حرف های عادی بین اعضا

[nilforoosh]

دوستان من خیلی خیلی بیشتر از اینا عقایدم تنده. من ریاضتهایی کشیدم که ته تهش از زقوم جهنم تلخ تره. من با شفاعت اصلا مخالفت نکردم. گفتم روزی چند بار بدن حسین را تو گودال قتلگاه زیر سم اسبا نبرین تا ی کم مقام ومنزلتتون پیش خدا بالا ببره یا حاجتتون بر آورده بشه. خداییش اگه پدرخودتون کشته شده بود میذاشتین مردم اینطوری در موردش حرف بزنن؟ شما نمیدونید در مورد کیا حرف میزنین. اینها وسیله هستند برای شفاعت اما نه هر وسیله ای. فکر نکنید اگه همه اعمالتون توش فقط ی دروغ بوده که باش ی فتنه درست شده اون دنیا حسین شفاعت میکنه میگه خدایا به خاطر من این ی دروغا ببخش. هرگز. تا ی دنیایی بوجود نیاد و ی همچین دروغی صد بدترش کسی به شما نبنده و صدها سال زجر فتنه را نکشید کسی شفیع نمیشه. ساده دل نباشید دوستان تا هفتاد بطن قرآن تو خونتون جاری نشه از بهشت خبری نیست. زورکی نمیخواد گریه کنین. باید (باید باید) معرفت کسب کنین. حالا نه 100 سال دیگه اون موقع نه 1000 سال دیگه خودتون را معطل نکنین. حرفا من خیلی مونده ولی میدونم نمیگید اینها که گفتم سندش کجاست؟ یعنی چی اصلن معرفت حسین؟ شما نمیدونید باید تا ته جهنم برید حتما. اولین کسی که رفته میگن حضرت محمد بوده. ولی باور نکنین تا نرین ببینین خدا دست از سرتون بر نمیداره. خدا همه چیو برا همه آفریده. ی وقت نگین سنیه بدبدبخته من محبم خوشبختم. اینا خیاله. توهمه. اگه مقام علی رو درک کردین اونوقت بیاین پیش من از حب علی حرف بزنین. البته ایشالا که همه تون از مقام علیم زدین بالا