سلام بر ام البنین

[safirashgh]

دیگرا مرا ام البنین نخوانید

زیرا که من دیگر پسر ندارم

من خانه دار خانه ای افسرده هستم

آرامش یک باغ طوفان خورده هستم

هر چند حیدر راهی این خانه ام کرد

بر غنچه های کوچکش پروانه ام کرد

با برگ عمرم خانه را گلپوش کردم

این باغ آتش خورده را خاموش کردم

.

.
وفات مادر حضرت اباالفضل العباس (ع) رو به تمامی محبین اهل بیت تسلیت می گویم.

[مشکات]

السلام عليكِ يا زوجة ولى الله، السلام عليكِ يا زوجة امير المؤمنين، السلام عليكِ يا ام البنين،
السلام عليكِ يا ام العباس ابن امير المؤمنين على بن ابى طالب عليه السلام، رضى الله تعالى عنك وجعل منزلكِ وماواكِ الجنه ورحمة الله وبركاته ...




اين صداي ناز عباسِ من است

نغمه‌هاي راز عباسِ من است

شرحه بر بيت خموشم مي‌رسد

باز تكبيرش به گوشم مي‌رسد

آمده آهِ ابالفضلم به گوش

مشك دارد گه به دندان گه به دوش

ناله با اين گريه‌هايم مي‌كند

آمده مادر صدايم مي‌كند!

من دعا بي قدر و بي حد گويمت

اي ابالفضلم خوش آمد گويمت

آمدي مادر فداي موي تو

پس چرا خاكي شده گيسوي تو؟

گو مگر روي زمين افتاده‌اي؟

گو مگر از صدر زين افتاده‌اي؟

كار مادر اشك مجنوني شده

چشم عباسم چرا خوني شده؟

چنگ خود كي پاي زلفانت زده؟

تير كين كي بر دو چشمانت زده؟

با دو دستت دست مادر را بگير

تا كشم از چشم شهلاي تو تير

واي عباسم دو دستانت كجاست؟

بازوان همچو مردانت كجاست؟

مادرت شد سرفراز جنگ تو

علقمه شد عرصه‌ي آهنگ تو

من شنيدم از وفا و غيرتت

دور تو گردم فداي هيبتت

من شنيدم طعنه بر رشكت زدند

مادرم تا تير بر مشكت زدند

من شنيدم بي دو دست از روي زين

اي گلم با صورت افتادي زمين

دامن زهرا سرت بگرفته است

آه! زهرا در برت بگرفته است

بانويم از غم رهايت كرده است

فاطمه مادر صدايت كرده است

حاجي من حج تو باشد قبول

اجر تو با دست زهراي بتول

آمدي اين دل حزين با خود ببر

مادرت ام البنين با خود ببر

[کبوتر حرم]

چهار مرتبه بانو! برای تو خبر آمد *** چهار بار دلت کوه شد به لرزه در آمد

تو منتظر، تو گدازنده بر معابر خونین *** مسافر تو نیامد مسافری اگر آمد

چهار مرتبه شن‏ زارهای ظهر، تنت را *** گریستند و تو را داغ‏ های مستمر آمد

چنان گریسته‏ ای روزهای خستگی‏ ات را *** که تکّه تکّه خاک بقیع نوحه‏ گر آمد

از آن گلایه تلخت به گوش علقمه بانو! *** هر آنچه رود از آن لحظه سر به زیر تر آمد

چهار بار پسر رفت و اسب رفت و تو بودی *** چهار بار تو بودیّ و اسب بی ‏پسر آمد

تو کوه بودی و از پشتِ شانه‏ های بلندت *** چهار مرتبه خورشید سر بریده بر آمد







منم که سایه نشین و جود مولایم *** کنیز خانه غم ؛ خاک پای زهرایم

منم که خانـــه به دوش غــم علی هستم *** منم که همقدم محنت ولی هستم

منم که شاهد زخم شکسته ابرویم *** انیس گریه به یاس شکسته پهلویم

منم که در همه جا در تب حسن بودم *** منم که شاهد خون لب حسن بودم

منم که جلوه حق را به عین می دیدم *** خدای را به جمال حسین می دیدم

منم که بوده دلم صبح و شام با زینب *** منم میان همه ؛ هم کلام با زینب

منم که سوگ گلستان و باغبان دارم *** به سینه زخم غم کربلائیان دارم

منم که ظهر عطش را نمی برم از یاد *** چهار لاله بی سر ز من به خاک افتاد

منم که مادر عشق و امید و احساسم *** فدای یک سر موی حسین عباسم

[یوسف زهرا]

سلام.

واقعا شعرها ی زیبایی بود ،از همتون تشکر می کنم.

[ذوالقرنین]

سلام :

من هم از همه دوستان تشکر می کنم ، واقعا زیبا بود

" التماس دعا "

[هُدهُد صبا]

حاج محمود کریمی
................................................

برای شیـر مادره بچه اگــــر مثل شیره
ام البنین دلیر بوده، اگر که عباس دلیره

اگه که خشم چشمای عبــاس برای حیدره
مهر و وفای تو چشاش ارثی ز چشم مادره

اگه که عباس تو جهان، شهره ی رب ادبه
شاگــــرد ام البنین و پرورده ی اون مکتبه



هرکی میخواد تو مجلس عزای عباس بمیره

امشب بیاد و چادر ام البنینو بگیره

[مریم گلی]