گفتی یک ساعت هم به فکر رزق نباش اما من هر لحظه و هر ساعت به فکر آن هستم
می دانم گذشته تمام شده و آینده نیامده اما هنوز در این دو زندانی شده ام
و گفتی خدا ما را برای شادی آفریده اما پیش رویم جز غصه ندیدم
چگونه می توانم همه ی اینها را باور کنم و به یقین برسم؟اگر اینطور می شد دیگر هیچ مشکلی نداشتم.
خدایا عاجزانه از تو می خواهم یقینم را کامل کنی که از دست من کاری بر نمی آید.
حـــاج اسماعیل دولابــی (ره):
توجـهت به هـر چـه باشد قیمت تـو همـان است .
اگـر توجهت به خـدا و خـوبان خـدا باشد قیمتی مـی شـوی
حـواس تـو به هـر کـه رفت تـو همـانـی...
ریخت و پاش معنوی کنید، با اخلاق و صفات خوب.
اگر کسی مشکلی دارد دست روی سرش بکشید.
مشکلش را برطرف کنید.
اگر ریخت و پاش کنید خدا زیاد می کند...
اخلاق خوب هم زیاد می شود.
سخاوت و رافت هم زیاد می شود.
هر چه داری ریزش کن. بعضی مثل پروانه،
غم های دیگران را از بین می برند.
نویسنده : زهرا ظروفچیان
خدا عبادت وعده بعد را نخواسته است ؛ ولی ما روزی سال های بعد را هم می خواهیم
در حالی که معلوم نیست تا یک وعده بعد زنده باشیم.
هر مصنوعی صانعش را نشان میدهد
به هر چیزی نگاه کنی، سازندهی آن را یاد میکنی
قالی را میبینی، میگویی عجب قالیبافی داشته است
ساختمان را میبینی، میگویی عجب معماری داشته است
خودت را چه؟ اگر خودت را هم جلوی آیینه نگاه کنی،
یاد خدا میافتی...
کد:
اگر یک شخص غنی که به او اطمینان و اعتماد داری به تو بگوید نگران نباش و غصه بدهیهایت را نخور، خیالت راحت باشد، من هستم، ببین این حرف او چقدر به تو آرامش میبخشد و راحت میشوی خدای مهربان که غنی و تواناست به تو گفته است «الیس الله بکاف عبده»: آیا خداوند برای کفایت امور بندهاش بس نیست؟ یعنی ای بنده من، برای همه کسری و کمبودهای دنیوی و اخرویت من هستم این سخن خدا چقدر انسان را راحت میکند و به او آرامش میبخشد...
مرحوم حاج محمّد اسماعیل دولابی دربارهٔ کدورت و اندوه
و مواردی نظیر آن می فرمودند :
1 همین که گردی بر دلتان پیدا می شود
یک سبحان الله بگویید ، آن گرد کنار می رود.
2 هرجا هم فیضی و نعمتی به شما رسید
الحمدلله بگویید ، چون شکرش را به جا آورده ای ، گرد نمی گیرد.
3 هر وقت خطایی انجام دادید
استغفرالله چاره است.
با این ۳ ذکر با خدا صحبت کنید.
صحبت کردن با خدا ، ذات غم و حُزن را می برد
استغفار
مرحوم حاج اسماعیل دولابے مےفرمود:
هر وقٺ ڪسے شما را اذیٺ ڪرد و یا از ڪسے ناراحٺ شدید، نمےخواهد بہ ڪسے بگویید.
بلڪہ استغفار ڪنید، هم براے خودتان، هم براے ڪسے ڪہ شما را اذیٺ ڪرده اسٺ.
بگو بیچاره ڪار بدے ڪرده اسٺ، اگر فھم داشت نمےڪرد.
وقتے استغفار مےڪنے
اگر قلبٺ حاضر نیسٺ استغفار ڪند با زبان استغفار ڪن،آن وقت یڪدفعہ دلٺ نرم مےشود.
اگر دو سہ مرتبہ این کار را ڪردے، دیگر غم نمےتواند شما را بگیرد. چون راهش را بلد هستے.
استغفار "امان گاه" انسان اسٺ، یعنے پناهگاه،
وقتے گفتے استغفرالله در پناه خدا هستے، و ڪجا امن تر و آرامش بخش تر از آغوش خدا....
غرض از خلقت انسان،معرفت الهی است وبعد از عرفان،رسیدن به درجه ی محبت الهی،این دو حاصل نمی شود مگر با تصفیه وجلای دل و این حاصل نمی شود مگر با یاد وذکرخدا.