سوال های قرآنی شما
۲۶ شهريور ۱۳۹۲, ۰۷:۳۲ عصر
ارسال: #1
|
|||
|
|||
سوال های قرآنی شما
سلام.دوستان قرانی
میخواستم بدونم ایا لفظ"قران مجید" در قران چندبار اومده و اینکه چرا بیشترمردم میگن "قران کریم" ؟؟؟ علت بخصوصی داره؟ خدایا دستانم خالی اند و دلم غرق در آرزوها ، یا دستانم را توانا کن یا دلم را از آرزوهای دست نیافتنی خالی کن |
|||
|
۲۸ شهريور ۱۳۹۲, ۱۲:۲۱ صبح
ارسال: #2
|
|||
|
|||
RE: سوالات قرآنی
سلام به خواهر خوبم فاطمه گل . خیر مقدم به شما عزیز و اما لفظ قران مجید در قرآن2 بار اومده، سوره بروج :
آیه 21 و سوره ق : آیه 1 .در مورد سوال دوم شما : قرآن وجوه حسن و نیکی بسیاری دارد که آن ها با صفاتی بیان می شوند و در خود قرآن تعدادی از این صفات بیان شده است، از جمله: 1. با شکوه: «وَ الْقُرْءَانِ الْمَجِیدِ»[ق/1] 2. کریم به معنای ارجمند: «إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَریمٌ»[واقعه/77] 3. حکیم به معنای حکمتآموز: «وَ الْقُرْءَانِ الحْكِیمِ»[یس/2] 4. عظیم به معنای بزرگ: «وَ الْقُرْءَانَ الْعَظِیمَ»[حجر87] 5. عزیز به معنای قوی و محکم: «وَ إِنَّهُ لَكِتَابٌ عَزِیزٌ»[فصلت/41] 6. مبارک به معنای خجسته: «وَ هَاذَا ذِكْرٌ مُّبَارَكٌ»[انبیاء/50] 7. مبین به معنای روشنگر: «وَ قُرْءَانٍ مُّبِینٍ»[حجر/1] 8و9. متشابه به معنای همانند "کتابی که آیاتش در لطف، زیبایی، عمق و محتوا همانند یک دیگر است" و مثانی به معنای مکرر: «اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الحْدِیثِ كِتَابًا مُّتَشَابِهًا مَّثَانىِ»َ[سورة زمر/23] 10. عربی به معنای زبان روشن، گویا و فصیح. «قُرْءَانًا عَرَبِیًّا»[یوسف/2] 11. غیر ذی عوج به معنای کژ نبودن. «قُرْءَانًا عَرَبِیًّا غَیرْ ذِى عِوَجٍ»[زمر/28] 12. ذی الذکر به معنای پراندرز. «الْقُرْءَانِ ذِى الذِّكْرِ»[ص/1] 13و14 . بشیر به معنای بشارتگر و نذیر به معنای هشدار دهنده. «بَشِیرًا وَ نَذِیرًا»[فصلت/4] 15. قیم به معنای راست و درست. «قَیِّمًا»[کهف/2] اما از بین این اوصاف، دو وصف مشهورتر شده و غالبا همراه ذکر قرآن، بیان می شوند. که دو واژه کریم و مجید هستند. کریم از ماده كرم (بر وزن فرس) است و كرامت بمعنى سخاوت، شرافت، نفاست و عزّت است.پس كریم بمعنى سخى است همچنین بمعنى نفیس و عزیز است و هر چیزیكه در نوع خود شریف است با كرم توصیف میشود. و قرآن كریم: یعنى قرآن شریف و محترم و گرانقدر.[1] صفت کریم بیانگر آن است که قرآن عزیز و گرامی است، چون سخن خدا است که بر پیامبر(ص) وحی شده است. برخی گفتهاند کریم است، چون عطا و بخشش آن زیاد است. قرآن به صفت کریم نامیده شده، چون دلایلی را که به حق میرساند، به خوبی ارائه کرده است. برخی گفتهاند کریم اسم جامع و شامل است برای هر چیز که مورد ستایش قرار میگیرد و قرآن به خاطر پدیدههای مورد ستایشی که در آن قرار دارد (مانند هدایت و نور و بیان و حکمت) کریم نامیده شد، چون فقیه از آن یاد میگیرد و به وسیله آن استدلال میکند؛ نیز حکیم از آن کمک میگیرد و با آن احتجاج میکند و برهان اقامه مینماید؛ چنان که ادیب از آن بهره میگیرد و به وسیله آن تقویت میشود، پس هر دانشمندی، ریشه و اصل علم خود را از آن میگیرد. جهات دیگری نیز در علت این نامگذاری گفتهاند که در تفاسیر ذکر شده است.[2] و " مجید" از ماده" مجد" به معنى گستردگى شرافت و جلالت است، و این معنى درباره قرآن كاملا صادق مىباشد، چرا كه محتوایش عظیم و گسترده، و معانیش بلند و پرمایه است، هم در زمینه معارف و اعتقادات، و هم اخلاق و مواعظ، و هم احكام و سنن.[3] صفت مجید بیانگر یکی دیگر از ویژگی های کلام خدا و قرآن است، و آن اینکه این کتاب مجد و عظمتی به انسان میبخشد که هیچ کتابی دیگری نمیبخشد، زیرا کلام خدایی است که بالاتر از او چیزی نیست؛ نیز کتابی است که باطل در آن راه ندارد و دست تحریف بدان نرسیده، همچنین زیاده و کاستی در آن راه نیافته است.[4] [1]. قاموس قرآن، ج6، ص: 103. [2]. لباب التأویل فی معانی التنزیل، علاءالدین علی بن محمد بن ابراهیم، ج 4، ص 242. [3]. تفسیر نمونه، ج26، ص: 353. [4]. تفسیر ثعلبی، ج9، ص 219. ارسال شده توسط شهر سوال خداوند می بیند می داند می تواند
|
|||
|
|
کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع:
1 مهمان
1 مهمان
بازگشت به بالابازگشت به محتوا