لطايف قرآنی

[mah19]

شاعر ناشی
شاعر ناشی نزد ظریفی چند غزل بخواند.
ظریف گفت:می پندارم که از خاندان نبودت باشی؟
شاعر گفت: از چه روی گویی
گفت: از آنجا که خدای سبحان در قرآن حکیم فرمود: «ما علمناه الشّعر و ما ینبغی له»: (ما به پیامبر خود شعر و شاعری نیاموختیم و سزاوار او نیست که شاعر باشد.)

برگرفته از کتاب لطیفه های قرآنی : (دکتر محمدرضا ناری ابیانه)

---

خداوند نمی بیند!
ظریفی در محفلی طرح کرد که:
آن چیست که انسان ها آن را می بینند اما خداوند آن را نمی بیند؟
اهل مجلس شگفت زده شدند.
گفت : آن چیز «خواب» است.
سپس گفت: خوب، حال بگویید ببینم آن چیست که ما می خوریم و خداوند نیز می خورد؟
گفتند: این محال است.
گفت : آن چیز ، «سوگند» است.
برگرفته از کتاب لطیفه های قرآنی (دکتر محمدرضا ناری ابیانه)

[mah19]

روزي شخصي به ديدار بيماري رفت. به او گفت: خدا را شكر كن وحمد او را به جاي آور. گفت چگونه شكر كنم و حال آنكه خدا فرموده است: ((لئن شكرتم لازيدنكم)) ابراهيم /11 "يعني اگر شكر كني بر شما زياد كنم."
مي ترسم اگر شكر او را بكنم بيماري من بدتر شود!!!

[آشنای غریب]

شخصي در حال نماز خواندن در راهي بود، و مجنون بي غرض از ميان او

وسجاده اش گذر کرد . مرد نماز خودرا قطع کرد وبه خشم آمد،پس فريادي برآورد

که: چرا ميان من و خدايم فاصله انداختي ؟ مجنون به خود آمد و گفت : مرا خرده

مگير! زيرا که عاشق ليلي هستم و مدهوش او، زين سبب تو را نديدم ، راستي! تو

که عاشق خداي ليلي هستي چگونه مرا ديدي ...!!

نویسنده :آل یاسین