سخنان حكمت آميز امام جعفر صادق (ع)

[faezeh]

امام جعفر صادق علیه‎السلام:

" چهار چیز نشانه نفاق است:
سنگ دلی ، اشک نریختن ، اصرار بر گناه ، حرص بر دنیا "

" با مردم نیکو سخن بگویید و زبان خود را نگاه دارید . "

" سه چیز محبت می‎آورد:
قـرض دادن، فـروتنـى و بخشـش. "

" سه چیز دشمنـى مـى‎آورد:
دو رویـى، ستـم و خـودبینـى . "

[مشکات]

سلام.
واقعا زیباست و راه زندگی کردن رو بهمون نشون میده.

امام صادق عليه‌السلام فرمودند:

1. بهشت را جستجو نمودم، پس آن را در بخشندگي و جوانمردي يافتم.

2. و تندرستي و رستگاري را جستجو نمودم، پس آن را در گوشه‏گيري (مثبت و سازنده) يافتم.

3. و سنگيني ترازوي اعمال را جستجو نمودم، پس آن را در گواهي به يگانگي خدا تعالي و رسالت حضرت محمد (ص) يافتم.

4. سرعت در ورود به بهشت را جستجو نمودم، پس آن را در كار خالصانه براي خداي تعالي يافتم.

5. و دوست داشتن مرگ را جستجو نمودم، پس آن را در پيش فرستادن ثروت (انفاق) براي خشنودي خداي تعالي يافتم.

6. و شيريني عبادت را جستجو نمودم، پس آن را در ترك گناه يافتم.

7. و رقت(نرمي) قلب را جستجو نمودم، پس آن را در گرسنگي و تشنگي (روزه) يافتم.

8. و روشني قلب را جستجو نمودم، پس آن را در انديشيدن و گريستن يافتم.

9. و (آساني) عبور بر صراط را جستجو نمودم، پس آن را در صدقه يافتم.

10. و روشني رخسار را جستجو نمودم، پس آن را در نماز شب يافتم.

11. و فضيلت جهاد را جستجو نمودم، پس آن را در به دست آوردن هزينه زندگي زن و فرزند يافتم.

12. و دوستي خداي تعالي را جستجو كردم، پس آن را در دشمني با گنهكاران يافتم.

13. و سروري و بزرگي را جستجو نمودم، پس آن را در خيرخواهي براي بندگان خدا يافتم.

14. و آسايش قلب را جستجو نمودم، پس آن را در كمي ثروت يافتم.

15. و كارهاي پر ارزش را جستجو نمودم، پس آن را در شكيبايي يافتم.

16. و بلندي قدر و حسب را جستجو نمودم، پس آن را در دانش يافتم.

17. و عبادت را جستجو نمودم، پس آن را در پرهيزكار ی يافتم.

18. و آسايش را جستجو نمودم، پس آن را در پارسايي يافتم.

19. برتري و بزرگواري را جستجو نمودم، پس آن را در فروتني يافتم.

20. و عزت (ارجمندي) را جستجو نمودم، پس آن را در راستي و درستي يافتم.

21. و نرمي و فروتني را جستجو نمودم، پس آن را در روزه يافتم.

22. و توانگري را جستجو نمودم، پس آن را در قناعت يافتم.

23. و آرامش و همدمي را جستجو نمودم، پس آن را در خواندن قرآن يافتم.

24. و همراهي و گفتگوي با مردم را جستجو نمودم، پس آن را در خوشخويي يافتم.

25. و خوشنودي خدا تعالي را جستجو نمودم، پس آن را در نيكي به پدر و مادر يافتم.

مستدرك الوسائل، ج 12، ص 173 - 174، ح 13810

[مشکات]

رواى مى گويد از امام صادق عليه السلام پرسيدم : بهترين وقت نماز صبح كدام است ؟
فرمودند: طلوع فجر زيرا خداوند متعال مى فرمايد (آن قرآن الفجر كان مشهودا).
يعنى فرشتگان شب و روز نماز صبح را مى بينند.
بنابراين ، اگر بنده نماز صبح را به هنگام طلوع فجر بخواند، اين نماز دو بار براى او ثبت مى شود:
يك بار توسط فرشتگان شب و يك بار توسط فرشتگان روز.


امام صادق(علیه السّلام) هنگام وفاتش دستور می دهند،همه ی بستگانشان را در کنار بستر او حاضر سازند.
آن گاه در جمع آنها فرمود:
«ان شفاعتنا لا تنال مستخفا با لصلاة»
شفاعت ما به کسانی که نماز را سبک بشمارند نمی رسد.

[هُدهُد صبا]

پیوندهای مرتبط عکس
21/10/1389

شرح حدیث / صفات دوست ایمانی

شرح حدیثی از حضرت امام جعفرصادق علیه‌السلام توسط حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای در ابتدای جلسه درس خارج فقه ِ بیست و یكم دی‌ماه 89 (ششم صفر 1432).

«قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع اخْتَبِرُوا إِخْوَانَكُمْ بِخَصْلَتَيْنِ فَإِنْ كَانَتَا فِيهِمْ وَ إِلَّا فَاعْزُبْ ثُمَّ اعْزُبْ ثُمَّ اعْزُبْ مُحَافَظَةٍ عَلَى الصَّلَوَاتِ فِی مَوَاقِيتِهَا وَ الْبِرِّ بِالْإِخْوَانِ فِی الْعُسْرِ وَ الْيُسْر»

شافی، صفحه‌ى 652

فى الكافى، عن الصّادق (عليه‌السّلام): «اختبروا اخوانكم بخصلتين». اخوان، منظور مطلق معاشرين، على‌الظاهر نيست. يعنى آن كسانى كه ميخواهيد به عنوان برادران خود و افرادى كه با آنها صداقت داريد، افراد نزديك، كسانى را كه به اين عنوان ميخواهيد انتخاب كنيد، اين دو صفت را در آنها حتماً ملاحظه كنيد. «فان كانتا فيهم»؛ اگر اين دو صفت در آنها بود، چه بهتر؛ «و الّا فاعزب ثم اعزب ثم اعزب». عَزَبَ يعنى فاصله گرفتن، از آنها رو پوشاندن. [مثل] «لايعزب عنه مثقال ذرّة»(1) كه در قرآن كريم هست. دورى كنيد از آنها. از آنها رو بپوشانيد و دورى كنيد.

اين دو صفت چيست؟ «محافظة على الصّلوات فى مواقيتها». يكى اين [كه محافظ نماز باشند]. در مواقيت، لابد مراد مواقيت فضيلت است؛ و الّا مطلق مواقيت اگر مورد نظر باشد، ولو آخر وقت، اينكه خب، اگر كسى نكند اين كار را، فاسق است. ميخواهند بفرمايند كه اهل نماز در وقت خود باشد، يعنى وقت فضيلت. مرحوم آقاى بهجت (رضوان اللَّه عليه) -[كه] مكرر اين را از ايشان ما شنيديم، هم خودمان شنيديم، هم بالواسطه ديگران هم نقل كردند- ميگفتند استادشان - على‌الظّاهر مرحوم آقاى قاضى مثلاً - به ايشان گفتند كه اگر كسى نماز اول وقت را مراقبت بكند، من ضامنم براى نجات او، يا براى مثلاً رسيدن او به درجات بالا؛ يك همچين تعبيرى. بنده يك وقت از ايشان پرسيدم كه لابد نماز خوب ديگر؟ گفتند: خب، بله؛ نماز درست و حسابىِ با توجه، در اول وقت. اگر اين را كسى مراعات بكند، اين خودش يك عاملى است كه انسان را عروج ميدهد و به مراتب بالاى توحيدى ميرساند. يكى اين.

«و البرّ فى الاخوان فى العسر و اليسر». صفت دوم هم يك صفت اجتماعى است. اوّلى صفت فردى بود، بينه و بين اللَّه بود؛ اين دومى بينه و بين النّاس است. كسى باشد كه صفتش اين باشد، كه به برادرانش نيكى ميكند؛ هم در عسر، هم در يسر. حالا اين عسر و يسر، چه عسر و يسر خود انسان، ولو در عسر هم باشد، سختى هم باشد، بالاخره كمك ميكند؛ حالا تنگدستى دارد، مالى ندارد كه كمك بكند، اما ميتواند تسلا بدهد، با زبان كمك كند، با آبرو كمك كند؛ هم ممكن است مراد عسر و يسر خود اين كمك كننده باشد، هم عسر و يسر آن كمك شونده باشد؛ چون بعضى‌ها هستند، به انسان حاضرند كمك كنند، وقتى كه حال انسان خوب است؛ وقتى اقبال به سمت كسى هست، حاضرند به او كمك كنند؛ محبت ميكنند، كمك ميكنند؛ به مجرد اينكه اقبال از او رو برگرداند، اينها هم رو برميگردانند. بله، وقتى كه اقبال از او ادبار كرد، اينها هم ادبار ميكنند. نه، اينجور نباشد؛ در همه‌ى حالاتِ برادرش به او كمك كند و نيكى كند.

1) سبأ: 3

http://farsi.khamenei.ir/hadis-content?id=10841

سايت رهبر فقيه : http://farsi.khamenei.ir/

[هُدهُد صبا]

اندرزهاى دهگانه

مردى از امام صادق (ع) اندرزى درخواست نمود! آن حضرت به او فرمودند:

1- اگر خداى تعالى روزى را به عهده گرفته است غصه خوردنت براى چيست؟!

2- اگر روزى تقسيم شده است، حرص و آز براى چيست؟!

3- و اگر سنجش (در قيامت) حق است، پس ثروت اندوزى براى چيست؟!

4- و اگر عوض دادن خداى تعالى حق است، پس بخل ورزيدن براى چيست؟!

5- و اگر كيفر الهى آتش دوزخ است، پس گناه براى چيست؟!

6- و اگر مرگ حق است، پس شادمانى براى چيست؟!

7- و اگر (كارنامه) اعمال بر خدا عرضه مى‏شود، پس فريب براى چيست؟!

8- و اگر گذر كردن بر صراط حق است، پس خودپسندى براى چيست؟!

9- و اگر تمام چيزها به قضا و قدر است، پس اندوه براى چيست؟!

10- و اگر دنيا ناپايدار است، پس اعتماد و آرامش به آن براى چيست؟!(2)

---

(2) خصال صدوق، ج 2، ص 450.

سخنان حكمت ‏آميز، ترجمه و تحقيق ولى فاطمى

[هُدهُد صبا]

چه خوبه با طب الصادق هم در قسمت طب اسلامی بگذاریم و با معارف ایشون بیشتر اشنا شیم