رفتن به سفر و بازگشت از سفر
۱۲ فروردين ۱۳۹۵, ۰۱:۰۰ عصر
ارسال: #1
|
|||
|
|||
رفتن به سفر و بازگشت از سفر
رسيدن به محل اقامت بعد از ظهر
۲۱۴. اگر به جايی سفر کنم که قصد دارم ده روز در آنجا بمانم ولی بعد از اذان ظهر به آنجا برسم آيا روزه آن روز صحيح است؟ ج) روزه آن روز صحيح نيست و بايد قبل از اذان ظهر در محل اقامت ده روز باشيد. ۲۱۵. اگر شخصی بخواهد قبل از زوال به محل اقامتش برسد، ولی در راه بهخاطر پيشامد حادثه ای نتواند در زمان معيّن به مقصد برسد، آيا روزه او اشکال دارد و آيا کفّاره بر او واجب است يا فقط قضای روزه آن روز را بايد به جا آورد؟ ج. روزه اش در سفر صحيح نيست و بر او فقط قضای روزه آن روزی که پيش از ظهر به محل اقامتش نرسيده، واجب است و کفّاره ای هم ندارد. شک در رسيدن به وطن وقت اذان ظهر ۲۱۶. روزهی مسافری که صبح به مقدار بيشتر از حدّ شرعی (سی کيلومتر) از وطن خود دور میشود، اگر قبل از ظهر برگشت ولی شک دارد که به اذان ظهر رسيده يا نه، حکمش چيست؟ ج) در صورت شک، روزه صحيح است. افطار در وطن و رسيدن به مقصد قبل از غروب ۲۱۷. اگر روزه داری هنگام غروب در سرزمينی افطار کرده باشد و سپس با هواپيما به جايی مسافرت کند که خورشيد در آن هنوز غروب نکرده است، روزه آن روز او چه حکمی دارد؟ آيا تناول مُفطرات برای او در آنجا قبل از غروب خورشيد جايز است؟ ج) روزه او صحيح است و تناول مُفطرات در آن مکان قبل از غروب خورشيد با فرض اينکه در وقت غروب در سرزمين خود افطار کرده، برای او جايز است. اختلاف مبدأ و مقصد سفر در رؤيت هلال عيد ۲۱۸. من در خارج از کشورم زندگی میکنم و در ماه رمضان روزه میگيرم ولی دو روز مانده به عيد در حالی که ۲۸ روز روزه گرفتهام، با پروازی که دو ساعت طول میکشد به کشورم برمیگردم و در آنجا هلال عيد فطر را میبينم وظيفهام چيست؟ ج) اگر در بدو ورود به وطن مشخص باشد که فردای آن روز شرعاً روز عيد است بايد يک روز، روزه ماه مبارک رمضان را در فرض سؤال قضا کنيد. ۲۱۹. در صورت اختلاف افق، اگر شخصی در منطقهای كه حلول ماه رمضان ثابت شده روزه گرفته و قبل از تمام شدن ماه به منطقهای سفر كند كه بر اساس افقش ماه رمضان يك روز ديرتر حلول كرده و بقيه ماه را در منطقه جديد سپری كند، و در اين سال ماه رمضان سی روزه باشد، در اين صورت روز آخر ماه رمضان برای او روز سی و يكم میشود. آيا بايد روزه بگيرد و يا افطار نمايد؟ ج) اگر به منطقهای برسد كه از ماه رمضان يك روز مانده باشد، واجب است كه آن را روزه بگيرد، هرچند ماه رمضان نسبت به تعداد روزهايی كه روزه گرفته سی و يك روز شود. ۲۲۰. شخصی از اول ماه رمضان تا بيست و هفتم ماه را در وطن خود (بندر ديّر) روزه گرفته و در صبح روز بيست و هشتم به دبی مسافرت کرده و در روز بيست و نهم به آنجا رسيده و متوجه شده که در آنجا عيد اعلام شده است، او اکنون به وطن خود برگشته، آيا قضای روزههايی که از وی فوت شده، واجب است؟ اگر يک روز قضا نمايد، ماه رمضان نسبت به او بيست و هشت روز می شود و اگر بخواهد دو روز قضا کند، روز بيست و نهم در جايی بوده که در آنجا عيد اعلام شده بود، اين شخص چه حکمی دارد؟ ج) در فرض سؤال قضای دو روز بر او واجب است. |
|||
|
۲۶ خرداد ۱۳۹۶, ۱۲:۲۲ صبح
ارسال: #2
|
|||
|
|||
RE: رفتن به سفر و بازگشت از سفر
بسیار مفید بود
متشکر |
|||
|
|
کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع:
1 مهمان
1 مهمان
بازگشت به بالابازگشت به محتوا