ارسال پاسخ 
 
امتیاز موضوع:
  • 1 رأی - میانگین امیتازات: 5
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
چه کار کنیم تا جوانان ما خودشان نماز بخوانند ؟
۲۸ بهمن ۱۳۸۸, ۰۲:۰۷ صبح (آخرین ویرایش در این ارسال: ۹ خرداد ۱۳۹۱ ۰۶:۳۱ عصر، توسط safirashgh.)
ارسال: #1
چه کار کنیم تا جوانان ما خودشان نماز بخوانند ؟
آسان ترین راه براى انجام عبادات در دورة‌ بلوغ، ایجاد عادت دردوران کودکی است. انجام تکالیف دینى و از جمله نماز را نباید تا زمان بلوغ به تأخیر انداخت، بلکه باید انس و عادت لازم را در آن‌هابه وجود آورد تا در زمان بلوغ مشکلى از این نظر به وجود نیاید.

خانواده هایى که از فرصت دوران کودکى براى این منظور استفاده نمی کنند در دوران بلوغ و نوجوانى معمولاً با مشکلات جدى روبرومی‌شوند. این استدلال که اجازه دهیم تا طفل پس از رسیدن به دورة بلوغ، خود مسیر خویش را انتخاب کند به هیچ وجه صحیح

نیست. براین اساس اسلام بر عبادات تمرینى کودکان تأکید دارد تا از این طریق مقدمات تربیت دینى فراهم گردد. نکتة دیگر جدى گرفتن واجبات دینى و توجه خاص به نماز است اگر والدین حساسیت خود را نسبت بهنماز در عمل نشان دهند خواه ناخواه این

برخورد در فرزندان تأثیرخواهد داشت. نکتة سوم آن است که واداشتن فرزندان به انجام نمازنباید با خشونت و سخت گیرى و تندی همراه باشد که این امر،‌ ستیزه جویى و لجاجت را به دنبال دارد. در مسائل دینى باید روش هایى درپیش گرفت که در دل

نوجوانان راه پیدا کنند و مورد محبت و دلبستگىآن‌ها واقع شوند براى این منظور باید به جاى سخت گیرى هاىنامعقول بیشتر از شیوه های تشویقى بهره جست. مطلب آخر آن استکه جوان از جوان بهتر و زودتر مى پذیرد. تفاوت دو نسل چه بسا مانع برقرارى

ارتباط والدین با فرزندانشان می‌شود از این رو براىانتقال مفاهیم اخلاقی و یا تشویق به نماز و غیره بهتر است از دوستان نماز خوان و با نفوذ ایشان استفاده کنید

بسم الله الرحمن الرحیم
حسبنا الله و نعم الوکیل ... آل عمران 173...پشت و پناه ما خداست و چه پشت و پناه خوبی.
مشاهده وب‌سایت کاربر یافتن تمامی ارسال‌های این کاربر
نقل قول این ارسال در یک پاسخ
 سپاس شده توسط مشکات ، کبوتر حرم ، هُدهُد صبا ، منتظر ، حامد
۵ اسفند ۱۳۸۸, ۱۱:۳۹ صبح
ارسال: #2
RE: چه کار کنیم تا جوانان ما خودشان نماز بخوانند ؟
سلام
من هم با نظرتون موافق هستم . خیلی اتفاق افتاده که بچه های 4 یا 5 ساله با دیدن پدر -مادرشون که دارن نماز میخونن سریع بلند میشن یه جانماز پهن میکنن واگه دختر باشن یه چادر هم میندازن رو سرشون کنار مامان یا باباشون وایمیستن نماز میخونن بعضی موقع ها هم بلد نیستن فقط اداشو در میارن.صحنه خیلی قشنگیه.این نشون میده که دل بچه ها پاک و شفافه.اونا آمادگی یاد گرفتن چیزای قشنگو دارن. در واقع دلشون مثل آینست این ما هستیم که رو دل اونا نقش ونگار میندازیم و میتونیم اونارو خوب یا بد تربیت کنیم.
یافتن تمامی ارسال‌های این کاربر
نقل قول این ارسال در یک پاسخ
 سپاس شده توسط کبوتر حرم ، safirashgh ، مصباح ، منتظر
۳ بهمن ۱۳۸۹, ۰۸:۲۱ عصر
ارسال: #3
RE: چه کار کنیم تا جوانان ما خودشان نماز بخوانند ؟
البته حرف شما عزيزان صحيح
اما من فكر كنم اگر پدر و مادر در هر سني بهترين رفتار ديني رو داشته باشن
فرزندانشان هم الگو ميگيرند.
البته الگويي از روي شناخت نه فقط تقليد
چون وقتي فرزندان بزرگ ميشوند و رفتار غلط پدر و مادر را ميبينند ديگر آنان را به عنوان الگوي انسان خوي نمي پسندند پس به نمازي هم كه ميخواندند بي ميل مي شوند
پس خيلي مراقب رفتارمون باشيم كه الگوي خوبي باشيم.

آيا به آيات قرآن نمى‏ انديشند يا [مگر] بر دل هايشان قفلهايى نهاده شده است؟
سوره محمد(ص)/ آیه 24
مشاهده وب‌سایت کاربر یافتن تمامی ارسال‌های این کاربر
نقل قول این ارسال در یک پاسخ
 سپاس شده توسط منتظر ، جعفر
۴ بهمن ۱۳۸۹, ۰۴:۱۹ عصر
ارسال: #4
RE: چه کار کنیم تا جوانان ما خودشان نماز بخوانند ؟
سلام علیکم ؛
خانواده ها در روی آوردن بچه ها به نماز نقش زیادی دارند زیرا سنگ بنای تربیت اسلامی در خانواده شکل می گیرد . به همین دلیل هم است که خداوند در قرآن آیه 132 طه می فرماید " وامر اهلک بالصلوه واصطبر علیها : خانواده خود را به نماز دستور ده " بدین منظور علاوه بر تشویق فرزندانمان به نماز باید با رفتار مان نیز شوق نماز اول وقت را در آنها ایجاد کنیم. بارها مشاهده شده اول وقت نماز خانواده قصد رفتن به تفریح یا مهمانی می کنند بدون آنکه توجهی به این امر داشته باشند که اذان گفته شد یا وقت نماز نزدیک است نماز خونده از خانه خارج شوند . اما از آن طرف به فرزندش می گویند نماز بخوان وقتی فرزند مراقبت بر نماز و از والدین نمی بینه دچار نوعی تعارض می شود.
آموزش و پرورش در تشویق جوانان به نماز سهم عظیمی دارد . می تواند زنگی به نام زنگ نماز در مدارس در نظر بگیرد و ضمن اینکه بچه ها را دعوت به نماز می کنند خود مدیر و معلم مدرسه که بهترین الگو برای بچه است برا ی خواندن نماز در صف نماز حاضر شود.
اجازه بدهیم نشست های مباحی که جوانان دارند در مساجد تشکیل شود همان کاری که قبلا در زمان پیامبر رایج بود .محیط اثرش را می گذارد.
صدا و سیما هم بی تاثیر نیست . پخش بی موقع برنامه های تلویزیونی به خصوص فوتبال که مورد علاقه خیلی از جوانان است خیلی در گرایش جوانان به نماز و پاسداشت نماز اول وقت موثر است. با توجه به اینکه طلوع و غروب آفتاب در کشور ما از شرق تا غرب در مجموع یکساعت می باشد لازم است در اوقات نماز از اولین منطقه ای که اذان می گویند تا آخرین شهر و ده دقیقه بعد آن مراسم مذهبی تلاوت قرآن - سخنرانی و غیره پخش شود تا در شخص آمادگی برای نماز ایجاد شود.

پس از مطالعه مطلب ارسالی ما را از نظر خویش بهره مند بفرمایید.
یافتن تمامی ارسال‌های این کاربر
نقل قول این ارسال در یک پاسخ
 سپاس شده توسط هُدهُد صبا
۲۴ بهمن ۱۳۹۰, ۱۲:۱۸ صبح
ارسال: #5
Lightbulb گواهینامه نماز
بسم الله.سلام علیکم

[b]شبهه : چطور می شود که قبولی اعمال مشروط به قبولی نماز می شود ؟

یعنی روزه ، حج ، زکات ، قبولی همه آنها مشروط به قبولی نماز است ؟
اگر نماز قبول شد مابقی اعمال هم قبول می شود و اگر نماز رد شد مابقی اعمال هم رد می شود ؟
مگر می شود ؟؟؟
جواب شبهه : من با مثال جواب رو عرض می کنم .
اگر پلیس در راه از راننده ای گواهینامه را مطالبه کند . اگر راننده ، گواهینامه پزشکی را به پلیس بدهد .
اگر گذرنامه سیاسی رو به پلیس بدهد . اگر مهم ترین کارت و گواهینامه به او نشان دهد ، پلیس قبول
نمی کند بلکه فقط گواهینامه رانندگی از او قبول می کند و از او می خواهد .
در قیامت هم شرط رسیدن به مقصد فقط داشتن گواهینامه نماز است ،
که اگر نباشد هیچ چیز جای او را نمی گیرد .
نوشته یک دوست
التماس دعادارمRose

[/b]

"حسبی الله ونعم الوکیل ولاحول ولا قوة الا بالله ولا اله الا انت سبحـانک انی کُنتُ من الظالمین"
یافتن تمامی ارسال‌های این کاربر
نقل قول این ارسال در یک پاسخ
 سپاس شده توسط hamed ، zeinab
۷ خرداد ۱۳۹۱, ۱۱:۱۵ صبح (آخرین ویرایش در این ارسال: ۹ خرداد ۱۳۹۱ ۰۹:۰۰ عصر، توسط hamed.)
ارسال: #6
REخواهشا نویسنده این متن این انتقاد رو بخونه
خیلی ببخشید که اینقدر تند میگم و رک...
ولی به نظر من همین اعتقادات خشک بعضیا هستش که هم جوان های امروز همه جوان های آینده رو از نماز دور میکنه.
کی گفته یه نفر برای انجام یه کار باید بهش عادت کنه.تازه اگه اون کار نماز باشه دیگه بدتر...اگه شما هم به این کار عادت کردید واقعا براتون متاسفم.
ما باید به بچه ها و جوانهامون یاد بدیم که اصلا این کار رو برای چی انجام میدیم.چه فاییده ای داره؟و...
در غیر اینصورت نه تنها جوانهامون از نماز خوندن زده میشن بلکه از خدا هم فرار میکنن.
شما هم............................
باز هم ببخشید.نمیخواستم اینجوری بگم ولی با دیدن این جور متنها خون خونم رو میخوره.
معذرت میخوام به خاطر لحن بدم...

Rose حالا که آمده ای چترت را ببند...
در سرای ما جز مهربانی نمیبارد...
یافتن تمامی ارسال‌های این کاربر
نقل قول این ارسال در یک پاسخ
 سپاس شده توسط hamed
۹ خرداد ۱۳۹۱, ۰۶:۴۱ عصر (آخرین ویرایش در این ارسال: ۱۰ خرداد ۱۳۹۱ ۱۱:۳۸ عصر، توسط safirashgh.)
ارسال: #7
RE: REخواهشا نویسنده این متن این انتقاد رو بخونه
(۷ خرداد ۱۳۹۱ ۱۱:۱۵ صبح)Entezar نوشته:  خیلی ببخشید که اینقدر تند میگم و رک...
ولی به نظر من همین اعتقادات خشک بعضیا هستش که هم جوان های امروز همه جوان های آینده رو از نماز دور میکنه.
کی گفته یه نفر برای انجام یه کار باید بهش عادت کنه.تازه اگه اون کار نماز باشه دیگه بدتر...اگه شما هم به این کار عادت کردید واقعا براتون متاسفم.
ما باید به بچه ها و جوانهامون یاد بدیم که اصلا این کار رو برای چی انجام میدیم.چه فاییده ای داره؟و...
در غیر اینصورت نه تنها جوانهامون از نماز خوندن زده میشن بلکه از خدا هم فرار میکنن.
شما هم دیگه از این متنها نذارید تو رو جان امام حسین.وگرنه باید به خاطر ایجاد تفکر غلط تو ذهن دیگران جوابگو باشید...
باز هم ببخشید.نمیخواستم اینجوری بگم ولی با دیدن این جور متنها خون خونم رو میخوره.
معذرت میخوام به خاطر لحن بدم...

___________

بسم الله الرحمن الرحیم


سلام بر شما

گویا شما اصلا متن رو نخوندید که این قدر زود قضاوت می کنید مطلبی رو که بیان شده رو بخوانید و بیجا از وازه ی"شما هم دیگه از این متنها نذارید تو رو جان امام حسین.وگرنه باید به خاطر ایجاد تفکر غلط تو ذهن دیگران جوابگو باشید"

استفاده نکنید استفاده از قسم شرایط خواص خودش را دارد.

ما نه خشک مذهب هستیم مابا این وازه ها در دنیای حقیقی که می شنویم و در دنیا مجازی به پیشانی ما می گذارند عادت کرده ایم.

چون انسان در کودکی دارای فطرتی پاک است از این رو سفارش شده در کودکی این عادت انجام بشود در زیر روش هایی برای ایجاد این عادت پسندیده هست

(می توانید بخوانید و بیان بدارید در کجا ما از تشر و زور برای نماز خواندن استفاده کرده ایم )


چگونه فرزندان خود را به نماز خواندن ترغیب کنیم؟

فرزندان ما جگرگوشه های ما هستند که بر روی زمین راه می روند، هرچند که بر فطرت پاک الهی به دنیا آمده باشند، طبق فرمایش پیامبر صلی الله علیه وسلّم که می فرمایند:" فأبَواه يُهوِّدانه وُينَصِّرانه ويُمَجِّسانه"( آنگاه این پدر و مادر هستند که کودک را یهودی، مسیحی، یا مجوسی می کنند.).. اگر پدر و مادرهم مسلمان باشند، فضای حاکم و جامعه می توانند، زمام امور را از کف پدر و مادر یا معلّمان در آورده، و بر تربیت کودک مسلط شوند، بنابر این می توانیم بگوییم که اگر والدین، اقدامات واحتیاطات لازم را قبل از اینکه کار از کار بگذرد، به عمل نیاورند،ممکن است خود جامعه نیز فرزندان ما را یهودی ، مسیحی یا مجوسی نماید!!! و اگر بخواهیم از ابتدا شروع کنیم، باید دانست که بالاترین کارها و قله ی امور دین و ستون آن نماز است؛ که دین با وجود آن برپا داشته می شود ، و بدون آن(العیاذ بالله) ویران می گردد.



** چرا باید تلاش کنیم.**

اولاً : زیرا این کار امری از جانب الله تعالی است، مگر خود او عزوجل نفرموده: { يا أيها الذين آمنوا قُوا أنفسَكم وأهليكم ناراً وقودُها الناس والحجارة } ؟}{ای کسانی که ایمان آورده اید خود و خانواده تان را از آتشی که هیزم آن انسانها و سنگها هستند ، محفوظ کنید}

و آیا این فرموده الهی نیست که: { وَأْمُر أهلَك بالصلاة واصْطَبر عليها ، لا نسألك رزقاً نحن نرزقُك }{(ی رسول خداوای امّت) خانواده ات را به برپاداشتن نماز امرکن و خود نیز برآن محکم و استوار باش، زیرا ما از تو رزقی نمی خواهیم و این ما هستیم که به شما رزق ارزانی می کنیم }

ثانیاً: چون رسول خدا (صلی الله علیه وسلم) در حدیثی واضح و بسیار روشن به ما دستور فرموده: ( مُروا أولادكم بالصلاة لسبع سنين واضربوهم عليها لعشر ):{فرزندانتان رادرسنّ هفت سالگی به نماز خواندن امر کنید و اگر در سنّ ده سالگی نماز نخواندند (می توانید) آنها را بزنید}

ثالثاً: چون فرزندان ما امانتی هستند که خداوند خود به ما عطا فرموده اند، خیلی دوست داریم که انسانهایی درست کار باشند و خداوند آنان را در زندگی دنیا وآخرت موفق گرداند، زیرا آنان همان زیردستانی هستند که خداوند ما را مسئول آنان قرار داده است که در این باره پیامبر صلی الله علیه وسلّم فرموده اند : ( كُلُّكم راعٍ وكلكم مسئول عن رعيته ) و- در روز قیامت- هنگامی در بارگاه خداوند عزّوجلّ ایستاده ایم، از ما درباره آنان سؤال خواهد شد.





چگونه کودکانمان را به نماز خواندن تشویق کنیم.

قبل از هر چیز باید بین والدین یا سرپرستان کودکان بر سر سیاست مشخص و واضح و ثابتی اتفاق نظر وموافقت وجود داشته باشد تا کودک دچار ازهم گسیختگی نگردد و درنتیجه ، تمام تلاشهای انجام شده بر باد نرود. مثلاً وقتی که مادر بچه را بادادن هدیه ای به خاطر ادای نماز تشویق کرده، نباید پدر درست در آن هنگام، بدون دلیل هدیه ای بهتر به او بدهد، بی آنکه کاری در خور تشویق انجام داده باشد، زیرا این کار باعث کوچکتر شدن تشویق مادر یا بی ارزش شدن آن می گردد. یا اینکه نباید در حالتی که مادر فرزند را به خاطر کوتاهی تنبیه کرده ، ناگهان پدر از راه رسیده ، و سعی کند با انواع وسایل او را راضی نماید.وقتی می خواهیم کودک را تشویق کنیم، باید این تشویق سریع باشد، تا کودک درک کند که کارهای او نتایجی دارد، زیرا کودک به سرعت فراموش می کند، بنابر این اگر به عنوان مثال روزی نمازهای پنجگانه را خواند، باید بلافاصله بعد از نماز عشاء هدیه دادن یا تشویق را انجام دهیم.



**مرحله ی اول: دوران اولیه ی کودکی (بین سه تا پنج سالگی):***

سن سه سالگی آغاز دوران استقلال کودک و احساس شخصیت وجایگاه در وجود اوست، امّا در عین حال، مرحله ی علاقه به تقلید نیز هست؛ و اگر هنگام نمازخواندن ما ،کودک نیز کنارمان ایستاد و خواست از ما تقلید کند، اشتباه است اگر به او بگوییم " فرزندم لازم نیست تو نماز بخوانی، تو اجازه داری بروی وبا بچه ها بازی کنی، تا به سنّ هفت سالگی می رسی، فعلاً نماز بر تو واجب نیست"؛ باید بگذاریم طبق فطرت خویش عمل کند، و هر طور می خواهد تقلید نماید،و خود مستقل عمل کند تا استقلال خود از ما را با انجام آنچه می خواهد و دوست دارد، بدون دخالت ما تحقق بخشد(مگر اینکه خطری یا مشکلی پیش آید که ناچار به دخالت شویم)،... و اگر بچه کنار نمازگزاری ایستاد و رکوع وسجده نبرد و شروع به کف زدن کرد، باید او را به حال خود بگذاریم و چیزی نگوییم، باید این را هم بدانیم که در این سنّ و سال بچه ها از جلوی نمازگزاران رد می شوند،می نشینند، یا خود را به پشتشان آویزان می کنند، یا گاهی گریه می کنند که در اینصورت می توانیم( در صورت وجود نگرانی و نبود کسی دیگر که مواظبشان باشد)، آنها را در نماز برداریم. همچنین نباید بچه ها را به خاطر خطاهایی که نسبت به نمازگزار مرتکب می شوند تنبیه کنیم یا از خود برانیم. می توان در این مرحله سوره های فاتحه واخلاص و معوّذتین را به کودک آموخت وحفظ نمود.



** مرحله دوّم:دوران متوسط کودکی (بین پنج تا هفت سالگی)***

دراین مرحله،می توان برای کودک،با سخنان لطیف، آرام وساده از نعمت های خداوند تعالی و فضل و لطف او و محبّتش نسبت به بندگان (به همراه مثالهای گوناگون) بگوییم؛ که اینکار کودک را خود به خود به کسب رضایت پروردگار مشتاق می کند، در این دوره بیشتر باید درباره ی خداوند تعالی، قدرت او، نامهای حسنایش، و فضلی که با ما کرده و وظیفه ی ما انسانها در مقابل این همه لطف اوو ضرورت عبادت وزیبایی ، آسانی وسادگی و شیرینی آن وآثار نیک ومثبت عبادت بر زندگی انسان سخن بگوییم.... که البته همزمان با این سخنان باید، الگوی مناسبی هم موجود باشد، که فرزند کوچک ما روزانه او راجلوی چشمانش داشته و ببیند زیرا تنها دیدن پدر ومادر و پایبندی هر روزه ی آنان به پنج وقت نماز بدون هیچ ناراحتی وسختی،یا خستگی تأثیر مثبتی در دیدگاه کودک درباره ی این عبادت می گذارد، بنابر این چون اطرافیان نماز را دوست دارند او نیز آن را دوست خواهد داشت و مانند سایر عادات روزانه به آن پایبند خواهد شد. امّا برای اینکه نماز تبدیل به یک عادت صرف نشود وهمچنان در دایره ی عبادت باقی بماند،باید در کنار کارهایی که گفته شد،مختصری از عقیده را نیز به او آموزش دهیم، که در این مرحله، مناسب است کم کم داستان اسراء و معراج و فرض شدن نمازیا داستانهای صحابه ی کرام و عشق آنان به نمازرا برای کودک مرتباً بازگو کنیم. امّا هشداری که در اینجا باید بر آن تأکید کنیم این است که، نباید از شیوه ی موعظه ونقد شدید یا ترهیب وترساندن استفاده شود، و این نکته هم بدیهی است که در این سنّ تنبیه بدنی کودک جایز نیست. پس باید توانایی او را با مثبت نگری بالا ببریم و او را تشویق نماییم تا نماز به قسمتی مهمّ و اساسی از زندگیش تبدیل شود. باید سعی کنیم که آب گرم در زمستان فراهم باشد، زیرا ممکن است بچه ها از ترس آب سرد از نماز، گریزان شوند، این مورد را باید به صورت کلّی برای همه رعایت کنیم، امّا در مورد دختران،باید با کارهایی به ظاهر کوچک و ساده به آنها اظهار محبّت کنیم،چیزهایی که تاثیر فوق العاده ای دارند، کارهایی مثل دوختن یک روسری زربفت رنگارنگ گلدوزی شده شبیه روسری مادرش، و اختصاص دادن یک جانماز مخصوص به او...

اگر ملاحظه کردیم که کودک برای نماز،تنبلی می کند می توانیم اجازه دهیم که فعلاً تنها دو رکعتی نماز هایش را بخواند، تا کم کم شیرینی نماز را احساس کند و بعد به تدریج تعداد رکتهای نمازهای ظهر و عصر را به او می گوییم تا خود به خود آنها را کامل کند. همچنین می توانیم برای تشویق بچه ای که تنبلی می کند، دسته ای برای وضو گرفتن در خانه تشکیل دهیم و او را مسئول آن قرار دهیم و تمام افراد خانواده عضو این دسته ی وضو گرفتن باشند، و در وقت مقرر همه برای وضو گرفتن آماده شوند، به این ترتیب می بینیم که اجرای سیاست تمرین با کودک، کم کم جواب خواهد داد. ابتدا کودک از نماز صبح شروع می کند و روزانه آن را می خواند، بعد کم کم به نماز های صبح و ظهر عادت می کند و به همین ترتیب تمام نماز ها را در هر وقت که توانست تکمیل می کند.بعد از این مرحله، می توان او را به نماز اوّل وقت عادت داد، و سپس سنّت ها و نوافل را بر حسب توانایی و استقبالش به او یاد می دهیم. می توان در این راه از تشویق نیز استفاده کرد،البته لازم نیست که او را فقط با پول تشویق کنیم، بلکه می شود، هنگامی که او را پایبند به نماز دیدیم ( هرچند بعضی را قضا هم بخواند) او را تشویق نمود، بعد وقتی نماز را سر وقت خواند، دوباره جداگانه او را تشویق کنیم، سپس وقتی نماز را در اوّل وقت خواند، بار دیگر از او تقدیر کنیم.

باید این را به او یاد دهیم که شتافتن به سوی نماز شتافتن به سوی باغهای بهشت خداوند است، می توان(با روشهایی) اشتیاق او به کار نیک را جلب نمود مثلاً می توان گفت:"دختر عزیزم نزدیک است تو را پرواز کنان در بهشت ببینم، یا اینکه، احساس می کنم الله از تو راضی است و به خاطر تلاشی که برای نماز خواندن داری،تو را خیلی دوست دارد" . در مورد پسران ، اگر آنها را به رفتن به مسجد همراه بزرگترهایشان تشویق کنیم، باعث خوشحالی آنان شده ایم به دو دلیل یکی اینکه: همراه والدین یا سرپرست خود هستند، دوّم اینکه زیاد از منزل خارج می شوند. باید برای راحتی کودک از کفشهای بند داری که پوشیدن و در آوردن آنها وقت و صبرزیادی می خواهد ، پرهیزکنیم. لازم است که در این مرحله بعضی از احکام ساده ی نماز مانند اهمیّت دوری از نجاست،مثل ادرار و غیره،کیفیّت استنجاء ، آداب قضای حاجت، و ضرورت حفظ سلامت بدن ولباس و رابطه ی طهارت و نماز را به کودک بیاموزیم. همچنین باید وضو رابه او یاد داده و مانند (صحابه کرام) عملاً آن را با فرزندمان تمرین کنیم.



**مرحله سوم: دوران آخر کودکی(بین هفت تا ده سالگی)***

در این مرحله باید به طور کلی مواظب تغییر رفتار کودک و پایبند نبودن او به نماز باشیم، حتی اگر به ادای نماز عادت هم داشته باشند، باید دقت کنیم که دچار تنبلی، یا بی میلی به نماز نشوند. زیرا این مرحله یعنی مرحله ی تمرّد و دشوارشدن فرمانبرداری کودک که به سادگی شروع می شود، پس ما نیز به سادگی این مواظبت را انجام می دهیم. در اینجا باید با درایت وحکمت با او تعامل نموده، از سؤال مستقیم پرهیز کنیم، مثلاً نگوییم نماز عصر را خوانده ای؟ زیرا ممکن است این کار آنان را به سوی دروغ گفتن سوق دهد وادّعا کند که نمازش را خوانده است تا از آن فرار کند، در این هنگام ممکن است واکنش ما فریاد زدن بر سر فرزند به خاطر دروغ گفتن، یا چشم پوشی از موضوع در عین علم به دروغ بودن گفته ی او، باشد. که هردو اشتباهند و بهترین کار این است که او را با صیغه ی یادآوری متوجه نماز کنیم نه با پرسش مثلاً دو سه بار بگوییم: بچه ها نماز عصر! اگر در جواب گفت که من در اتاقم نماز خوانده ام، بگویید: خوب، الان اتاقت را پر از برکت کرده ای، حالا بیا باهم در اتاق من نماز بخوانیم تا اتاق من هم پر از برکت بشه! آن نمازی هم که خواندی برایت سنّت حساب می شود. باید این گفته ها را با تبسّم و آرامی بگوییم تا بار دیگر دروغ نگوید.

همچنین باید با دعوت دختران به نماز جماعت آنها را تشویق کنیم، مثلاً کافی است به دختران بگوییم:" یالاّ دخترم من می خواهم نماز بخونم، بیا با هم بخونیم." چون دختران نماز جماعت را دوست دارند، به این دلیل که آسانتر است و تشویقی هم در آن وجود دارد. پسران را هم می توان برای نماز در مسجد تشویق نمود، چون برای کودک بعد از درس خواندن طولانی نوعی تفریح هم به حساب می آید. برای اطمینان از برگشتن او می توان این کار را به مأموریت دیگری مثل خریدن نان یا سؤال از همسایه مربوط کنیم. .. الخ در هر دو حالت: چه فرزندمان پسر باشد، چه دختر نباید تشویق و ترغیب و گوشزد کردن این نکته را (به آنها ) فراموش کنیم که پایبندی به نماز از بهترین خصوصیات اخلاقی است که ما دوست داریم و ویژگی ممتازی است که می تواند تمام مشکلات و عیب ها را بپوشاند، در این سنین کودک می تواند احکام طهارت، شمایل پیامبر صلی الله علیه وسلم و تعدادی از دعاهای مخصوص نمازرا یاد بگیرد. همچنین می توانیم روز هفت ساله شدن کودکمان را روز بسیار مهمی قلمداد کنیم و یا اصلاً به مناسبت چنین روزی مراسم خاصّی برایش بگیریم، خویشاوندان را دعوت کنیم و خانه را به شیوه ی خاصی تزئین کنیم، و نامش را مراسم شروع پایبندی به نماز بخوانیم!!

بدون شکّ این کار تأثیر بسیار مثبتی روی روان کودک خواهد گذاشت، می توان حدود یکی دو ماه قبل از برگزاری این مراسم، در خانه تاریخ اجرای آن را اعلام کنیم تا کودک بیشتر چشم انتظار این رویداد بسیار بزرگ باشد!!

در این دوره به او یادمی دهیم که هر روز نمازهایش را بخواند و در صورت فوت، آنها را قضا نماید، و بعد از اینکه دیدیم پایبند اوقات است ونماز ها را سر وقت می خواند، باید سعی کنیم، نکاز اوّل وقت را به وی یاد دهیم تا بلافاصله بعد از اذان نمازش را بخواند و آن را به تأخیر نیندازد؛ و بعد به سراغ آموزش ادای سنّت ها و بیان فضایل آنها می رویم. در این مرحله عواملی هستند که به پایبندی کودک به نماز کمک می کنند ، که تعدادی از آنها عبارتند از:

1. باید فرزندان همیشه هوشیاری کامل برای ادای نماز فرض را در پدر و مادر ببینند، مثلاً اگر کودک خواست قبل از نماز عشاء بخوابد، بایداین را بشنود و پدر بدون تردید و تأمل به او بگوید:" وقت چندانی به نماز عشا نمانده، با هم نماز می خوانیم و بعد انشاء الله می خوابی " یا به عنوان مثال اگر فرزندمان خواست نزدیک نماز مغرب به باشگاه یا به دیدار یکی از نزدیکان برود، باید این جمله را از والدین بشنوند که:"اوّل نماز می خوانیم بعد می رویم."؛ یکی دیگر از چیزهایی که هوشیاری در مورد نماز را تحریک می کند، ربط دادن اوقات با نمازها (دربین صحبت کردن) است مثلاً می گوییم:"فلانی را وقت نماز عصر می بینیم" و یا "فلانی قرار است بعد نماز مغرب به دیدن ما بیاید"

2. اگر حادثه وبیماری برای فرزندمان پیش آمد، باید او را عادت دهیم تا در این حالت هم در حد توان، نمازهایش را بخواند تا یاد بگیرد و عادت کند که، برای ترک نماز هیچ عذری وجود ندارد، حتی اگر مریض هم باشد، و اگر در سفر بودید، لازم است به او احکام رخصت قصر و جمع را یاد بدهید و او را متوجه نعمت رخصت وآسانی از طرف خداوند تعالی نمایید و یادآوری نمایید که شرع مقدس اسلام پراز رحمت است.

3. در دل کودک خود نهال شجاعت دعوت دادن به سوی نماز را بکارید. و به او یاد دهید که به خاطر نماز ، به راحتی بتواند برای ملحق شدن یکی از دوستانش به صف نماز جماعت، ارتباط تلفنی یا سخن گفتن با او را مدّتی قطع کند. همچنین این نهال را در دل او بکارید که کسانی را که به ادای نماز اهمّیت نمی دهد، مسخره نکند، بلکه آنها را به سوی نماز دعوت دهد و الله را به خاطر هدایت خود به سوی نماز خواندن، سپاس گوید.

منبع: کتابچه ی" "كيف نرغب أحباب الله في الصلاة""(چگونه احباب خدا را به نمازخواندن تشویق کنیم)"



مترجم:عبیدالله

بسم الله الرحمن الرحیم
حسبنا الله و نعم الوکیل ... آل عمران 173...پشت و پناه ما خداست و چه پشت و پناه خوبی.
مشاهده وب‌سایت کاربر یافتن تمامی ارسال‌های این کاربر
نقل قول این ارسال در یک پاسخ
 سپاس شده توسط hamed ، Entezar ، osaky ، آشنای غریب
۱۹ تير ۱۳۹۱, ۱۱:۲۱ صبح (آخرین ویرایش در این ارسال: ۱۹ تير ۱۳۹۱ ۱۱:۲۳ صبح، توسط مریم گلی.)
ارسال: #8
RE: چه کار کنیم تا جوانان ما خودشان نماز بخوانند ؟
نماز، سپاس نعمت
انسان ، اسير محبّت ديگران است و نعمت و نيكى ، انسان را به مقام سپاس و تشكّر مى كشيد.
اگر كسى نعمتى به ما بخشيد و احسانى در حق ما كرد، با زبان و عمل ، سپاسگزار او مى شويم .
ما بنده خداييم و غرق در نعمت هاى او، پس در هر نفسى ، نه يك نعمت بلكه صدها نعمت موجود است و بر اين نعمت ها نه يك شكر، بلكه هزاران شكر لازم است . كافى است كه اندكى چشم بصيرت بگشائيم و ببينيم لطف و فضل خدا را درباره خودمان ، آنگاه خواهى نخواهى سپاس او خواهيم گفت .
نماز، نوعى سپاس از نعمت هاى فراوان و بى شمار اوست .
خداوند، به ما هستى بخشيد. آنچه براى زندگى مادى و معنوى لازم داشتيم ، عطا كرد. هوش و عقل و استعدادمان داد. قطرات باران ، برگ درختان ، ماهيان دريا، پرندگان آسمان ، نور خورشيد و هدايت عقل و ولايت پاكان و راهنمايى وجدان را جهت سعادت ما ارزانى داشت .
اعضايى متناسب ، قوايى مفيد، مربّيانى دلسوز، طبيعتى رام و مسخّر براى ما قرار داد، تا با او بيشتر آشنا باشيم . اگر لب ما نرم نبود، توان سخن گفتن نداشتيم . اگر انگشت شصت نداشتيم ، حتّى دكمه يقه خود را نمى توانستيم ببنديم .
اگر آب ها، شور و تلخ بود، درختان نمى روييد. اگر زمين جاذبه نداشت ، اگر فاصله خورشيد به ما نزديك تر بود، اگر هنگام تولّد، مكيدن را نمى دانستيم ، اگر قدرت نطق و گويايى نداشتيم ، اگر چشم مان نابينا بود، اگر از موهبت عقل بى بهره بوديم ... و هزاران اگر ديگر. به تعبير قرآن ، نعمت هاى الهى ، قابل شمارش نيست . آيا اين همه نعمت ، تشكّر لازم ندارد؟ آيا بى انصافى و حق ناشناسى نيست كه انسان ، غرق نعمت هاى خدا باشد ولى حالت سپاس به درگاه صاحب نعمت نداشته باشد؟
نماز، تشكّر از خداست كه ولىّ نعمت ماست ، هر چه داريم از اوست .
البتّه اين سپاس ، براى خدا سودى ندارد، بلكه براى خودمان مفيد است و نشان معرفت ماست . همچنان كه تشكّر يك دانش آموز از معلّم ، بيانگرِ كمال و رشد فكرى اوست و از تشكّر او چيزى عايد معلّم نمى شود.
چه غافل اند، آنان كه بر سر سفره نعمت خدا، عمرى مى نشينند و يكبار هم به شكرانه اين موهبت ها در آستان آن خداى متعال ، پيشانى عبوديت و سجده شكر بر زمين نمى گذارند

با سلام.
میدونم متنم با عنوان موضوع نمیخونه ولی یکی از دلایل اقامه نمازه.

[تصویر:  89291638003782700535.jpg]
یافتن تمامی ارسال‌های این کاربر
نقل قول این ارسال در یک پاسخ
 سپاس شده توسط Entezar ، zeinab
۱۹ تير ۱۳۹۱, ۱۲:۱۲ عصر
ارسال: #9
RE: چه کار کنیم تا جوانان ما خودشان نماز بخوانند ؟
همیشه من با دوستان یا بعضی افراد در مورد خواندن نماز بحث هایی کردیم ولی به جایی نرسیدیم
من بعضی بحثها رو که میشه اینجا مطرح کرد رو میخوام اینجا مطرح کنم تا دوستان کمک کنند
یکیشون اینه که ما برای چی نماز میخونیم آیا غیر اینه که ما برای تشکر از نعمتهای خدا و اینکه بندگی خودمون رو ثابت کنیم نماز میخونیم.... آیا معنی نماز تشکر و سپاس از خدا نیست.
پس چرا ما نمیتونیم با زبان خودمون با خدا دردو دل کنیم چرا باید نماز و تشکر از خدا همش یه جور باشه.اونم به زبان عربی که شاید خودمون هم نفهمیم که چی داریم میگیم. آیا بهتر نیست هر چی که تو دلمون هست رو به خدا بگیم و با زبان خودمون به خاطر همه چی از خدامون تشکر کنیم،به نظر شما اینجوری زیباتر نیست
این بحث ها خیلی تو جمع ما اتفاق می افته
راستشو بخواین منم در بعضی از موارد کم میارم و نمیتونم جواب دو ستان رو بگم........................................................

یقین دارم که پروانه خواهم شد!! پس بزار زمونه هر چه قد میتونه پیله کنه Roseبه امید بهار آرزوهاRose
یافتن تمامی ارسال‌های این کاربر
نقل قول این ارسال در یک پاسخ
 سپاس شده توسط osaky
۲۰ تير ۱۳۹۱, ۰۶:۱۶ عصر
ارسال: #10
RE: چه کار کنیم تا جوانان ما خودشان نماز بخوانند ؟
با سلام
من جواب ی قسمت از سوالتونو میدم
بله درسته ک میشه بدون نماز خوندن میشه از خدا تشکر کرد.جالب اینکه همین سوال تو خودش جوابو داره،از همین سوال متوجه میشیم ک پس نماز صرف شکرگزاری نیست،
اگر ب کلمات،جملات،و آیه هایی ک در نماز ذکرمیکنیم توجه کنیم،متوجة میشیم ک نماز تنهابراادای شکرگزاری نیست
برای مثال:ذکر عبارت الله اکبر
این عبارت واقعا عبارت بزرگیه،سرنماز بارها میگیم خدابزرگ است، ک یک:امیدبخشه،برای ادامه راه زندگی ب تمام مشقتش
دو:خدابزرگه،پس صبوری کن برابرمشکلاتت
سه:خدابزرگه،پس تواب هم هست،باعث پناه بردن از شر گناهان ریزو درست میشه
چهار:خدا بزرگه،چون ب تمام معصیتهامون ب هر اذان در دلمونو میزنه و میگه بنده ی من برگرد
و و و ...
ی مطلبی هم در مورد سلام آخر نماز بگم،دوستان،بیشتر ما با سلام دادن آخر نماز سریع جانمازو جمع میکنیمو نمازو تموم میدونیم،اما در اصل ،سلام آخر نماز آغاز دیدار ب خداونده،تا بعد از تشکروقدردانی با نماز خوندن به رگاهش دعا کنیم،و شروع کنیم دردودل کردن رو
التماس دعا
یا علی

TuHaN
Heart
یافتن تمامی ارسال‌های این کاربر
نقل قول این ارسال در یک پاسخ
 سپاس شده توسط hamed ، mass night wolf ، Entezar
ارسال پاسخ 


پرش به انجمن:


کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع:
1 مهمان

بازگشت به بالابازگشت به محتوا