مقام معظم رهبری

[alizamani]

ماجرای تشرف حضرت آقا خدمت امام زمان (عج)


حاج آقا دکتر محمدی به بیان خاطره‌ای به نقل از حاج آقا «صدیقی» (سخنران معروف و از شاگردان آیت‌اله بهاءالدین) پرداخت و گفت:«صدیقی به حضرت آیت‌اله بهاءالدین گفت ، آقای من سفر حج را در پیش دارم شما سفارشی ، دعایی ، درخواستی ندارید و آقای بهاءالدین فرمودند: من یك دعایی دارم ؛ در كوچه بنی‌هاشم همان جایی كه مادرم حضرت فاطمه را سیلی زدند شما بروید و از خدا بخواهید كه دعای من مستجاب شود ، همین. و من به مدینه رفتم . اما سفارش آقا را فراموش كردم و در مكه بودم كه یادم آمد آقا سفارش دعا داشته‌اند دوباره به مدینه برگشتم و دعا كردم كه خدایا دعای آقای بهاءالدین مستجاب شود (از این مساله فقط خود خبر داشتم) وقتی به قم آمدم و خدمت آقا شرفیاب شدم آقا فرمودند ، حالا دیگر سفارش من را در مدینه فراموش می‌كنی و به مكه می‌روی و برمی‌گردی...!
من هم عذر خواستم و حسابی شرمنده شدم و بعد به آقا گفتم ، آقا دعایتان مستجاب شد . گفتند: بله ، خدا را شكر دعای من مستجاب شد.
بعد گفتم آقا لطف بفرمایید كه اگر مانعی ندارد مضمون دعایی كه داشتید را بیان كنید ، آقا نپذیرفتند و من خیلی سماجت كردم و بالاخره آقا فرمودند : من دعایی كردم كه آیت‌اله خامنه‌ای خدمت حضرت امام زمان(عج) برسند كه خدا را شكر این دعا مستجاب شد و آقا سیدعلی آقا خدمت ولی عصر رسیدند.»

[یوسف زهرا]

سلام.

ممنون ار این که در بچه ها دربحث شرکت کردن،بچه ها مشتاقتر هستن که در مورد شبهات آقا صحبت کنیم.
من هم یک پاسخ تکمیای می دم،بعد هم یک شبه مطرح می کنم.

چرا آقای خامنه‌ای با حضرت علی (ع) مقایسه می شوند ؟ وجه تشابه چیه؟

وقتی معصوم (ع) می‌فرماید: «کلّ یوم عاشورا و کل ارض کربلا»، یعنی هر روز خود را در عاشورا ببینید و در هر کجا که باشید، آن جا کربلا است. چرا که مقابله‌ی کفر و ایمان، ظالم و مظلوم و حق و باطل همیشه و در همه جا جاری و ساری است و انسان باید ببیند که در عاشورا و کربلا‌‌ی زمان خود، در کدام جبهه است. امام حسین (ع) یا یزید. پس، در چنین حالتی نمی‌توان گفت: آقا امام حسین و یزید تکرار نمی‌شوند، چرا مقایسه می‌کنید(؟!) لذا شهید مطهری می‌فرماید: یزید بیش از 1300 سال پیش مرد، شما ببینید یزید زمان شما چه می‌کند!

در طول انقلاب امثال این قیاس‌های به حق زیاد داشته‌ایم. چنان چه حضرت امام خمینی رضوان‌الله علیه، در همان ابتدای انقلاب که گروه‌ها و جریان‌های متفاوتی (مانند اوضاع پس از انتخابات) با هم متحد شدند و قرار گذاشتند که در استادیوم امجدیه برای براندازی یا تغییر ساختارهای اصلی نظام تجمع کنند، امام طی برنامه‌ای فرمودند: من نمی‌گویم که من علی زمان هستم، ولی شما دارید کار خوارج را می‌کنید! و یا نسبت به شهدای حزب جمهوری و شهید بهشتی فرمودند: 72 تن و در رأسش سید مظلوم. یا نسبت به مرحوم آیت‌الله طالقانی فرمودند:

زبانش مانند شمشیر مالک اشتر (برای علی علیه‌السلام) بود و ... .


پس، قیاس‌ها یا تشبیه‌ها اگر در حدّ مشابه یا برابر دانستن غیر معصوم با معصوم باشد، اشکال دارد و مضرّ است. اما اگر در همین حدّ باشد، مثلاً گفته شود: مردمان صدر اسلام، در دوران حکومت حضرت امیر علیه‌السلام، با ولی‌ امر خود چنین و چنان کردند و یا فلان گروه‌ها و جریانات (مانند خوارج) چنین و چنان کردند و ما باید امروز ببینیم که نسبت به حکومت اسلامی و ولی امر چه می‌کنیم و در کدام جناح هستیم؟ نه تنها اشکالی ندارد، بلکه لازم است.

و جا ندارد کسی معترض شود که مگر ولی امر ما معصوم است که چنین قیاسی می‌نمایید؟

---

چرا مقام معظم رهبری در سال‌های اخیر و خطبه‌های نماز جمعه، از آقای هاشمی دفاع کردند؟

[کبوتر حرم]

سلام

این شبهه فقط در مورد آقای رفسنجانی نیست،و در خیلی از موارد مطرح میشه،باید یک اصولی رو بدونیم تا موارد متشابه برامون شبهه انگیز نشه،به طور کلی در جواب این سوال که:

چرا رهبر معظم انقلاب اسلامی ، افرادی را که واقعاً سوء نیت و دشمنی آنها با نظام جمهوری اسلامی ایران مشخص است ( عوامل خارجی ) و پیوسته در پی اخلال هستند ، به مردم معرفی نمی کند و آن قدر این افراد را آزاد گذاشته که هرکاری دلشان می خواهد انجام دهند ؟

باید گفت:
آموزه های دینی و سیره حکومتی بزرگان اسلام در برخورد با مخالفان ، بیانگر این حقیقت است که در نظام اسلامی ، برای تک تک افراد جامعه( صرف نظر از گرایش سیاسی ، طبقه اجتماعی ، نژاد و ...) جایگاه ارزشی و حقوق خاص در نظر گرفته شده است . مهیا نمودن زمینه های هدایت و فرصت های بازگشت و حفظ آبروی افراد، از جایگاهی بالا برخوردار است. یکی دیگر از اصول مهم نظام مدیریتی اسلامی ، سعه صدر و مدارا و تسامح با دشمنان و مخالفان است :
قرآن کریم به صورت متعدد ، نه تنها پیروان خود را به مدارا نسبت به مخالفان می خواند ،گاه نیکوکاری در حق مشرکان را نیز توصیه می کند ؛ چنان که می فرماید :
(لا ینهاکم الله عن الذین لم یقاتلوکم فی الدین و لم یخرجوکم من دیارکم ان تبورهم و تقسطوا الیهم ان الله یحب المقسطین )1 « ] ما[ خدا شما را از کسانی که در ]کار[ دین با شما نجنگید ، و شما را از دیارتان بیرون نکرده اند، باز نمی دارد که با آنان نیکی کنید و با ایشان عدالت ورزید ؛زیرا خداوند دیگران را دوست دارد.»
سیره پیامبر گرامی اسلام و اما علی (ع) نشان دهنده موارد متعددی است که به خوبی افراد مناطق و مخالف حکومت خود را می شناختند؛ ولی تا آنجا که این افراد به امنیت و وحدت جامعه اسلامی آسیب نمی رساندن و یا دست به قیام مسلحانه نمی زدند، با کمال مدارا و سعه صدر با آنان برخورد و از معرفی آنان خودداری می کردند.
به عنوان نمونه : منافقان در غزوه تبوک توطئه قتل و ترور پیامبر گرامی اسلام را طراحی کردند. سرانجام این توطئه با درایت آن حضرت (ص) ناکام ماند.
حذیفه (یکی از اصحاب پیامبر(ص)) می گوید : من آنها را از نشانه های شترانشان شناختم وبه پیامبر (ص) گفتم : من آنان را به شما معرفی می کنم تا آنان را به سزای خویش برسانی .
پیامبر (ص) با لحن عطوفت آمیزی به من دستور داد که از افشای راز آنها خودداری کنم . شاید آنان راه توبه در پیش گیرند و نیز افزود : اگر من آنها را مجازات کنم ، بیگانگان می گویند : محمد پس از آنکه به اوج قدرت رسید ،شمشیر برگردن یاران خود نهاد.
امام علی (ع) در برخورد با مخالفان خویش سه راهبرد اساسی داشت : گفت و گو، مدارا و برخورد قاطع. تلاش اولیه امیرالمومنین (ع) پاسخ گویی به شبهات مخالفان و پایان بخشیدن مسالمت آمیز به نزاع و دشمنی ها بود. اگر از این راه نتیجه دلخواه به دست نمی آمد، با مخالفان خود ( تا جایی که به امنیت و وحدت جامعه اسلامی آسیبی نمی رسید) مدارا نموده ، از شدت و خشونت پرهیز می کرد. سرانجام اگر مخالفان دست به توطئه چینی و یا قیام مسلحانه می زدند و امنیت شهرها و راه ها را به خطر می انداختند، نوبت به برخورد قاطعانه می رسید. البته امام در این مرحله نیز هیچ گاه از ارشاد و راهنمایی دشمنان غفلت نمی کردن و در عمل نیز نشان می داد که همواره این سخن پیامبر اکرم (ص) را پیش رو دارد که فرمود : « اگر خداوند یک تن را به دست تو هدایت کند ،بهتر از هر چیزی است که خورشید بر آن می تابد.»
نتیجه آنکه براساس آموزه های دینی و سیره پیامبران اسلام ، اصل اولی مدارا با مخالفان است؛ البته تا جایی که خطری از ناحیه آنان احساس نشود و به وحدت و امنیت جامعه اسلامی خدشه ای وارد نگردد.
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز ( که نشات گرفته از آموزه های حیات بخش دین مبین اسلام و سیره معصومین (ع) است ) تمامی حقوق شهروندی را برای مخالفان نظام به رسمیت شناخته و حدود آن را « عدم اخلال به مبانی نظام ، حفظ امنیت ، منافع و وحدت ملی و مصالح نظام اسلامی» دانسته است.
اما درمواردی که مخالفان ،حدود قانونی را رعایت نکنند، حکومت اسلامی جهت حفظ مبانی نظام اسلامی و امنیت و وحدت جامعه ، موظف به برخورد با مخالفان اخلال گر است. شیوه برخورد نیز باید بر اساس راه کارهای دینی و قانونی باشد که طبق قانون اساسی، این وظیفه بر عهده دستگاه های اطلاعاتی و امنیتی همچون قوه قضائیه و ... است. در اینجا مقام معظم رهبری بر اساس اصل رافت و رحمت اسلامی، ابتدا به چنین افرادی تذکر می دهد و راه بازگشت و هدایت را به روی آنان باز می گذارد. در مرحله بعد با ارائه معیارهایی به مردم ، زمینه های شناخت حقیقی این قبیل افراد و پرهیز از آنانن را فراهم می سازد. درصورتی که باز هم دست از اخلال گری خود برندارند، برخورد قانونی از طریق دستگاه های مربوط به عمل می آید .
بنابراین چنین نیست که با افراد اخلال گر هیچ گونه برخوردی نشود و آنانن در جامعه آزاد باشند. در مواردی که نیاز به برخورد قاطع باشد دستگاه های مربوط چون قوه قضائیه باید اقدامات لازم را انجام دهند. علت عدم معرفی چنین افرادی از سوی مقام معظم رهبری ، مهر و عطوفت اسلامی ، مدارا با مخالفان برای هدایت آنان و محول شدن وظیفه شناسایی اعلان متخلفان در موارد لزوم به دستگاه های مربوط است.

1 – ممتحنه (60 ) ، آیه 8



جناب سفیر شما دو بحث مجزا رو مطرح کردید:
اینکه کسی حضرت امام (ره) رو قبول نداره،باید راجع بهش ریشه ای بحث بشه...
باید دید ایشون فقاهت و درجه ی علمی و تقوای ایشون رو منکر میشن؟؟؟
یا رهبریت و ولی فقیه بودن ایشون رو؟؟
و در مباحث پایه ای تر نظرشون در ارتباط با ولایت فقیه به طور عام چیست؟؟

اما اگر بحث صرف احترام گذاشتن به اولیاء خدا و یا ولی فقیه است، باید گفت نمیشود کسی را مجبور کرد که به شخص دیگر احترام گذارد.
ارتش که نیست!!
احترام جبری هم ارزش نیست...
به طور کل این درجه از احترام و خضوع در برابر بزرگان هنگامی حاصل میشود که فرد علم و درک نسبت به مقام و منزلت طرف مقابل داشته باشد.
به طور مثال کسی از یک طفل نابالغ یا دیوانه انتظار رعایت احترام نسبت به بزرگان را ندارد،چراکه مخیله ی او ظرفیت درک مقام و منزلت بزرگان را ندارد.

در اینجا اگر شخص مقابل جهل نسبت به شأن علما و یا امام راحل (ره) دارد و حقیقت جوست، میشود با دادن اطلاعات و استناد به منابع او را آگاه کرد و قطعاً به دنبال آگاهی احترام و تکریم هم خواهد آمد.
اما اگر کسی قصد عناد و لجاجت داشته باشد، وحی منزل هم نمی تواند او را مومن کند.

[منتظر]

سلام
ببخشید اینقدر سول من تاریخ گذشته هست چون چند وقتی که گرفتار هستم وقت نکردم به سایت سر بزنم میخوام یه جورایی هم جواب شما رو بدم و هم یه سوالی رو مطرح کنم وقتی شما میگید عصمتی که از مقام معظم رهبری انتظار میره عدالت هست یعنی حضرت آقا به عنوان رهبر جامعه تونستن عدالت رو به طور کامل در جامه اجرا کنن و این در حالی هست که ما میبینیم این طور نیست یعنی هر کسی سر جای خودش نیست پس در نتیجه عدالتی در جامعه وجود نداره و از طرفی این جمله رو بار ها شنیدیم که عدالت واقعی زمان ظهور حضرت بقیه الله (عج) ایجاد میشه پس در نتیجه عصمتی در این زمینه باقی نمی مونه. راستی من فکر میکنم عصمت یعنی بینشی که به کسی اجازه گناه نمیده یعنی بینشی که باعث میشه به طور کامل عدالت رو اجرا کنن.
[/align]باتشکر

[کبوتر حرم]

سلام بر شما منتظر عزیز

ان شاءالله که مشکلات و گرفتاری های تمام مسلمین و همین طور شما یار قرآنی با عنایت حضرت ولی عصر (عج) به برکت این روزها برطرف شود.

ببینید عدالت شخصی یک مفهومی دارد و عدالت اجتماعی مفهومی دیگر.و این دو نباید اشتباهاً در جای یکدیگر استعمال شود.
حال من از شما یک سوال دارم:
آیا در زمان حکومت حضرت علی (ع) عدالت اجتماعی به معنای واقعی عملی شده بود؟
آیا در جامعه هیچ نابسامانی وجود نداشت؟
آیا همه چیز سر جای خودش بود؟
آیا مدینه ی فاضله بود؟
...
صد البته که نه.
حال می شود اینطور نتیجه گرفت که حضرت علی (ع) عدالت نداشتند؟

حقــا کـه تـو از سـلاله‌ی فاطمه‌ ای ........... با خنده ی خود به درد ما خاتمه ای
زیـبا تـر از این نـام نـدیدم بـه جهــان ........... ســید عــلی الحــسـینی الخــامـنه ای

[منتظر]

سلام
شما درست می فرمایید پس در این صورت طبق فرمایشات قبلی شما «با توجه به نحوه ی زندگی و بیانات و خاطرات و اقدامات ایشون به وضوح این میزان از عصمت قابل برداشت است» در حالی که عدالت در اقدامات حضرت آقا دیده نمی شه به طور مثال در حال حاضر حضرت آقا فقط برای بعضی از آقا زاده ها خطبه عقد می خوانند و مردم عادی این افتخار رو ندارن پس بازم میشه گفت حضرت آقا عصمت دارن و مورد دیگه اینه که آیه تطهیر فقط برای اهل بیت پیامبر(ص) نازل شد، حتی ام سلمه همسر پیامبر از این آیه مستثنی هستن.

[safirashgh]

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام بر شما جناب منتظر عزیز

این که رهبر برای برخی از آقا زاده ها خطبه ی عقد می خوانند افرادی رو که مهریه ی همسرشان فقط 14 سکه باشد بله اگر آقازاه ده ای پیدا بشود که به چنین مهریه ای قانع باشد . و اما رهبری فقط برای این افراد خطبه ی عقد رو جاری نمی کنند اگر شما مایل باشید باید درخواستی بزنید و پی گیری کنید . که ان شالله برای شما و همسرتان هم جاری بشود . این کار عمومیت دارد .

[منتظر]

سلام
درست مشکل همینجا ست که حضرت آقا چند وقتی هست که برای کسی خطبه نمی خونند(البته بجز آقا زاده ها) بعد هم احتمالا برای شما سوء تفاهم پیش اومده چون بنده اصلا نه ازدواج کردم نه قصد ازدواج دارم که بخوام در خواستی بدم و پیگیری کنم ولی یکی از دوستان بنده این در خواست را از مجاری مختلف دادن و باوجود این که مهریه همسرشان 14 سکه بود از طرف دفتر حضرت آقا اجازه ای داده نشد.

[safirashgh]

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام بر شما جناب منتظر

سوال اول شما این بود در مورد عصمت ولایت فقیه

1.قیاس‌ها یا تشبیه‌ها اگر در حدّ مشابه یا برابر دانستن غیر معصوم با معصوم باشد، اشکال دارد و مضرّ است.

2. عصمت بر دو نوع است : یکی عصمت ذاتی و تضمین شده که مخصوص امام معصوم است و هیچ کس غیر از ایشان چنین عصمتی را دارا نیست و دیگر عصمت غیر ذاتی و تضمین نشده که هر کسی می تواند آن را دارا باشد. ممکن است فردی و جود داشته باشد که نسبت به یک گناه معصوم باشد. به عنوان مثال همسر حضرت امام خمینی نقل می کنند که در طول 60 سال زندگی با ایشان یک غیبت هم از ایشان نشنیده است.(1)

(1)بر گرفته از پست " کبوتر حرم " یار قرانی و فعال این سایت http://forum.ghorany.com/thread-366-page-6.html

[safirashgh]

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام بر دوستان راستین

واما درخصوص پاسخ به پرسش دیگر یار قرانی فعال این سایت " یو سف زهرا " در خصوص سوال شان :

چرا مقام معظم رهبری در سال‌های اخیر و خطبه‌های نماز جمعه، از آقای هاشمی دفاع کردند؟

هرچند " کبوتر حرم " لطف کرده و طبق سنت گذشته تمامی سوالات مطرح شده در این تالار رو پاسخ گو بوده اند مانیز چنین ادامه می دهیم :

قبل از هر پاسخی لازم به ذکر است که دشمنان سعی دارند به هر بهانه‌ای اذهان عمومی را علیه مقام معظم ولی فقیه سوق دهند و در این راستا موضوع برایشان فرقی نمی‌کند که «چرا دفاع نکرد» باشد و یا چرا «دفاع کرد» ؟! مانند صدر اسلام که بر امیرالمؤمنین علیه‌السلام «حکمیت» را تحمیل کردند و بعد گفتند: چرا حکمیت را پذیرفتی؟! امام که نباید زیر بار حکمیت برود؟!
در جریانات اخیر نیز (مانند همیشه) هدف هجمه‌ و حمله‌ی شدید داخلی و خارجی، اصل ولایت فقیه و شخص ولی فقیه بود، اما حال که حقایق بسیاری از قضایا برای اذهان عمومی روشن شده است، می‌خواهند از طریق دیگری اذهان عمومی را منحرف و جهت این هجمه و حمله را هم چنان حفظ کنند. لذا سؤال‌ها بر عکس می‌شود. چرا از هاشمی دفاع کرد – چرا موسوی را رسوا نکرد – چرا دستور بازداشت نداد و ...؟ یعنی باز به جای آن که توجه اذهان عمومی متوجه دشمن و یا دوستان بی‌بصیرت و خطاهای آنان شود، بر علیه ولی‌فقیه دعوت می‌شوند .
اما، در مقام پاسخ که چرا «ولی فقیه» چنین کرد و چنان نکرد؟ واقعاً باید ولی فقیه بود و به جای او نشست و متقیانه، با بصیرت و با شجاعت همه‌ی اهداف را در نظر گرفت و همه‌ی رفتارهای دوستان و دشمنان را رصد کرد تا به جوابی کامل رسید! مثل این است که بپرسیم:
چرا پیامبر اکرم (ص) که به احوال همگان و حتی آیندگان اشراف کامل داشت، خانه‌ی ابوسفیان را خانه‌ی امن اعلام نمود؟ چرا فرزندش معاویه را نکشت؟ چرا صحابه‌ی دروغ‌گو را رسوا نکرد و ...؟ یا چرا امیرالمؤمنین (ع) در همان روز اول پس از رحلت، مخالفین ولایت را گردن نزد؟ چرا در مقابل آتش زدن خانه شمشیر نکشید و ...؟ چرا امام حسن (ع) در زمانی که خلیفه بود، همسرش را نکشت یا دست کم طلاق نداد؟ چرا صلح تحمیلی را (هر چند با مفادی که پیروزی قطعی بود) امضاء نمود و ...؟ و چرا امام حسین (ع) که خبر از شهادت خود و یاران داشت، به کربلا عزیمت نمود ...؟ در پاسخ فقط یک جمله می‌شنویم: «به خاطر حفظ اسلام» . حال چرا حفظ اسلام منوط به این امور بود و چگونه با پذیرش این مصیبت‌ها اسلام حفظ شد تا امروز به دست ما برسد، نیاز به مطالعات کارشناسانه‌ی تاریخی دارد.


ادامه دارد .....

[منتظر]

سلام
فکر می کنم این پاسخ سوال من نبود یا حد اقل جواب خیلی ناقصی بود لطفا بیشتر توضیح بدید. یک مطلب دیگه اگر این طور فکر کنید که حضرت آقا یک جور هایی معصومند این یعنی نقد به ایشون درست نیست!!!!!!!!و باز هم من سر حرف خودم هستم
انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا
<سوره احزاب آیه 33>
همانا خداوند اراده کرد است که دور گرداند از شما اهل بیت پلیدی و نا پاکی را و شما را کاملا پاک و طاهر قرار دهد.
هیچ کس جز ائمه علهم السلام بعد از پیامبر(ص) معصوم نیست.اگر این طور بود در قرآن می آمد و هر کس را که بخواهد!!!