صهیونیسم شناسي

[hamed]

تلمود

תלמוד
)، یکی از کتاب‌های مذهبی یهود می‌باشد که به عنوان تفسیرى بر میشناه، مجموعه‏اى حاوى شریعت ‏شفاهى یهود و فتاواى فقیهان این قوم، از آثار مهم و ارزشمند در ادبیات دینى یهود می‌باشد. این کتاب دارای دو بخش میشناه משנה و جیمارا גמרא می‌باشد.
تلمود در لغت به معنای آموزش و تعلیم است (زبان عبری با زبان عربی بسیار نزدیک است و تلمیذ به معنای فراگیرنده آموزش که در عربی به کار می رود هم ریشه با تلمود است). این مجموعه، فرهنگی کامل از نظام عقیدتی و عمل آیین یهود بوده که از زمان پیدایش تا به حال مورد توجه آنان بوده است. تلمود توسط کاهنان و علمای (فریسی) یهود تدین شده است. به نوعی می توان گفت تلمود تفسیری جامع از کتاب مقدس یهودیان یا «تَنَخ» است.
بعد از اسارت بابلی یهودیان در شرح و تفسیر به دو دسته تقسیم شدند. فریسیان که معتقد به شرح و تفسیر بودند و عالمان آنان دست به نگارش تلمود زدند. صدوقیان که سنت شفاهی را قبول نداشتند و اجازه شرح و تفسیر نمی‌دادند. صدوقیان در طول تاریخ از بین رفتند و فریسیان باقی ماندند. دو عنوان برای تلمود وجود دارد ۱- تلمود اورشلیمی (فلسطینی) ۲- تلمود بابلی . که فرق میان این دو در تفاوت میان گمارا (تفسیر مکمل)ِ تفسیر اصلی (میشنا) تلمود است که توسط عالمان اورشلیمی و بابلی نگاشته شده‌است. تفسیر بابلی در طول ۵۰۰ سال (نیمه قرن اول تا آخر قرن۵ میلادی) و تفسیر اورشلیمی در طی ۳۰۰ سال (اول قرن ۳ تا اواخر قرن ۵ ) به رشته تحریر درآمده‌است