رذایل اخلاقی و درمان آن ها

[مشکات]

سلام.
ممنون بابت مطلب شفاف و تکمیل کننده تون.

هو الشافی

درمان حسد

برای علاج حسد دو راه وجود دارد: راه علمی و راه عملی

نسخه اول: درمان علمی

درمان علمی این مرض این است كه حسود بداند این رذیله اخلاقی، خسران دنیا و عقبی را برایش به ارمغان می‌آورد،
زیرا حسد در واقع عبارت است از خشم بر قضای الهی و ناخوش داشتن نعمت او كه بین بندگان خود تقسیم نموده
و بیزار از عدل او كه با حكمت خفیّه خود در ملكش اقامه نموده است
و این جنایتی بس بزرگ است كه در مقابل پروردگار عادل و حكیم مرتكب شده است.

از طرف دیگر بداند كه با حسد از زیّ اولیاء خدا خارج شده و با شیطان و كفار هم مسلك گشته است،
چه اینكه اولیاء‌خدا بندگان او را دوست دارند و ابلیس و كفار پیوسته برای مؤمنین آرزوی بلاء می‌كنند و زوال نعمت آنها را خواستارند.

خدای تعالی می‌فرماید: «إِنْ تَمْسَسْكُمْ حَسَنَهٌ تَسُؤْهُمْ وَ إِنْ تُصِبْكُمْ سَیِّئَهٌ یَفْرَحُوا بِها»
یعنی: اگر نیکی به شما برسد آنها را ناراحت می کند و اگر حادثه ناگواری برای شما رخ دهد خوشحال می‌شوند.

و باز می‌فرماید: «وَدَّ كَثِیرٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ لَوْ یَرُدُّونَكُمْ مِنْ بَعْدِ إِیمانِكُمْ كُفَّاراً حَسَداً مِنْ عِنْدِ أَنْفُسِهِمْ»
یعنی: بسیاری از اهل كتاب از روی حسد _ که در وجود آنها ریشه دوانده _ آرزو می کردند شما را بعد از اسلام و ایمان، به حال كفر برگردانند.

اینها ضررهایی است كه حسد برای دین و آخرت انسان به بار می‌آورد.
و اما ضرر دنیایی حسد، آن است كه حسود در عذابی دردناك و غم و غصه‌ای سوزناك كه حسدش برای او فراهم كرده به سر می‌برد،
زیرا می‌بیند كه روز به روز نعمت، نصیب دشمنانش می‌شود و حسد او هر چند زیاد باشد در نعمت دیگران تأثیر ندارد،
چه اینكه اگر حسد حاسدان در نعمت‌ها مؤثر بود با حسد كفّار هیچ نعمتی برای مؤمنین باقی نمی‌ماند.
آری حسد هیچ ضرری به محسود نمی‌رساند چون نعمتی را كه خدا برای بندگانش مقرر كرده است را با هیچ وسیله‌ای نمی‌توان سلب كرد،
بلكه همان طور كه گفتیم زیان حسد متوجه حسود است و به حال محسود نافع و برای دنیا و آخرت او مفید است.
سود دنیوی، این كه دشمنش پیوسته مغموم و بدحال و در عذاب است زیرا هیچ عذابی از عذاب حسود بالاتر نیست، این درد و عذاب را حسود با دست خود فراهم كرده و خواسته‌ی درونی دشمنانش را محقق نموده است
و این یكی از مهم‌ترین اغراض دنیوی خلق است.
اما سود اخروی، این كه محسود به سبب حسد مظلوم واقع شده است مخصوصاً اگر حسد، شخص حسود را به غیبت یا حمله بر عرض محسود و هتك ستر و ذكر معایب او وادار كند.
اینها هدایایی هستند كه حسود به وسیله‌ی انتقال حسناتش به دیوان عمل محسود به او هدیه می‌کند تا زمانی كه فردای قیامت غرق در افلاس و محرومیت از حسنات با او ملاقات كند و همچنان كه از راحت دنیا محروم بود «در آخرت دچار عذاب الیم شود»
نتیجه اینكه نعمتی بر نعمت محسود و شقاوتی بر شقاوت خود افزوده است.

نسخه دوم: درمان عملی

علاج عملی حسد آن است كه حسد و تمام اقوال و افعالی را كه حسد اقتضاء می‌كند محكوم كند و خود را به انجام نقیض آنها مكلف نماید.
مثلاً اگر حسد اقتضاء می‌كند كه متعرض عرض و آبروی محسود شود زبانش را به مدح و ثنای او مكلف كند
و اگر موجب قطع بخشش به او می‌شود خود را به بخشش بیشتری وادار نماید
در نتیجه‌ی چنین رفتاری محسود به او محبت پیدا می‌كند و در اثر محبت او شخص حسود محبت پیدا می‌كند و بین آنها دوستی و موافقت ایجاد می‌شود ،
و همین دوستی ماده‌ی حسد را خشك می‌كند و این تكلفات اولیه برای حسود به صورت خُلق و خوی در می‌آید.
با این وجود راه اصلی علاج حسد قطع ریشه‌های آن از قبیل كبر و خود عزیز داشتن و شدت حرص است.

برگرفته از http://www.tebyan.net