وظیفه مؤمنان، در زمان غیبت امام زمان (عج):
۲۰ تير ۱۳۹۱, ۰۹:۲۷ عصر
(آخرین ویرایش در این ارسال: ۲۴ شهريور ۱۳۹۱ ۰۹:۵۰ عصر، توسط هُدهُد صبا.)
ارسال: #1
|
|||
|
|||
وظیفه مؤمنان، در زمان غیبت امام زمان (عج):
زبان آيتالله آقا نجفي
آيتالله شيخ محمّدتقي اصفهاني مشهور به آقا نجفي در يكصد سال پيش با تتبّع در روايات و احاديث اهلبيت(ع)، پنجاهوچهار وظيفة مؤمنان در زمان غيبت امام زمان(عج) را در دو جلد بيان ميكند. اكنون 25 وظيفة اوّل با اندكي تصرّف و تلخيص در پي ميآيد: وظيفة اوّل، غمگين بودن به علّت مفارقت آنجناب و مظلوميّت آن حضرت. در «كافي» از حضرت صادق(ع) منقول است كه فرمود:«كسيكه مهموم باشد براي ما و غمناك باشد به جهت مظلوميّت ما، نفس كشيدن او، ثواب تسبيح دارد». وظيفة دوم؛ منتظر فرج و ظهور آن حضرت بودن. در جلد دوم «كمالالدّين وتمامالنّعمـ↨» از امام محمّد تقي(ع) منقول است كه فرمودند: «قائم ما آن مهدي است كه واجب است در زمان غايب بودن او انتظار او را داشتن و او سومي از اولاد من است...» وازحضرت اميرالمؤمنين(ع) روايت شده است كه: «افضل عبادتها، انتظار فرج است.»1 و در حديث ديگر از حضرت صادق(ع) منقول است كه: «هر مؤمني بميرد در حالي كه منتظر ظهور آنجناب باشد، مثل آن است كه در خيمة حضرت قائم(ع) بوده باشد». پس از مطالعه مطلب ارسالی ما را از نظر خویش بهره مند بفرمایید. |
|||
|
۲۴ شهريور ۱۳۹۱, ۰۹:۲۰ صبح
(آخرین ویرایش در این ارسال: ۲۴ شهريور ۱۳۹۱ ۰۹:۲۱ صبح، توسط boshra.)
ارسال: #2
|
|||
|
|||
RE: وظیفه مؤمنان،در زمان غیبت امام زمان (عج) :
وظيفة سوم، گريه كردن در دوري آن حضرت و به جهت مصيبت آنجناب.
در كمالالدّين از حضرت صادق(ع) روايت شده است كه فرمودند: «بهخدا قسم غايب ميشود امام شما زماني از روزگار و آزموده ميشوند تا آنكه گفته ميشود، مرد و از دنيا رفت يا به كدام وادي رفت و هر آينه چشمهاي مؤمنان بر او گريان ميشود.»3 و از حضرت رضا(ع) مروي است كه: «هر مؤمني ياد كند مصيبت ما را ـ يعني مصيبت پيغمبر(ص) و هر يك از ائمه را ـ پس گريه كند يا كسي را به جهت ظلمي كه بر ما شده بگرياند، روز قيامت با ما و در درجة ما است.» پس از مطالعه مطلب ارسالی ما را از نظر خویش بهره مند بفرمایید. |
|||
|
۳ آبان ۱۳۹۱, ۰۳:۳۶ عصر
ارسال: #3
|
|||
|
|||
RE: وظیفه مؤمنان، در زمان غیبت امام زمان (عج):
وظيفة چهارم، به امر امام، تسليم و مقيّد باشد و در امر ظهور عجله نكند.
يعني چون و چرا در امر ظهور آنجناب نكند و آنچه از جانب آن حضرت ميرسد، صحيح و مطابق با حكمت بداند كه در كمالالدّين از حضرت امام محمّد تقي(ع) روايت شده است كه فرمود: «امام بعد از من، پسر من علي است. امر او، امر من است و قول او، قول من و طاعت او، طاعت من و امام بعد از او پسر او حسن است، امر او، امر پدر اوست و قول او، قول پدرش و طاعت او، طاعت پدرش.» آنگاه ساكت شدند. راوي گويد، پرسيدم: يابن رسولالله! پس امام بعد از حسن كيست؟ حضرت گرية شديدي كردند، آنگاه فرمودند: «امام بعد از امام حسن عسكري، پسر او قائم منتظَر است.» گفتم: يا بن رسولالله! چرا او را قائم گويند؟ فرمود: «براي آنكه قائم ميشود بعد از آنكه ذكر او مرده باشد و بيشتر قائلان به امامتش مرتد شوند.» گفتم: چرا او را منتظَر ناميدند؟ فرمود: «بهجهت آنكه روزهاي غيبت او بسيار باشد و زمان غايب بودنش، دراز ميشود. پس، مخلصان، انتظار خروج او [را] كشند و شككنندگان او را انكار كنند و منكران به ذكر او استهزاء كنند و كسانيكه وقت براي ظهورش معيّن كنند، دروغگو باشند و عجلهشوندگان هلاك شوند و تسليمشوندگان نجات يابند.» پس از مطالعه مطلب ارسالی ما را از نظر خویش بهره مند بفرمایید. |
|||
|
|
کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع:
1 مهمان
1 مهمان
بازگشت به بالابازگشت به محتوا