شب قدر

[آشنای غریب]

صداي اذان مي‏ آيد و کسي تو را مي‏خواند
اي سبزترين انديشه و اي سرودني ‏ترين غزل خداوند
صداي اذان مي ‏آيد و کسي تو را مي‏خواند
صداي اذان که مي‏ آيد، تو در طراوت گلبانگش موج مي‏زني
صدايي مقدس که در نوري محض تنها تو را مي‏خواند
شب غريبي است، شب ستودني پروازت
" انا انزلناه في ليلة القدر" که مي‏خوانيم، اشک بي‏ کسي، نگاهمان را مي ‏پوشاند
کاش هرگز آفتاب 21 رمضان طلوع نمي کرد.
کاش پاي زمان مي شکست.
فردا علي ( ع )به ابديت مي‏پيوندد و خورشيد وجودش در پهناي زمان غروب مي‏کند.
فردا علي در ميان مردم نيست.
علي نيست تا رنج جهالت مردمانش را بر دوش کشد.
علي نيست تا زخم زبان حق ستيزان را در سينه آوار کند.
آري علي ملايک را مي بيند که بر غم عزيزان فاطمه چه ناشکيب مي گريند.
و در آرامشي غريب مي گويد:
"فزت و رب الکعبه"
به خداي کعبه رستگار شدم.

شب قدر، شب قداست نفس است و پاکي روح، لحظه شکوه و اوج ذکرهاي آسماني است. شب قدر، شب اميد، شب دعا، زمانِ از خود رها شدن و اشک هاي بي صدا، لحظه آسمانيِ با خدا بودن است.
شب قدر، فرصت دعاهايي ست که به اجابت مي رسد. قدر، بهترين فرصت هجرت است که در تقدير انسان آمده و لحظه طلايي مغفرت است.


شب قدر آمده تا قدر دل خويش بداني
ليله القدر عزيزي است بيا دل بتکانيم
امشب اين دل ياد مولا مي کند
ليلة القـدر است و احيا مي کند
بشنو اي گـوش دلهاي بي صدا
نغمه ي فـزت و رب الکعبه را . . .

برگرفته از موج همراه

[font=tahoma][/font]