عدم منافات اعطاى انگشتر توسط امام علی(ع) با حضور قلب در نماز

[گمنام]

از مفسر بزرگ قرآن کریم علامه طباطبایی (رحمه الله علیه) پرسیده شد که:

آیا اعطاى زکات و دادن انگشتر توسط حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السّلام به سائل در نماز، با حضور قلب در نماز منافات ندارد؟

ایشان در جواب فرمودند: در کتاب (صحیح مسلم) در باب (مناقب خلفا) روایتى در رابطه با این داستان ذکر نشده است، ولى در (باب صلاه) آن کتاب در بخش رکوع ، آیه انما ولیکم الله و رسوله و الذین آمنوا، الذین یقیمون الصلوه و یؤتون الزکاه و هم راکعون (مائده: 55): (ولى شما، تنها خدا و پیامبر اوست و کسانى که ایمان آورده اند، همان کسانى که نماز بر پا مى دارند، و در حال رکوع زکات مى دهند). را به امیرالمؤ منین علیه السّلام اختصاص مى دهد.
و این کار هیچ منافاتى با حضور قلب ندارد؛ زیرا زکات و نماز هر دو عبادت هستند، و این کار از قبیل (عبادت در عبادت) بوده است . و مانند جریان دو شترى است که براى پیغمبر اکرم صلى الله علیه و آله و سلم آوردند و حضرت بنا گذاشتند که یکى از آنها را به هر کس که دو رکعت نماز با حضور قلب بخواهند، بدهند. و هیچ کدام از اصحاب نتوانستند، ولى حضرت امیر المؤمنین علیه السّلام توانست، با اینکه در نماز به ذهنش آمد که هر کدام را که چاقتر است در راه خدا انفاق کند. زیرا این فکر خود، عبادت بود، و با حضور قلب در اثناى نماز منافات نداشت.

(کتاب 665 پرسش و پاسخ (در محضر علاّمه طباطبائى قدس سره) )