نام هر شب محرم به نام کدام شهید کربلاست؟

[آشنای غریب]

[url=http://www.topnaz.com/category/various/religious/][/url]

نام هر شب محرم بنام کدام شهید کربلاست؟

آفتاب محرم برمی اید و کربلای دل را در پرتو خود می سوزاند. سرخی بیرق ایستادگی از گلدستة دست ها بالا می رود و در باد به حرکت در می اید.



عطر شهادت مشام را می نوازد و چشم ها در انتظار طراوت اشک به تماشا می نشیند. عقربه زمان روی نقطة پنجم عشق قفل می شود. خواب ها از چشم های خسته می گریزد و حسینیة سینه ها سیاه پوش می شود. آری محرم شده و انتظار لباس های مشکی به سر آمده است. این شب ها باید به سوگ نشست. هر شب به سوگ ستاره ای از آسمان حسین(ع) .

هر یک از شب های محرم به نام یکی از شهدا یا شخصیت ها یا وقایعی مرتبط با جریان کربلا نام گذاری شده است. نام گذاری این شب ها با گذشت زمان صورت گرفته و واضع خاصی ندارد. این کار از طرف مداحان و ذاکران اهل بیت و بر اساس جایگاه شهیدان کربلا، نزدیکی هر یک از آنها به نقطه وحدت بخش کربلا یعنی امام حسین(ع) و هم آهنگی شور و التهاب مراسم و روضة آنان با مرکز شورآفرین شب عاشورا صورت گرفته است.

شب اول: مسلم بن عقیل
مسلم، نخستین شهید واقعة کربلاست. شهادت او کمی پیش تر از حادثه کربلا رخ داده است و شب نخست ماه محرم به پاس فداکاری و جان فشانی های این سفیر شهید راه سرخ، شب حضرت مسلم بن عقیل نام نهاده شده است. مسلم الگوی محبت و وفاست. او عاشقی دل باخته بود که تا آخرین لحظه از عشق پاک خود به حسین(ع) دست بر نداشت و در اوج بی وفایی کوفیان به مولایش وفادار ماند.

شب دوم: ورود به کربلا
امام حسین(ع) روز دوم محرم سال ۶۱ه ق به سرزمین کربلا وارد شد. به خاطر همین روز دوم محرم، روز ورود به کربلا نام گذاری شده است. روز دوم، نماد پایداری است. اباعبدالله الحسین(ع) از همان آغاز حرکت با حوادث گوناگونی روبه رو شد. از بی وفایی کوفیان گرفته تا تعقیب شدن از سوی سپاهیان دشمن. با این حال از ادامة راه منصرف نشد و هم چنان استواری ورزید. حسین(ع) آموزگار بزرگ پایداری است.

شب سوم: حضرت رقیه(س)
رقیه(س) دردانة سه ساله حسین بن علی(ع) است. نام مبارک او در بعضی از کتاب های تاریخی و مقاتل نقل شده است و برخی دیگر مانند ریاض الاحزان از او با نام فاطمه صغری یاد کرده اند. رقیه(س) در روز سوم صفر سال ۶۱ه ق در سفر اهل بیت به شهر شام از دنیا رفته است. شاید نام گذاری روز سوم محرم به نام این بانوی کوچک به این انگیزه بوده که در گرماگرم عزاداری دهه اول، از مظلومیت او یادی شود.

حضرت رقیه الگوی تربیت صحیح است. با تدبر در جملات کوتاهی که او هنگام دیدن سر بریدة پدر به زبان آورده به خوبی می توان دریافت که این کودک از چه معرفت والایی برخوردار بوده است.

شب چهارم: حضرت حرّ(ع)
شب چهارم عزاداری محرم اختصاص به یکی از شهیدان سربلند کربلا یعنی حربن یزید ریاحی دارد. البته این شب را به فرزندان حضرت زینب نیز منسوب کرده اند. حر الگوی توبه و حقیقت جویی است. او در آغاز برخورد با امام حسین(ع) چنین جایگاه وارسته ای نداشت و به گفتة خودش مأمور بود و معذور! اما ادب و تواضع حر در مقابل سالار شهیدان، سبب رهایی او شد. حر با ژرف بینی، حق را بر باطل ترجیح داد و پیشانی پشیمانی بر سجده گاه توبه فرود آورد. حر، جذاب ترین الگوی توبه برای خطاکاران است.

شب پنجم: حضرت زهیر(ع) و…
این شب مانند شب چهارم میان چند شهید کربلا مشترک است. شب پنجم به حبیب بن مظاهر و حضرت عبدالله بن حسن کودک هشت سالة امام مجتبی(ع) نیز منسوب است. عبدالله(ع) در شمار آخرین شهیدانی بود که پیش از شهادت امام حسین(ع) در ظهر عاشورا به شهادت رسید.

زهیر، الگوی عاشقی کربلاست. او تا چند روز پیش، از دیدار حسین(ع) هراس داشت، اما پس از آن که به خیمه امام گام نهاد، هراسش به عشقی جاودانه بدل شد. بارقه نگاه حسین(ع) چنان در جانش اثر کرده بود که از همه هستی خود گذشت و از دنیا و خانمان گسست. او در این راه چنان پیش رفت که به یکی از فرماندهان سپاه آن حضرت تبدیل شد.

شب ششم: حضرت قاسم(ع)
شب نوجوانان عاشورایی، شب روضه قاسم بن الحسن(ع) . وقتی امام حسین(ع) سخن از شهادت یارانش به میان آورد، نوجوان سیزده ساله کربلا از عمو پرسید: عموجان ایا من نیز به فیض شهادت نائل می شوم؟ امام او را به سینه چسباند و فرمود: فرزندم مرگ را چگونه می بینی؟

قاسم پاسخ داد: از عسل شیرین تر!
شهادت طلبی قاسم(ع) و پا فشاری او برای رسیدن به مقصود، زیباترین الگو را برای رهروان خط سرخ شهادت رقم زد.

شب هفتم: حضرت علی اصغر(ع)
علی اصغر(ع) فرزند کوچک امام حسین(ع) و حضرت رباب دختر امرءالقیس است که با تیر سه شعبة حرمله بن کاهل اسدی به شهادت رسید. مصیبت علی اصغر(ع) برای حسین(ع) جان فرسا بود چنان که گریست و به خداوند عرض کرد: خدایا خودت میان ما و این قوم داوری کن. آنان ما را فرا خواندند تا یاری کنند ولی برای کشتن ما کمر بسته اند. در این لحظه ندایی از آسمان رسید که: ای حسین(ع) در اندیشه اصغر(ع) مباش، هم اکنون دایه ای در بهشت برای شیر دادن به او آماده است. شب هفتم، شب رضاست. حسین(ع) بهترین الگوی پایداری و رضآیت است. او پس از تحمل شهادت همه یاران و جوانانش، کودک شیرخوار خود را به میدان آورد. هنگامی که علی اصغر نیز فدا شد بر قضای الهی گردن نهاد و خطاب به خداوند گفت: ای خدا! چون تو این صحنه ها را می بینی تحمل این مصیبت ها بر من آسان می شود.

شب هشتم: حضرت علی اکبر(ع)
علی اکبر(ع) نخستین فردی بود که از بنی هاشم به میدان رفت. او فرزند بزرگ امام است و نزدیک ترین فرد به ایشان. چون غربت پدر را در میان خیل گرگ های خون آشام کوفه و شام می بیند، از همه یاران و افراد خاندان پیشی می گیرد و خود را در راه آرمانی فدا می کند. او گام به میدان می نهد تا حجت را تمام کند و شوق رسیدن به فیض شهادت را در دل یاران حسین(ع) قوت بخشد. علی اکبر(ع) الگوی سبقت گرفتن در شهادت است.

شب نهم: شب تاسوعا
ستاره ۳۴ ساله آسمان کربلا و بزرگ ترین یار و یاور حسین(ع) . عباس یعنی چهره درهم کشیده و این نام نشان از صلابت و توانمندی سقای کربلا دارد. او فرزند علی(ع) و برادر حسین(ع) بود، با این حال هرگز برادر خود را به نام صدا نزد. عباس(ع) این ادب و فروتنی را تا لحظه آخر بر خود واجب می دانست. او بهترین الگوی رشادت بود. زیرا پرچم دار سپاه بود و پرچم را به دست رشیدترین و شجاع ترین افراد لشگر می سپارند. او به اندازه ای محو یار شده بود که بر امواج دل انگیز آب روان، لب های خشکیده محبوب خود را در نظر آورد و داغ تشنگی را از یاد برد. رشادت، وفاداری و فروتنی عباس(ع) یکی دیگر از برگ های زرین عاشورا است که همه را به شگفتی واداشته است.

شب دهم: شب عاشورا
شب حسین بن علی(ع) الگوی آزادگان جهان. شهامت، ایثار، بردباری، تسلیم، رضا، وفا، فروتنی، شجاعت و پایداری امواج اقیانوس بی منتهای حسین است. اگر این قیام چنین درون مایه ارزشمندی از فضایل انسانی را نداشت، این گونه بر پیشانی تاریخ نمی درخشید. عاشورا این گونه توانست حصار زمان و مکان را درهم شکند و تاریخ را درنوردد.
http://WWW.TOPNAZ

[hamed]

البته این در بین هیئات ما اذری ها و فارس ها تفاوت دارد

[مریم گلی]

اين نامگذاري در ميان شيعيان عرب و غير عرب تفاوتهايي دارد. شيعيان غيرعرب زبان، شب اول محرم را به نام «مسلم بن عقيل» نامگذاري مي كنند بدين مناسبت كه اولين شهيد راه امام حسين عليه السلام بوده است.حجت الاسلام محمد هادي يوسفي غروي، عضو كميته علمي مدارج حوزوي در پاسخ به اين سوال كه چرا هر شب از دهه اول محرم بنام يكي از شهداي كربلا نامگذاري شده است و اين كه آيا دليل و فلسفه خاصي براي موضوع وجود دارد يا نه؟ گفت: پس از اين كه دولت صفوي بعنوان اولين دولت با مذهب رسمي شيعي در ايران برپا شد، شعيان عرب و عجم (غير عرب) با تفاوتهايي اين مراسم را برپا كردند. به اين معنا كه شيعيان غيرعرب زبان، شب اول محرم را به نام «مسلم بن عقيل» نامگذاري مي كنند بدين مناسبت كه اولين شهيد راه امام حسين عليه السلام بوده است و شب تاعوسا به نام حضرت ابوالفضل عليه السلام شناخته مي شود چرا كه آخرين شهيد بني هاشم پيش از امام حسين عليه السلام بوده است.

وي افزود: شبهاي ديگر از دهه اول محرم نيز بنا بر ذوق و سليقه افراد و بخصوص مداحان و روضه خوانها نامگذاري شده است. بعنوان مثال شب دوم بنام رقيه دختر امام حسين عليه السلام است كه در اين ميان برخي شبها و برخي نامگذاري ها، مانند شب اول كه بنام مسلم بن عقيل است و شب نهم كه بنام حضرت عباس عليه السلام است، از ثبات بيشتري برخوردار است و از زمان دولت صفوي چنين مقرر بوده است كه در واقع يك تناسب عرفي است. در ميان شيعيان عرب، شبانه روز اول محرم با توجه به اخبار ائمه عليهم السلام مبني بر توصيه به برگزاري چنين محافل و مجالسي، به بيان ضرورت برپايي اين مجالس و فضيلت گريه كردن بر امام حسين عليه السلام اختصاص دارد و مراسم حول محور اين موضوع برپا مي شود. روز و شب دوم محرم نيز مسئله خروج امام از مدينه و مكه و روز سوم موضوع فرود آمدن حضرت در كربلا مطرح مي شود.

اين كارشناس تاريخ اسلام افزود: مي توان گفت مجالس شيعيان عرب از نظر مناسبت ذكر، اندكي مرتب تر و منظم تر از مجالس شيعيان فارسي زبان است. آنها روز چهارم را به نام اصحاب امام حسين عليه السلام و روز پنجم را به نام شهداي بني هاشم و روز ششم را به نام حضرت مسلم عليه السلام سوگواري مي كنند.شبانه روز هفتم محرم در ميان شيعيان عرب به نام حضرت اباالفضل عليه السلام نامگذاري شده و در سوگ اين بزرگوار مرثيه سرايي مي شود. چرا كه در شب هفتم حضرت اباالفضل عليه السلام همراه با 30 نفر از اصحاب امام در دل شب به سمت نهر فرات رفته و با 30 مشك آب به خيمه ها بازگشتند و چون شب هفتم مظهري از سقايي حضرت عباس عليه السلام بوده، لذا اين شب را بنام ايشان مي خوانند.

حجت الاسلام يوسفي غروي گفت: شبانه روز هشتم محرم نيز در ميان اعراب بنام حضرت علي اكبر عليه السلام به عنوان اولين شهيد كربلا نامگذاري شده و شبانه روز نهم به نام حضرت قاسم عليه السلام و در برخي مجالس نيز به نام حضرت علي اصغر عليه السلام است. شب دهم محرم نيز به شكل متعين و مشخص د رهمه جا و ميان همه شيعيان به حضرت اباعبدالله الحسين عليه السلام اختصاص دارد.


منبع:شیعه نیوز

[آشنای غریب]

البته این در بین هیئات ما اذری ها و فارس ها تفاوت دارد



مدیر محترم آقا حامد اگر زحمتی نیست و امکانش هست این تفاوت هیئتی بین آذری های محترم و فارس زبانان عزیز را بفرمایید؟

[hamed]

خوب هرچند گاهی این ترتیب ها بنا به توسلات بر هم می خورد
اما
حضرت مسلم (ع)
ورود به کربلا
حضرت علی اکبر (ع)
جناب حر
حبیب ابن مظاهر
حضرت قاسم (ع)
حضرت علی اصغر (ع)
بسته شدن راه فرات
شب تاسوعا - حضرت ابوالفضل (ع)
شب عاشورا - امام حسین (ع)

[هُدهُد صبا]

بهتره به وحدت برسیم و به منابع معتبر شیعی استناد کنیم

[hamed]

• نکته های عاشورایی •

[highlight=#f5f5f5]على اوسط ، زين العابدين عليه السلام
دومين فرزند پسر امام حسين عليه السلام نيز على نام داشت و به دليل اين كه او ميان علىِ اكبر و علىِ اصغر قرار داشت ، علىِ اوسط (وَسَطى) نيز ناميده شده است .
ايشان چهارمين امام از امامان دوازده گانه اهل بيت عليهم السلام است كه پس از شهادت پدرش به مقام امامت ، نائل آمد و امامت در نسل او امتداد يافت .
مشهورترين كنيه هاى ايشان ، ابو الحسن ، و مشهورترين القاب ايشان ، زين العابدين ، سيّد العابدين و سجّاد است . مادر وى ، شهربانو دختر يزدگرد است .
قول مشهور ، سال ولادت ايشان را سال ۳۸ هجرى مى داند كه بر پايه آن در كربلا ، ۲۳ ساله بوده است . اقوال ديگر ، عبارت اند از :
سال ۳۷ هجرى ، ۵سال ۳۶ هجرى ، در زمان جنگ جمل و سال ۳۳ هجرى . روز ولادت ايشان ، روز جمعه ، پنجم شعبان ، گزارش شده است .
ايشان ، با فاطمه ، امّ عبد اللّه دختر امام حسن عليه السلام ، ازدواج كرد و داراى سه فرزند به نام هاى حسين ، محمّد (امام باقر عليه السلام ) و عبد اللّه شد . ايشان ، در ۵۷ يا ۵۸ سالگى ، در روز دوازدهم يا بيست و پنجم محرّم سال ۹۴ يا ۹۵ هجرى به وسيله وليد بن عبدالملك ، مسموم شد و به شهادت رسيد . امام زين العابدين عليه السلام ، در قبرستان بقيع ، در كنار قبر عمويش امام حسن عليه السلام به خاك سپرده شد .
دانشنامه امام حسين عليه السلام بر پايه قرآن، حديث و تاریخ ج 1 ص 329[/highlight]