ارسال پاسخ 
 
امتیاز موضوع:
  • 0 رأی - میانگین امیتازات: 0
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
حجاب در ادیان مختلف
۲۳ دي ۱۳۹۱, ۰۲:۳۶ عصر
ارسال: #1
حجاب در ادیان مختلف
حجاب در ادیان مختلف
[font=Times New Roman,serif]از بررسي و مقايسه حد و كيفيت حجاب در اديان چهارگانه استنباط مي‏گردد كه حجاب در اديان ديگر، نسبت به اسلام از شدّت بيشتري برخوردار بوده است. به طور مثال، پوشاندن صورت، گرچه در زمان زرتشت معمول نبوده و بعد از او در ميان زرتشتيان معمول شده است. اين مقاله به بررسي تطبيقي حجاب در اديان مختلف مي پردازد [/font]
[font=Times New Roman,serif]فطري بودن پوشش:[/font][font=Times New Roman,serif] [/font]
[font=Times New Roman,serif]حجاب و پوشش در تمام اديان و مذاهب، داراي جايگاه خاصّي است، و يكي از دلايل اساسي آن اين است كه حجاب و عفاف، يك امر فطري است. [/font]
[font=Times New Roman,serif]داستان حضرت آدم و حوّا نيز فطري بودن پوشش را اثبات مي‏كند. در تورات (كتاب مقدس يهوديان كه براي مسيحيان نيز مقدّس است)، مي‏خوانيم: «و چون زن ديد كه آن درخت براي خوراك نيكوست و به نظر، خوش‏نما و درختي دلپذير و دانش افزا، پس، از ميوه‏اش گرفته بخورْد و به شوهر خود نيز داد و او خورد*آن‏گاه چشمان هر دوي ايشان باز شد و فهميدند كه عريان‏اند؛ پس برگ‏هاي انجير به‏هم دوخته، سترها براي خويشتن ساختند. . » بعد ادامه مي‏دهد: «و آدم، زن خود را حوّا نام نهاد؛ زيرا كه او مادر جميع زندگان است * و خداوندْ خدا رخت‏ها براي آدم و زنش از پوست بساخت و ايشان را پوشانيد». [/font]
[font=Times New Roman,serif]بر طبق اين متن، آدم و حوّا لباسي نداشتند و بعد از خوردن شجره ممنوعه چشمشان باز شد و فهميدند كه عريان‏اند كه بلافاصله با برگ درختان خود را پوشاندند و بعداً خداوند لباسي از پوست بديشان ارزاني داشت. در قرآن كريم در مورد داستان حضرت آدم و حوّا چنين آمده است: فَلَمّا ذاقَا الشَّجَرَةَ بَدَتْ لَهُما سَوْءتَهُما وَ طَفِقا يَخْصِفانِ عَلَيْهِما مِنْ وَرَقِ الجَنَّةِ؛ [/font]
[font=Times New Roman,serif]آن‏گاه كه آدم و حوّا از درخت ممنوعه چشيدند، پوشش خود را از دست داده (عورتشان آشكار گرديد). و به سرعت، با برگ درختان بهشتي خود را پوشاندند. طبق آيات شريفه قرآن كريم، حضرت آدم و حوّا قبل از چشيدن درخت ممنوعه داراي لباس بوده‏اند؛ امّا با خوردن از آن درخت ممنوعه (بر اثر اغواي شيطان) لباس خود را از دست دادند كه بلافاصله به پوشاندن خود اقدام نمودند. به هر حال، مطابق هر دو نقل، پس از احساس برهنگي (خواه طبق نقل تورات قبل از آن داراي لباس نبوده و يا طبق قرآن كريم داراي لباس بوده‏اند) بلافاصله خود را با برگ‏هاي درختان بهشتي پوشاندند. [/font]
[font=Times New Roman,serif]اين احساس شرم از برهنگي، حتي بدون حضور ناظر بيگانه، و سرعت در پوشاندن خود به وسيله برگ‏ها (ولو به طور موقت)، از آن جهت كه تحت هيچ آموزش يا فرماني از جانب خداوند يا فرشته وحي و يا تذكّر هر يك به ديگري صورت گرفته است، بيانگر فطري بودن پوشش در انسان است و ثابت مي‏كند كه لباس و پوشش، به تدريج و بر اثر تمدن‏ها ايجاد نشده است؛ بلكه انسان‏هاي نخستين، يا به تعبير بهتر، نخستين انسان‏ها، به طور فطري بدان گرايش داشته‏اند. و بنا به گواهي متون تاريخي، در اكثر قريب به اتفاق ملت‏ها و آيين‏هاي جهان، حجاب در بين زنان، معمول بوده است. هرچند حجاب در طور تاريخ، فراز و نشيب‏هاي زيادي را طي كرده و گاهي با اعمال سليقه حاكمان، تشديد يا تخفيف يافته است، ولي هيچ‏گاه به‏طور كامل از بين نرفته است.[/font]
[font=Times New Roman,serif]حجاب در شريعت زرتشت:[/font][font=Times New Roman,serif] [/font]
[font=Times New Roman,serif]«اَشو زرتشت» با توصيه‏ها و اندرزهاي خود، كوشيده است تا پايه‏هاي حجابي را كه زنان ايراني به عنوان يك فرهنگ ملّي در ظاهر عرف خود رعايت مي‏كنند، در عمق روح آنان متحكّم نمايد و از اين راه، ضمانت اجراي قانون حجاب را در آينده نيز تأمين نمايد و بدين سان، جامعه خويش را در مقابل امكان انحراف‏هاي اخلاقي پنهان، بيمه كند. قسمتي از پند و اندرزهايي كه «اَشو زرتشت» به پيروان خود توصيه نموده را نقل مي‏كنيم، تا اين اقدام مهم «اشو زرتشت» بهتر نمايان گردد و حركت او در جهت تعالي و آموزش ريشه‏هاي «حفظ حجاب» و بيان لزوم توأم نمودن حجاب ظاهري با عفّت باطن، روشن‏تر شود. [/font]
[font=Times New Roman,serif]او مي‏فرمايد: * اي نوعروسان و دامادان! روي سخنم با شماست. به اندرزم گوش دهيد و گفتارم را به خاطر بسپاريد و با غيرت، در پي زندگاني پاك مَنشي برآييد. هر يك از شما بايد در كردار نيك و مهرورزي، بر ديگري پيشدستي جويد تا آن زندگاني مقدس زناشويي، با خوشي و خرّمي همراه باشد. * اي مردان و زنان! راه راست را دريابيد و پيروي كنيد. هيچ‏گاه گرد دروغ و خوشي‏هاي زودگذري كه تباه كننده زندگي‏اند، نگرديد؛ زيرا لذّتي كه با بدنامي و گناه همراه باشد، همچون زهر كشنده‏اي است كه با شيريني درآميخته و همانند خودش دوزخي است. [/font]
[font=Times New Roman,serif]با اين‏گونه كارها زندگاني گيتي خود را تباه مسازيد. * پاداش رهروان نيكي، به كسي مي‏رسد كه هوا، هوس، خودخواهي و آرزوهاي باطل را از خود دور ساخته، بر نفس خويش چيره گردد. كوتاهي و غفلت در اين راه، پايانش جز ناله و افسوس، چيز ديگري نخواهد بود. * فريب‏خوردگاني كه دست به كردار زشت مي‏زنند، گرفتار بدبختي و نيستي خواهند شد و سرانجامشان خروش و فرياد و ناله است؛ ولي زنان و مرداني كه به اندرز و راهنمايي من گوش فرا مي‏دهند، آرامش و خوشي زندگي بهره‏شان خواهد بود و سختي و رنج از آنان دور خواهد گشت و به نيك‏نامي جاوداني خواهند رسيد. [/font]
[font=Times New Roman,serif][/font][font=Times New Roman,serif][/font]
[font=Times New Roman,serif] [/font]
[font=Times New Roman,serif]و در كتاب «وَنْدي داد» اين جمله به طور مكرّر آمده است: «كلام ايزدي است كه كردار زشت را نابود مي‏كند: از تو - اي مرد! - خواهش مي‏كنم پيدايش و فزوني را پاك و پاكيزه ساز! از تو - اي زن! - خواهش مي‏كنم تن و نيرو را پاك و پاكيزه ساز! آرزو دارم صاحب فرزند باشي و شير تو فراوان شود!». [/font]
[font=Times New Roman,serif]در كتاب پوشاك باستاني ايرانيان در ذيل عنوان «پوشاك اقليت‏هاي ميهن ما» در مورد حجاب زنان زرتشتي چنين مي‏خوانيم: «اين پوشاك كه بانوان زرتشتي از آن استفاده مي‏كنند، شباهتي بسيار نزديك به پوشاك بانوان نقاط ديگر كشور ما دارد؛ چنان‏كه روسري آنان از نظر شكل و طرز استفاده، نظير روسري بانوان بختياري است و پيراهن، شبيه پيراهن بانوان لُر در گذشته نزديك است و شلوار، از لحاظ شكل و بُرش، همان شلوار بانوان كُرد آذربايجان غربي است و كلاهك، همان كلاهك بانوان بندري است». [/font]
[font=Times New Roman,serif]دين زرتشت، بر سه اصل اساسيِ، «انديشه نيك»، «گفتار نيك» و «كردار نيك» استوار گشته است. موبدان در تفسير انديشه و كردار نيك مي‏گويند: «يك زرتشتي مؤمن، بايد از نگاه ناپاك به زنان ديگر دوري جويد». در اندرز «آذرباد مار اسپند» موبد موبدان آمده است: «مرد بد چشم را به معاونت خود قبول مكن». [/font]
[font=Times New Roman,serif]حجاب در شريعت يهود:[/font][font=Times New Roman,serif] [/font]
[font=Times New Roman,serif]رواج حجاب در بين زنان قوم يهود، مطلبي نيست كه كسي بتواند آن را مورد انكار يا ترديد خود قرار دهد. مورّخين، نه‏تنها از مرسوم بودن حجاب در بين زنان يهود سخن گفته‏اند، بلكه به افراطها و سخت‏گيري‏هاي بي‏شمار آنان نيز در اين زمينه تصريح كرده‏اند. در كتاب «حجاب در اسلام»، آمده است: «گرچه پوشش، در بين عرب مرسوم نبود و اسلام، آن را به‏وجود آورد، ولي در ملل غير عرب، به شديدترين شكل، رواج داشت. [/font]
[font=Times New Roman,serif]در ايران و در بين يهود و مللي كه از فكر يهود پيروي مي‏كردند، حجاب، به مراتب شديدتر از آنچه اسلام مي‏خواست وجود داشت. در بين اين ملت‏ها وجه و كفّين (= صورت و كف دست‏ها) هم پوشيده مي‏شد. حتي در بعضي از ملت‏ها سخن از پوشيدن زن و چهره زن نبود، بلكه سخن از قايم كردن زن بود و اين فكر را به صورت يك عادتِ سفت و سخت درآورده بودند». [/font]
[font=Times New Roman,serif]ويل دورانت، كه معمولاً سعي مي‏كند موارد برهنگي يا احياناً تزيينات و آرايش‏هاي زنان هر قوم را با آب و تاب نقل كند تا آن را طبيعي جلوه دهد، در اين مورد مي‏گويد: «در طول قرون وسطا، يهوديان همچنان زنان خويش را با البسه فاخر مي‏آراستند، لكن به آنها اجازه نمي‏دادند كه با سر عريان به ميان مردم روند. نپوشاندن موي سر، خلافي بود كه مرتكب را مستوجب طلاق مي‏ساخت. [/font]
[font=Times New Roman,serif]از جمله تعاليم شرعي يكي آن بود كه مرد يهودي نبايد در حضور زني كه موي سرش هويداست، دست دعا به درگاه خدا بردارد». او در توصيف زنان يهودي مي‏گويد: «زندگي جنسي آنان علي‏رغم تعدّد زوجات، به طرز شايان توجّه، منزه از خطايا بود. زنان آنان دوشيزگاني محجوب، همسراني ساعي، مادراني پُرزا، و امين بودند و از آن‏جاكه زود وصلت مي‏كردند، فحشا به حدّاقل، تخفيف پيدا مي‏كرد». [/font]
[font=Times New Roman,serif]در كتاب مقدّس يهوديان، موارد متعدّدي يافت مي‏شود كه به طور صريح و يا ضمني، حجاب و پوشش زن و مسائل مربوط به آن، مورد تأييد قرار گرفته است. در برخي از آنها لفظ «چادر» و «برقع» به كار رفته است كه نشانگر كيفيت پوشش زنان آن عصر است. اينك به پاره‏اي از آن موارد اشاره مي‏گردد. [/font]
[font=Times New Roman,serif][/font][font=Times New Roman,serif][/font]
[font=Times New Roman,serif]پوشش كامل در مقابل نامحرم:[/font][font=Times New Roman,serif] [/font]
[font=Times New Roman,serif]در «سِفْر پيدايش» تورات، چنين مي‏خوانيم: و رفقه، چشمان خود را بلند كرد و اسحاق را ديد و از شتر خود فرود آمد. زيرا كه از خادم پرسيد: «اين مرد كيست كه در صحرا به استقبال ما مي‏آيد؟». و خادم گفت: «آقاي من است». پس بُرقعِ خود را گرفته، خود را پوشانيد. [/font]
[font=Times New Roman,serif]عدم تشبّه مرد و زن به يكديگر:[/font][font=Times New Roman,serif] [/font]
[font=Times New Roman,serif]در «تورات» آمده است: «متاع مرد، بر زن روا نباشد و مرد، لباس زن نپوشد؛ زيرا هر كه اين كُند، مكروه يهوه (خداي تو) است». [/font]
[font=Times New Roman,serif]نزول عذاب در اثر آرايش دختران يهود براي بيگانگان:[/font][font=Times New Roman,serif] [/font]
[font=Times New Roman,serif]در «تورات» مي‏خوانيم: «و خداوند مي‏گويد از اين جهت كه دختران صهيون متكبّرند و با گردن افراشته و غمزات چشم، راه مي‏روند و به ناز مي‏خرام‏اند و به پاهاي خويش، خلخال‏ها را به صدا مي‏آورند * بنابراين، خداوند فَرقِ سر دختران صهيون را كَلْ خواهد ساخت و خداوند، عورت ايشان را برهنه خواهد نمود * و در آن روز، خداوند زينت خلخال‏ها و پيشاني‏بندها و هلال‏ها را دور خواهد كرد*و گوشوارها و دستبندها و روبندها* و دستارها و زنجيرها و كمربندها و عطردان‏ها و تعويذها را* و انگشترها و حلقه‏هاي بيني را * و رداها و شال‏ها و كيسه‏ها را * و آينه‏ها و كتان‏هاي نازك و عمامه‏ها و بُرقع‏ها را * و واقع مي‏شود كه: به عوض عطريات، عفونت خواهد شد و به عوض كمربند، ريسمان و به عوض موهاي بافته، كَلي و به عوض سينه‏بند، زنّار پلاس و به عوض زيبايي، سوختگي خواهد بود * مردانت به شمشير و شجاعانت در جنگ خواهند افتاد * و دروازه‏هاي وي، ناله و ماتم خواهند كرد و او خراب شده، بر زمين خواهد نشست». [/font]
[font=Times New Roman,serif]در تورات، از چادر و برقع و روبنده‏اي كه زنان با آن، سر و صورت و اندام خويش را مي‏پوشانده‏اند، صريحاً نام برده شده است، كه نشانگر كيفيت پوشش زنان است. براي نمونه در كتاب «روت» مي‏خوانيم: «بوعز گفت: زنهار كسي نفهمد كه اين زن به خرمن آمده است. و گفت: چادري كه بر توست، بياور و بگير. پس آن را بگرفت و او شش كيل جو پيموده بر وي گذارد و به شهر رفت». در مورد عروس يهودا مي‏خوانيم: «پس رخت بيوگي را از خويشتن بيرون كرد. بُرقعي به رو كشيد و خود را در چادري پوشيد و به دروازه عينايم كه در راه تمنه است، بنشست». [/font]
[font=Times New Roman,serif]لزوم پوشاندن سر از نامحرمان:[/font][font=Times New Roman,serif] [/font]
[font=Times New Roman,serif]ويل دورانت مي‏نويسد: اگر زني به نقض قانون يهود مي‏پرداخت، چنان‏كه مثلاً بي‏آن‏كه چيزي بر سر داشت به ميان مردم مي‏رفت، و يا در شارع عام نخ مي‏رشت، يا بر هر سنخي از مردان، درد دل مي‏كرد، يا صدايش آن‏قدر بلند بود كه چون در خانه‏اش تكلّم مي‏نمود، همسايگانش مي‏توانستند سخنان او را بشنوند، در آن صورت، مرد حق داشت بدون پرداخت مهريه‏اي او را طلاق دهد. [/font]
[font=Times New Roman,serif]او همچنين مي‏نويسد: ... و به استعمال سرخاب و سرمه، نكوهيده مي‏شمردند. موافق بودند كه مرد، بايد براي پوشاك زن خويش سخاوتمندانه خرج كند؛ لكن غرض آن بود كه زن، خود را براي شوهر خويش بيارايد نه براي ساير مردها. در كتاب «حكمة الحجاب و ادلة وجوب النّقاب»، براي تأييد اين‏كه منشأ حجاب زنان يهودي، وجوب حجاب در شريعت موسي(ع) بوده، به داستان حضرت موسي و دختران شعيب اشاره شده است كه در آن، حضرت موسي به آنان امر كرد تا پشت سر او حركت كرده و از پشت سر، او را به منزل پدرشان هدايت كنند. [/font]
[font=Times New Roman,serif]حجاب در مسيحيت:[/font][font=Times New Roman,serif] [/font]
[font=Times New Roman,serif]همان‏طور كه اشاره شد، اديان الهي، به خاطر تناسبشان با فطرت و احكام كلّي، جهت و شيوه واحدي دارند. در مسيحيت، همانند دين زرتشت و يهود، حجاب زنان امري واجب به شمار مي‏آمده است. «جرجي زيدان»، دانشمند مسيحي در اين‏باره مي‏گويد: «اگر مقصود از حجاب، پوشانيدن تن و بدن است، اين وضع، قبل از اسلام و حتي پيش از ظهور دين مسيح، معمول بوده است و آثار آن هنوز در خود اروپا باقي مانده است». [/font]
[font=Times New Roman,serif]مسيحيت نه‏تنها احكام شريعت يهود در مورد حجاب زنان را تغيير نداده و قوانين شديد آن را استمرار بخشيده است، بلكه در برخي موارد، قدم را فراتر نهاده و با تأكيد بيشتري وجوب حجاب را مطرح ساخته است؛ زيرا در شريعت يهود، تشكيل خانواده و ازدواج، امري مقدّس محسوب مي‏شد و حتي در كتاب «تاريخ تمدن» آمده است كه: ازدواج در سن بيست سالگي اجباري بود؛ اما از ديدگاه مسيحيت كه تجرّد، مقدس شمرده شده است جاي هيچ شبهه‏اي باقي نخواهد ماند كه براي از بين رفتن تحريك و تهييج، اين مكتب، زنان را به رعايت پوشش كامل و دوري از آرايش و تزيين، به صورت شديدتري فراخوانده است. [/font]
[font=Times New Roman,serif]در اين ارتباط، نگاهي به «انجيل» مي‏اندازيم: «... و همچنين زنان خويشتن را بيارايند به لباس مُزيّن به حيا و پرهيز، نه به زلف‏ها و طلا و مرواريد و رخت گران‏بها* بلكه چنان‏كه زناني را مي‏شايد كه دعواي دينداري مي‏كند به اعمال صالحه *... ». [/font]
[font=Times New Roman,serif]«همچنين اي زنان، شوهران خود را اطاعت نماييد تا اگر بعضي نيز مطيع كلام نشوند، سيرت زنان ايشان را بدون كلام دريابد * چون‏كه سيرت طاهر و خدا ترس شما را ببينند * و شما را زينت ظاهري نباشد از بافتن موي و متحلّي شدن به طلا و پوشيدن لباس * بلكه انسانيت باطني قلبي در لباس غير فاسدِ روح حليم و آرام كه نزد خدا گران‏بهاست * زيرا بدين‏گونه، زنان مقدسه در سابق نيز كه متوكّل به خدا بودند، خويشتن را زينت مي‏نمودند و شوهران خود را اطاعت مي‏كردند * مانند ساره كه ابراهيم را مطيع بود و او را آقا مي‏خواند و شما دختران او شده‏ايد». [/font]
[font=Times New Roman,serif]همچنين درباره وقار و امين بودن زن مي‏خوانيم: «و به همين گونه زنان نيز بايد با وقار باشند و نه غيبتگو؛ بلكه هوشيار و در هر امري امين». در روايات ما نيز چنين آمده است: حضرت عيسي فرمود: از نگاه كردن به زنان بپرهيزيد؛ زيرا شهوت را در قلب مي‏روياند و همين، براي ايجاد فتنه در شخصِ نگاه كننده كافي است. [/font]
[font=Times New Roman,serif][/font][font=Times New Roman,serif][/font]
[font=Times New Roman,serif]حواريون و پس از آنها پاپ‏ها و كاردينال‏هاي بزرگ كه دستورهاي ديني آنان از طرف كليسا و مذهب مسيحيت لازم‏الاجرا شمرده مي‏شد، با شدّتي هرچه تمام‏تر زنان را به پوشش كامل و دوري از آرايش‏هاي جسمي فرامي‏خوانده‏اند. [/font]
[font=Times New Roman,serif]دكتر «حكيم الهي» استاد دانشگاه لندن در كتاب «زن و آزادي» پس از تشريح وضعيت زن نزد اروپاييان، در مورد حكم پوشش و حجاب زن نزد مسيحيت، عقايد «كلمنت» و «ترتوليان»، (دو مرجع مسيحيت و دو اسقف بزرگ) را درباره حجاب بازگو مي‏كند: «زن بايد كاملاً در حجاب و پوشيده باشد، الّا آن‏كه در خانه خود باشد؛ زيرا فقط لباسي كه او را مي‏پوشاند، مي‏تواند از خيره شدن چشم‏ها به‏سوي او مانع گردد. [/font]
[font=Times New Roman,serif]زن نبايد صورت خود را عريان ارائه دهد تا ديگري را با نگاه كردن به صورتش وادار به گناه نمايد. براي زن مؤمن عيسوي، در نظر خداوند، پسنديده نيست كه نزد بيگانگان به زيور آراسته گردد و حتّي زيبايي طبيعي آن نيز بايد مخفي گردد؛ زيرا براي بينندگان خطرناك است». [/font]
[font=Times New Roman,serif]تصويرهايي كه از پوشاك مسيحيان و مردم اروپا انتشار يافته است، به وضوح نشان مي‏دهد كه حجاب در بين زنان، كاملاً رعايت مي‏شده است. «براون و اشنايدر»، در كتاب «پوشاك اقوام مختلف»، برخي از تصاوير مربوط به زنان مسيحي را آورده‏اند كه نشان مي‏دهد همگي آنها داراي لباسي بلند و پوشش سر مي‏باشند. [/font]
[font=Times New Roman,serif][/font][font=Times New Roman,serif][/font]
[font=Times New Roman,serif]حجاب در شريعت اسلام:[/font][font=Times New Roman,serif] [/font]
[font=Times New Roman,serif]اسلام كه آخرين آيين الهي و بالطبع كامل‏ترين دين است و براي هميشه و همه بشريت، از طرف خداوند عالم، نازل شده است، لباس را «هديه الهي» معرفي نموده و وجوب پوشش زنان را با تعديل و انتظام مناسبي به جامعه بشري ارزاني داشته است. [/font]
[font=Times New Roman,serif]از انحرافات و يا افراط و تفريطهايي كه پيرامون پوشش زنان وجود داشته است اجتناب نموده و در تشريح قانون، حدّ و مرزي متناسب با غرايز انساني را در نظر گرفته است. در حجاب اسلامي، سهل‏انگاري‏هاي مضر و سختگيري‏هاي بي‏مورد، وجود ندارد. [/font]
[font=Times New Roman,serif]حجاب اسلامي آن‏گونه كه غرب تبليغ مي‏كند، به معناي حبس زن در خانه يا پرده‏نشيني و دوري از شركت در مسائل اجتماعي نيست؛ بلكه بدين معناست كه زن در معاشرت خود با مردان بيگانه، موي سر و اندام خود را بپوشاند و به جلوه‏گري و خودنمايي نپردازد. [/font]
[font=Times New Roman,serif]با توجّه به غريزه قدرتمند جنسي، احكام و دستورهاي اسلام، تدابيري است كه خداوند براي تعديل و رام‏كردن و همچنين ارضاي صحيح اين غريزه، تشريح فرموده است. [/font]
[font=Times New Roman,serif][/font][font=Times New Roman,serif][/font]
[font=Times New Roman,serif]حجاب در قرآن كريم:[/font][font=Times New Roman,serif] [/font]
[font=Times New Roman,serif]در قرآن كريم، آياتي چند به طور صريح، در مورد وجوب حجاب و حد و كيفيت آن نازل شده است. در سوره نور، طي آيه مفصّلي آمده است: [/font]
[font=Times New Roman,serif]«... و به مردان مؤمن بگو كه چشم‏هاي خود را فروپوشند و نيز دامان خويش را، كه براي ايشان پاكيزه‏تر است. همانا خداوند به آنچه انجام مي‏دهند، آگاه است. و به بانوان با ايمان بگو چشم‏هاي خود را فرو پوشند و عورت‏هاي خود را از نگاه ديگران پوشيده نگاه دارند و زينت‏هاي خود را جز آن مقداري كه ظاهر است، ننمايند و زينت‏هاي خود را آشكار نسازند، مگر براي شوهرانشان، پدرانشان، پدر شوهرانشان، پسران همسرانشان، برادرانشان، پسر برادرانشان، زنان هم كيششان، كنيزانشان، مردان سفيهي كه تمايلي به زنان ندارند، و يا كودكاني كه از امور جنسي بي‏اطلاع‏اند (غير مميز). و پاهاي خود را بر زمين نكوبند تا زينت‏هاي پنهانشان آشكار شود. و همگي به‏سوي خداوند بازگرديد، اي مؤمنان! باشد كه رستگار شويد». [/font]
[font=Times New Roman,serif]همچنين در سوره احزاب آمده است: «اي پيامبر! به همسران و دختران خويش و بانوان با ايمان بگو كه روپوش خود را برگيرند تا به عفاف و حُريّت شناخته شوند و مورد آزار و تعرّض هوسرانان قرا نگيرند و خداوند، آمرزنده و مهربان است». «اي زنان پيامبر! شما اگر تقوا داشته باشيد، همانند ديگران نيستيد. [/font]
[font=Times New Roman,serif]بنابراين، هرگز نرم و نازك با مردان، سخن مگوييد تا آن‏كه دلش بيمار است، به طمع افتد. بلكه متين و نيكو سخن بگوييد و خانه را منزلگاه خويش قرار دهيد و هرگز مانند دوره جاهليت نخستين،(براي نامَحرمان) آرايش و خودآرايي نكنيد و نماز را برپا داريد و زكات را بپردازيد و از خدا و رسولش اطاعت نماييد». [/font]
[font=Times New Roman,serif][/font][font=Times New Roman,serif][/font]
[font=Times New Roman,serif]حجاب در روايات:[/font][font=Times New Roman,serif] [/font]
[font=Times New Roman,serif]پيامبر گرامي اسلام(ص) و معصومين(ع) علاوه بر تأكيداتي كه بر رعايت حجاب داشته‏اند، با ارائه دستورالعمل‏هايي، جامعه اسلامي را به‏سوي تهذيب و پاكي، رهنمون گشته‏اند كه در اين قسمت، برخي از آنها را نقل مي‏كنيم. [/font]
[font=Times New Roman,serif][/font][font=Times New Roman,serif][/font]
[font=Times New Roman,serif]پرهيز از پوشش بدن نما و نازك:[/font][font=Times New Roman,serif] [/font]
[font=Times New Roman,serif]روزي، اسماء - كه خواهر زن پيامبر بود - ، با جامه بدن‏نما و نازكي به خانه پيامبر آمد. پيامبر، روي خود را از او برگرداند و فرمود: اي اسماء! زن، وقتي به حدّ بلوغ رسيد، نبايد جايي از بدن و اندامش ديده شود، مگر صورت و دست‏ها». [/font]
[font=Times New Roman,serif]نهي از آرايش و استعمال عطر در خارج از خانه:[/font][font=Times New Roman,serif] [/font]
[font=Times New Roman,serif]پيامبر، در ضمن حديثي، نهي فرمودند از اين‏كه زن، براي ديگران، خود را بيارايد، و فرمود: «اگر براي غير شوهر، خود را آرايش نمود، لازم است خداوند او را با آتش بسوزاند». [/font]
[font=Times New Roman,serif]پرهيز زنان از شبيه ساختن خود به مردان:[/font][font=Times New Roman,serif] [/font]
[font=Times New Roman,serif]پيامبر(ص) فرمود: خداوند، مرداني را كه شبيه زن مي‏شوند و زناني را كه خود را شبيه مرد قرار مي‏دهند، نفرين كرده است».امام باقر(ع) نيز، در ضمن حديثي فرمودند: «جايز نيست كه زن، خود را شبيه مرد نمايد؛ زيرا پيامبر، مرداني را كه مشابه زنان مي‏شوند و همچنين زناني كه خود را شبيه مردها قرار مي‏دهند، نفرين كرده است». در قرآن و روايات، علاوه بر دستورهايي كه در مورد حفظ حجاب زنان آمده است، مسئوليت‏هايي نيز به مردان واگذار شده است كه ذيلاً به آنها اشاره مي‏گردد: [/font]
[font=Times New Roman,serif]عفّت نسبت به زنان مردم:[/font][font=Times New Roman,serif] [/font]
[font=Times New Roman,serif]پيامبر فرمود: [/font]
[font=Times New Roman,serif]«نسبت به زنان مردم، عفيف باشيد تا زنان شما عفيف بمانند». دوري از چشم‏چراني‏از امام صادق(ع) نقل شده كه مي‏فرمايد: «چشم چراني، تيري است مسموم از تيرهاي شيطان؛ چه بسا، نگاهي كه حسرت‏هاي طولاني را درپي دارد. »[/font]

امام علی در ساعاتی بعد از ضربت فرمودند : خدایا این اولین صبحی است که علی بعد از نماز صبح به اجبار خوابیده است
یافتن تمامی ارسال‌های این کاربر
نقل قول این ارسال در یک پاسخ
 سپاس شده توسط آشنای غریب
ارسال پاسخ 


پرش به انجمن:


کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع:
1 مهمان

بازگشت به بالابازگشت به محتوا