رموز اسماء الهی

[مشکات]

یک پژوهشگر هلندی غیرمسلمان چندی پیش تحقیقی در دانشگاه آمستردام انجام داده
و به این نتیجه رسیده بود که ذکر کلمه جلاله «الله» و تکرار آن و نیز صدای این لفظ، موجب آرامش روحی می‌شود و استرس و نگرانی را از بدن انسان دور می‌کند.

این پژوهشگر غیرمسلمان هلند طی گفتگویی در این باره گفت:
پس از انجام تحقیقاتی سه ساله که بر روی تعداد زیادی مسلمان که قرآن می‌خوانند و یا کلمه "الله" را می شنوند،
به این نتیجه رسیدم که ذکر کلمه جلاله «الله» و تکرار آن و حتی شنیدن آن، موجب آرامش روحی می‌شود و استرس و نگرانی را از بدن انسان دور می‌کند
و نیز به تنفس انسان نظم و ترتیب می‌دهد.
وی در ادامه افزود: بسیاری از این مسلمان که روی آنان تحقیق می‌کردم از بیماری‌های مختلف روحی و روانی رنج می‌بردند.
من حتی در تحقیقاتم از افراد غیرمسلمان نیز استفاده کرده و آنان را مجبور به خواندن قرآن و گفتن ذکر «الله» کردم و نتیجه باز هم همان بود.
خودم نیز از این نتیجه به شدت غافلگیر شدم، زیرا تأثیر آن بر روی افراد افسرده، ناامید و نگران، تأثیری چشمگیر و عجیب بود.

این پژوهشگر هلندی همچنین گفت: از نظر پزشکی برایم ثابت شد که
حرف الف که کلمه «الله» با آن شروع می‌شود،
از بخش بالایی سینه انسان خارج شده و باعث تنظیم تنفس می‌شود،
به ویژه اگر تکرار شود و این تنظیم تنفس به انسان آرامش روحی می‌دهد.

حرف لام که حرف دوم «الله» است نیز باعث برخورد سطح زبان با سطح فوقانی دهان می‌شود.
تکرار شدن این حرکت که در کلمه «الله» تشدید دارد نیز در تنظیم و ترتیب تنفس تأثیرگذار است.

اما حرف هاء حرکتی به ریه می‌دهد و بر دستگاه تنفسی و در نتیجه قلب تأثیر بسیار خوبی دارد و موجب تنظیم ضربان قلب می‌شود.

به راستی که قرآن کریم در آیه‌ای کریمه می‌فرماید: «الذين آمنوا وتطمئن قلوبهم بذكر الله ألا بذكر الله تطمئن القلوب»

[مشکات]

1. الله

اسم مبارک« الله» چهار حرفست و اگر کسی بر آن واقف شود به حقیقت، همه اشیاء را می شناسد؛
چرا که آنها از او و با او و به سوی او و صادر شده از او می باشند،

پس هر گاه « همزه» را انداختی باقی می ماند«لله» که اشاره است به « ولله کل شیء» یعنی همه چیز از اوست

و اگر«لام» را انداختی و الف را گذاردی «اله» می شود که اشاره دارد به « وَ هُوَ الهُ کُلَّ شَیءٍ» هر چیزی به او موجود است.

اگر«لام» و «الف» را انداختی « له» می شود، « وَ لَهُ کُلَّ شَی ءٍ» بازگشت هر چیزی به سوی اوست،

اگر « لام» از کلمه « له» انداخته شود، «هُ» باقی ماند و « هو» لفظی است که دلالت دارد بر ینبوع عزّت حضرت احدیت
و لفظ «هو» مرکب است از دو حرف « هاء» و « واو». لفظ « هاء» اصل است نسبت به « واو»، چون « واو» از اشباع ضمه « هاء» پیدا شد، پس در واقع « هو» یک حرف است و دلالت دارد بر وحدت حضرت احدیت.

« الله»، اسم ذات خداوند و مستجمع جمیع صفات کمال و جمال و جلال اوست.

خواص اسم اعظم خدا در سه اسم گذاشته شده که آن « بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الَّرحیم» می باشد و خاصیت اسم اعظم، در ولایت امیرالمومنین(ع) است.

« الله» اسم جامع و بزرگ و با عظمت حضرت واجب الوجود، جلّ و علا می باشد.

اسم اعظم، در اسمی است که اول آن « الله» و آخر آن « هو» می باشد.

امیرالمومنین(ع) در تفسیر کلمه « الله» می فرمایند: «اللهُ اسمٌ مِن اَعظَمِ اسماءِ الله عَزَّ وَ جَلَّ لایَنبَغی یُسَمّی بِهِ غَیرُهُ»

ترجمه: « الله» اسم اعظم الهی است که شایسته نیست احدی خود را به این نام بخواند.


خواص:

1- 100مرتبه در هر روز موثر است در رفع تمام مشکلات زندگی.

2- 1001 مرتبه در یک مجلس موثر است در رفع مشکلات و خطرات بزرگ زندگی.

3- 66 مرتبه، هر روز بعد از نماز صبح جهت حل مشکلات. در مداومت بر این تعداد تاکید شده است.

4 - جهت شفای مریض، ۱۰۰ آیه از قرآن خوانده ( بسم الله الرحمن الرحیم یک آیه محسوب می شود) سپس ۷ مرتبه « یا الله» گفته شود.
حضرت امیرالمومنین(ع) می فرمایند اگر این دستور را به سنگ بخوانند سنگ باز می شود. مریضی که تمام اطباء او را جواب کرده اند شفا می گیرد؛ حتی اجل محتوم
چند روزی عقب می افتد.

رسول اکرم(ص) فرموده اند: کُلُّ امٍر ذی بالٍ لَم یُبدَأ فیهِ بِبِسمِ الله فَهُوَ أبتَرُ.
هر کاری که بنام خداوند شروع نشود ناقص و بی نتیجه خواهد ماند.
بدین جهت فرموده اند هر کاری را با نام خدا شروع کنید.

نقل شده از بعض اهل باطن که هر کس روزی ۱۰۰ مرتبه بگوید:« هُوَ اللهُ الذَّی لاالهَ الاّ هُوَ» خدا او را از اهل یقین گرداند و به مقام اهل تحقیق و درجات ارباب توحیدش رساند.

[مشکات]

2. الرَّحمن
( بخشنده)الرَّحمنُ مَعناهُ الواسِعُ الرَّحمَةِ عَلی عِبَادِهِ
ذات مقدسی که صاحب رحمت شامله است بر بندگانش از مؤمن و کافر و روزی دهنده ایشان است؛ بلکه رحمت واسعه او همه موجودات را فرا گرفته.
رحمان و رحیم هر یک صفت مشبهه برگرفته از رَحم هستند مانند علیم از عِلم الآ این که دامنه معنا در رحمان بیشتر است.

معنای رحمان، بخشش عام خداوند است، اما لفظش از اسماء خاصه حق است.
یعنی هیچ موجودی جز خدا به این لفظ نامیده نمی شود مگر به اضافه عبد«الرحمن»

رحمان، اسم حق تعالی به اعتبار جمعیت اسمائی که مبدأ انبعاث وجود بر حقایق جمیع مراتب امکانیه است
و رحیم اسم خاص است از جهت فیضان کمالات معنوی بر اهل ایمان.

فقط حقیقت محمدیه(ع) به اعتبار نبوت، مظهر« رحمن» است
و به اعتبار ولایت کلیه، مظهر اسم « رحیم»
و به اعتبار وحدت و جامعیت مقام ولایت و نبوت مظهر کامل اسم اعظم.
در انبیا، حقیقت خاتمی و در اولیاء حقیقت ولویّه حضرت علی مرتضی و ائمه بعد از او(ع) مظهر تامه این نام هستند.

نقل شده،هر کس اسم « الرحمن» و « الرحیم» را بعد از هر نمازی ۲۹۸ بخواند همه مردم او را دوست می دارند و از اهل تحقیق گردد.

در خواص الاسماء و مفاتیح النّجاة مذکور است:
اگر کسی بعد از هر نمازی ۱۰۰ مرتبه اسم « الرحمن» را بخواند در همه حال، مورد لطف و عنایت خداوند قرار می گیرد.