شهیدی که امام زمان را ملاقات نموده است

[مصباح]

    شهیدی که امام زمان را ملاقات نموده است

استغفرالله

من مصطفی ابراهیمی مجد دعای زیارت حضرت صاحب الامر(زیارت آل یس) آمده تا

به انتها جزو اعتقاد خود دانسته و این زیارت را به این جهت بیشتر متذکر شدم چون

در انتهای دعا امام عصر(عج) را شاهد و گواه بر شهادتین خود میگیرم و از شما

میخواهم که دعای فوق را خوانده و در آنجا من شهادتین را به طور کامل پذیرفته ام و

علت ذکر نکردن فقط به خاطر طولانی شدن وصیت نامه است.

اشهدک یا مولای انی اشهدان لااله الاالله وحده لا شریک له وان محمد عبده و

رسوله لا حبیب الا هو واهله واشهدک یا مولای ان علیا امیرالمومنین حجته والحسن

حجته والحسین حجته وعلی بن الحسین حجته و محمد بن علی حجته وجعفر بن

محمد حجته وموسی بن جعفر حجته ومحمد بن علی حجته والحسن بن علی حجته

فاشهد انک حجته الله انتم الاول والاخر.الی آخر... و سپس سلام بر نائب الامام

الخمینی بزرگ وسلام بر شما همه بندگان پاکباز خدا و سلام بر شما شهیدان

راستین اسلام.

برادران و خواهران دراین زمان ، رحمت خدا به تمامی بر ما نازل گشته و در این روزها

خداوند بزرگترین لطف را برملت ما کرده است و اسباب و مرگ لقاء خود را برای ما

فراهم ساخته است ومبادا که غافل باشید .

خدایا تو را شکر میکنم که عشق حضرت مهدی (عج) را در دل من جای دادی و خدایا

تو را شکر میکنم که مرا به زیور ایمان آراستی و قبل از هر چیز لازم است از آنان که

واسطه کسب معارف الهی من بوده اند از خدا برای این بزرگوران طلب اجر و علو

مقام کنم و اینان بودند که قلب مرا روشن ساختند تا توانستم کلام پاک و گوهر بار

امام امت،خمینی بزرگ را با تمام وجود دریابم که چه بسا دیگران را در درک کلام او

عاجز میدانم خدایا این بزرگوار را برای مردم شیعه نگهدار باش.

بگذلرید بعد از مرگم بدانند که همانطور که اساتید بزرگمان میگفتند:نوکر محال است

صاحبش را نبیند من نیز صاحبم را، محبوبم را دیدار کردم اما افسوس که تا این لحظه

که این وصیت را مینویسم دیدار مجدد او نصیبم نگشت.بدانید که امام زمانمان حی و

حاضر است و او پشتیبان همه شیعیان میباشد از یاد او غافل نگردید دیگر در این

مورد گریه مجالم نمیدهد بیشتر بنویسم و تا این زمان دیدار او را برای هیچکس

نگفته ام مبادا که ریا شود و فقط که دیگر میگویم که از آن دیدار به بعد چون دیگر تا

این لحظه او را ندیده ام تمام جگرم سوخته است ، واکنون به جبهه میروم تا پیروزی

اسلام را نزدیک سازم و راه را جهت ظهور آن حضرتش بازسازم و امیدوارم که آن

حضرت حکومتش را در زمان حیاتم ببینم (و ان حال بینی وبینه الموت) و خدایا اگر

مرگ بین من و او حائل شد مرا از قبر خارج ساز هنگامیکه ظهور آن حضرت انجام

گرفت در حالیکه کفن بر تن دارم و...(دعا را در ابتدا نوشته ام ).

   

باری برادران می روم برای پیروزی و اگر در این راه شهادت بالهایش را گشود و مرا

همراه خود به پرواز درآورد چه خوب و نیکوست . و مادر با تو می گویم مادر : از اینکه

فرزندی را به پیشگاه خدا تقدیم داشتی رنجور و غمین مباش بلکه شاد و سراپا

سرور باش مادر تو بر گردن من حقهایی داشتی و نیز تو پدر متاسفم از اینکه حقوق

شما را آن چنانکه خدا بر من فرار داده بود نتوانستم انجام دهم مرا ببخشید و از خدا

بر من طلب عفو کنید و نیز بخواهید که هر کس که بر گردن من حقی داشته که

نتوانسته ام ادا کنم مرا ببخشید و اما مادر بر گردن تو حقی را می گذارم و آن این

است که اگر من شهید شدم که خود را لایق شهادت نمی دانم بلکه باید بگویم مرگ

یا اجری به سراغ من آمد مادر چون تو روزی آرزو داشتی که من ازدواج کنم و امر

خدایی را انجام اهم ولی تاکنون اینطور نشده بعد از مرگم به جای آنکه گریه و زاری

کنی کارت عروسی تهیه کن در یک طرف اسم و در یک طرف دیگر نام شهادت را

بنویس و مانند دیگر کارتهای عروسی و کاملا شبیه به آنها با کلمات سرور و شادی

زینت بده و برای آشنایان و دوستان بفرست و آنها در جشن این موهبت الهی که

نصیب من و تو شده دعوت کن و با شیرینی و شربت از آنها پذیرایی کن .

مادر اشک را برچشم تو هیچکس نباید ببیند زیرا هر قطره اشک ما چون دشمن

اسلام را شادمان می کند پس گریستن در این مورد امری است ناشایست . مادرم

از اینکه شیر پاکت را حلالم کردی متشکرم و از اینکه چنین فرزندی داشتی سرافراز

باش و لباس سرور به تن کن .

شما برادران و خواهرانم : فرزندانتان را به عشق مهدی ( عج ) آشنا سازید و آنان را

برای جهاد در راه آن حضرت همیشه آماده نگهدارید .

[هُدهُد صبا]

هنرمند انقلابی،‌ سید مسعود شجاعی در جدیدترین مطلبی که در وبلاگ خود-وصیت نامه- در نوشته به ذکر خاطره ای پیرامون نظر شهید «سید مرتضی آوینی» در مورد طرحی که در پشت مجله سوره برای شهید مهندس «مصطفی ابراهیم مجد» کار کرده بودند پرداخته است. ما حُسن ختام مطلب، وصیت نامه آن شهید را جهت آگاهی بیشتر مخاطبان خود ارائه نموده ایم:

می دانم که پرنده عشقم، بدنم را همچون قفسی می پندارد که در باغ نهاده اند، همچون یک ماهی زیبا در تنگ کوچک آب در دل اقیانوس..

سالها قبل در مجله سوره این طرح را کشیدم، شهید مرتضی آوینی آن را دید، با اینکه طرحم تنها در چند خط خلاصه می شد در پشت جلد نشریه سوره به دستور آقا مرتضی چاپ شد، وقتی برای بار اول طرح را دید، پیشانیم را بوسید و گفت:

« می بینی سید جان چقدر تنهاییم، کمی تلاش کنیم با یک جست می توانیم خود را به اقیانوس عشق برسانیم. عشق را می بینیم، فاصله مان با آن تنها یک جداره نازک شیشه ای است اما...»