آیا می شود با امام عصر عج ارتباط داشت؟

[گمنام]

شب قدر


شب قدر كه شبِ ظهور قدر ومنزلت وعظمت وجلالت امام عصر (عليه السلام) است، تا جائي كه به سبب نزول روح وملائكه اي كه براي تقدير امور بندگان خدمت آن حضرت مي رسند، روي زمين جا تنگ مي شود.

در تفسير (عليّ بن ابراهيم) به چند سند معتبر از حضرت باقر وصادق وكاظم (عليهم السلام) روايت كرده كه در تفسير آيه مباركه: (فيها يُفْرَقُ كُلُّ اَمْرٍ حَكيمٍ) فرمودند: خداوند هر امري از حقّ وباطل وآنچه كه در اين سال اتّفاق مي افتد را مقدّرمي كند. (سوره دخان آيه 4)

خداوند اراده واختيار دارد كه هر امري را مانند مرگها وروزي ها وبلاها وسختي ها وامراض را جلو يا عقب بيندازد يا كم وزياد كند واين امر را به رسول خدا (صلى الله عليه وآله) مي دهد ورسول خدا (صلى الله عليه وآله) به اميرالمؤمنين (عليه السلام) واميرالمؤمنين به ائمّه (عليهم السلام) تا اينكه به صاحب الزّمان (عليه السلام) مي رسد والبتّه در آن بداء ومشيّت وتقديم وتأخيررا شرط مي كند.

ونيز روايت شده است كه: (خداوند در شب قدر، مرگها وروزي ها وهر امري از مرگ وزندگي وارزاني وگراني يا خوبي وبدي كه اتّفاق مي افتد را تقدير مي كند.

ملائكه وروح القُدُس بر امام زمان (عليه السلام) نازل مي شوند وآنچه كه از اين امور نوشته اند را به ايشان مي دهند).

همچنين امام باقر (عليه السلام) مي فرمايد: (شب قدر بر ما مخفي نمي شود زيرا كه در آن شب، ملائكه ما را طواف مي كنند).

شيخ صفّار در (بصائر الدّرجات) از داوود بن فرقد روايت كرده كه: (از امام صادق (عليه السلام) از قول خداوند عزّوجلّ كه مي فرمايد: (اِنَّا اَنْزَلْناهُ في لَيْلَةِ الْقَدْرِ * وما اَدْريكَ ما لَيْلَةُ الْقَدْرِ) سؤال كردم. ايشان فرمود: (نازل مي شود هر چيزي (وهر كسي) كه در اين سال مي ميرد يا زنده مي شود).

سوأل كردم: (بسوي چه كسي نازل مي شود؟)

حضرت فرمود: (بسوي چه كسي شايسته است؟! بدرستي كه مردم در اين شب مشغول نماز ودعا وخواهش هستند وصاحب اين امر در كاري است وملائكه براي امور سال، از غروب تا طلوع آفتاب بر او نازل مي شوند).

همچنين منقول است كه حضرت فرمود: (هر گاه شب نوزدهم ماه رمضان شد، روزي ها تقسيم مي شود ومرگها نوشته مي شود وخداوند به بندگان خود نظر لطف مي كند وهمه ايشان مگر شرابخوار را مي آمرزد. پس هر گاه شب بيست وسوّم شد، در آن هر امر محكمي جدا شده وپايان پذيرفته وامضا مي شود).

پرسيده شد: (به چه كسي مي رسد؟)

حضرت فرمود: (بسوي صاحب (امام) شما).

در خبر ديگر فرمود: (در آن شب افرادي كه به حجّ خواهند رفت نوشته مي شود وآنچه در آن سال از طاعت يا معصيت يا مردن يا به دنيا آمدن انجام مي شود وخداي تعالى در شب وروز، آنچه را كه مي خواهد پديدار مي كند، آنگاه آن را بسوي صاحب (زمين) مي فرستد).

حارث بن مغيره سؤال كرد كه: (صاحب زمين كيست؟)

حضرت فرمود: (صاحب (امام) شما).

در خبر ديگر فرمود: (بدرستي كه خداوند در آن شب مقادير آن سال را تقدير مي كند، آن گاه آن را بسوي زمين مي فرستد).

معلي بن خنيس پرسيد: (بسوي چه كسي؟)

حضرت فرمود: (فكر مي كني بسوي چه كسي باشد اي عاجز؟!)

در خبر ديگر فرمود: (وقتي شب قدر مي شود خداوند آنچه را كه (در آن سال) اتّفاق مي افتد را مي نويسد وآن را نازل مي كند).

راوي پرسيد: (بسوي چه كسي؟!)

حضرت فرمود: (فكر مي كني بسوي چه كسي باشد اي احمق؟!)

علاّمه مجلسي در (زاد المعاد) مي فرمايد: (از بعضي احاديث برداشت مي شود كه هر سه شب، شب قدر هستند ودر شب اوّل، تقدير امور انجام مي شود، در شب دوّم با كثرت دعا وعبادت ممكن است تقدير بعضي از امور تغيير كند ودر شب سوّم قطعي مي شود وتغيير نمي يابد يا بسيار كم تغيير مي يابد. بلاتشبيه مانند ارقام پادشاهان كه اوّل نوشته مي شود وتغييرش آسان است، بعد از آن در دفاتر ثبت مي شود وتغييرش دشوارتر است امّا چون هنوز مُهر نخورده است، ممكن است تغيير كند. وقتي كه مُهر خورد به منزله حتم است وتغيير دادنش بي نهايت دشوار است.

وقتي حضرت صاحب الأمر (عليه السلام) در تمام اين شب با ملائكه مقرّبين محشور است وگروه گروه به خدمت او مي آيند وبر او سلام مي كنند وتقديرات را بر او عرضه مي كنند، سزاوار نيست كه در چنين شبي همگان به امام خود توسّل نكنند وبه غفلت بسر آورند.

تقديرات همه امور از قبيل عمر ومال وفرزند وعزّت وسلامتي وتوفيق اعمال خير واصلاح تمام احوال سال در اين شب خواهد بود وممكن است كه نام كسي كه در ديوان اشقياء نوشته شده باشد در اين شب تغيير كند ودر زمره سعادتمندان نوشته شود، چنان كه اين مضمون در اكثر دعاها واحاديث معتبره وارد شده است.

دعا براي آن حضرت را بايد بر دعاي خود مقدّم داشت. در اخبار گذشته اشاره شد كه آن حضرت در اين شب مشغول به آن امر عظيم الهي است، پس بهترين دعاها، طلب نصرت وكمك وحفظ الهي براي آن حضرت مي باشد.

در شب بيست وسوّم در همه حالات چه در ركوع يا سجود وچه نشسته يا ايستاده بلكه در همه اوقات بايد آن دعايي را خواند كه مضمونش پس از حمد خداوند وصلوات بر رسول وخاندانش (عليه السلام) اين بود:

(بار خدايا! باش براي حجّة ابن الحسن المهدي (عليهما السلام) در اين ساعت وهر ساعتي، وليّ وحافظ وپيشوا وناصر وراهنما وكمك كننده و.)..

پس از آن توسّل واستغاثه به آن حضرت وطلب ياري وشفاعت در انجام آنچه مي خواهد وبايد به دست مبارك او شده واز نظر نوراني او بگذرد وهمچنين تضرّع وناله كه نظر لطف ومهرباني خود را از او برندارد كه او آن چنان كه سزاوار بزرگي است در اين شب - كه زمام امور به دست قدرت خداوندي اوست - با وي رفتار كند.

در روايت معتبري آمده است كه: (هر كس در شب بيست وسوّم ماه مبارك رمضان هزار مرتبه سوره (انّاانزلناه) را بخواند، به سبب آنچه در خواب مي بيند با يقين شديد واعتراف به كرامتهايي كه در اين شب مخصوص ماست، صبح مي كند).

عالم ربّاني سيّد عليّ بن عبدالحميد نيلي در شرح (مصباح شيخ طوسي) بعد از نقل اين خبر مي گويد: (در شب پنجشنبه بيست وسوّم ماه رمضان سال 788 در مسجد كوفه با عدّه اي معتكف بوديم. بعد از نماز، هزار مرتبه سوره (انّا انزلناه) را خوانديم ووقتي تمام شد هر كدام در جاي خود خوابيديم.

سپس من در خواب يا در بين خواب وبيداري ديدم كه گويا درهايي باز شده كه نمي دانم آنها در آسمان است يا در زمين، وجماعتي با هيئت هاي نيكو بيرون آمدند وبه من رو كردند وگفتند: (با امامان معصوم خود همراه شو كه همانا ايشان علمهاي هدايت، بزرگواران مورد اعتماد، سروران نيكو، نورهاي پابرجا، ستاره هاي درخشان و.... هستند).