همراه شویم با " مصطفی ردانی پور "

[safirashgh]

بسم الله الرحمن الرحیم

صبح تا شب در منطقه ی رملی دشت آزادگان را می رفتیم . هجده کیلومتر . در تنگه ی صعده آقا مصطفی دعای کمیل با حالی خواند . ده دوازده نفری می شدیم ، بچه ها صفا کردند :
- خدایا تو دیدی که راه رفتن تو رمل ها مشکله . ما چطور هفت گردان رو بیاریم پشت سر عراقی ها . تازه خسته و کوفته بزنند به دشمن . تو ارحم الراحمینی . برای تو سفت کردن رمل ها زیر پای بچه ها کار ساده ای ست .

دو هفته بعد :
یک ساعت قبل از شروع عملیات فتح بستان ، باران شدیدی آمد و رمل ها سفت شد . گردان های خط شکن انگار توی هوا راه می رفتند .
مصطفی کنار معبر ایستاده بود و گریه می کرد :
_ خدایا گفتم که تو هر کاری بخوای می تونی بکنی ...