حجــــــاب و زن در اندیشه مطهّر

[osaky]

ســــــــــــلام یــــــــــــــــاران قرآنــــــــــــی عــــــــزیز
مدتـــــــــی هستش که کتابی رو تحت عنوان:حجــــــاب و زن در اندیشه مطهّر رو میخونم که سخنان شهید مطهری در باب حجاب و زن هستش که به اهتمام عبدالمجیددشتی برازجانی گردآوری شده و به صورت یک کتابچه ای انتشار گشته
انتشارات این کتاب:نشر حماسه
من مطالب این کتاب رو در اینجا براتــــــــــــــون میذارم
امیدوارم که مورد اســـــــــــتفاده شما قرار بگیـره و به بعضی از سوالاتتون که عمدتا در ذهن هممون نقش میبنده برسین

---

بخش اول

حجاب

اصل اول
حیا و عفاف و ستر و پوشش تدبیری است که خود زن با یک نوع الهام برای گرانبها کردن خود و حفظ موقعیت خود در برابر مرد به کار برده است.زن با هوش فطری و با یک حس مخصوص به خود دریافته است که از لحاظ جسمی نمی تواند با مرد برابری کند و اگر بخواهد در میدان زندگی با مرد پنجه نرم کند از عهده زور بازوی مرد بر نمب آید,و از طرف دیگر نقطه ضعف مرد را در همان نیازی یافته است که خلقت در وجود مرد نهاده است که او را مظهر عشق و طلب,و زن را مظهر معشوقیت و مطلوبیت قرار داده است.در طبیعت,جنس نر گیرنده و دنبال کننده آفریده شده است.
وقتی که زن مقام و موقع خود را در برابر مرد یافت و نقطه ضعف مرد را در برابر خود دانست همانطور که متوسل به زیور و خودآرائی و تجمل شد که از آن راه مرد را تصاحب کند,متوسل به دور نگه داشتن خود از دسترس مرد نیز شد.دانست نباید خود را رایگان کند,بلکه بایست آتش عشق و طلب او را تیزتر کند و درنتیجه مقام و موقع خود را بالا برد.
(کتاب مسئله حجاب,ص 62)

[osaky]

بخش اول

حجاب


اصل دوم
پوشش زن در اسلام این است که زن در معاشرت خود با مردان بدن خود را بپوشاند و جلوه گری و خودنمایی نپردازد.آیات مربوطه همین معنی را ذکر می کند و فتوای فقهاء هم موید همین مطلب است.
(مسئله حجاب,ص 73)

[osaky]

بخش اول

حجاب

اصل سوم
علت اینکه در اسلام دستور پوشش اختصاص به زنان یافته است این است که میل به خودنمائی و خودآرائی مخصوص زنان است.از نظر تصاحب قلبها و دلها مرد شکار است و زن شکارچی,همچنان از نظر تصاحب جسم و تن,زن شکار است و مرد شکارچی.میل زن به خود آرائی از این نوع حس شکارچیگری او ناشی می شود.
در هیچ جای دنیا سابقه ندارد که مردان لباس بدن نما و آرایش های تحریک کننده بکار برند.این زن است که به حکم طبیعت خاص خود می خواهد دلبری کند و مرد را دلباخته و در دام علاقه به خود اسیر سازد.لهذا انحراف,تبرج و برهنگی از انحراف های مخصوص زنان است و دستور پوشش هم برای آنان مقرر گردیده است.
(مسئله حجاب,ص 80)

[osaky]

بخش اول
حجاب
اصل چهارم
کشانیدن تمتعات جنسی از محیط خانه به اجتماع,نیروی کار و فعالیت اجتماع را ضعیف می کند.برعکس آنچه که مخالفین حجاب خرده گیری کرده اند . گفته اند:«حجاب موجب فلج کردن نیروی نیمی از افراد اجتماع است.»,بی حجابی و ترویج روابط آزاد جنسی موجب فلج کردن نیروی اجتماع است.
آنچه موجب فلج کردن نیروی زن و حبس استعدادهای او است حجاب به صورت زندانی کردن زن و محروم ساختن او از فعالیتهای فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی است و در اسلام چنین چیزی وجود ندارد.

[osaky]

بخش اول

حجاب
اصل پنجم
شرافت زن اقتضاء می کند,هنگامی که از خانه بیرون میرود,متین و باوقار باشد,در طرز رفتار و لباس پوشیدنش هیچگونه عمدی که باعث تحریک و تهیج شود به کار نبرد؛عملا مرد را به سوی خود دعوت نکند؛زباندار لباس نپوشد؛زباندار راه نرود؛زباندار و معنی دار به سخن خود آهنگ ندهد.چه آنکه گاهی اوقات ژست ها سخن می گوید,راه رفتن انسان سخن می گوید؛طرز حرف زدنش یک حرف دیگری می زند.

[seraj73]

من این کتاب رو مطالعه کردم ولی بار دوم هم خیلی زیباست
من کل کتاب های شهید مطهری رو در فایل pdfدارم و اگر وقت کنم حتما قرار میدم تا استفاده کنید
البته این کار شما خیلی خوب هست که بخش بخش و کوتاه کوتاه می نویسید و این باعث میشه که جذب خواننده کنه و این متن و این کتاب های پر گهر استاد خوانده شود
تشکر از شما اوساکای عزیز

[osaky]

بخش اول

حجاب
اصل هفتم

فرق است بین کردن زن در خانه و بین موظف دانستن او به اینکه وقتی می خواهد با مرد بیگانه مواجه شود پوشیده باشد.در اسلام محبوس ساختن و اسیر کردن زن وجود ندارد.حجاب در اسلام یک وظیفه ای است بر عهده زن نهاده شده که در معاشرت و برخورد با مرد باید کیفیت خاصی را در لباس پوشیدن مراعات کند.این وظیفه نه از ناحیه مرد بر او تحمیل شده است و نه چیزی است که با حیثیت و کرامت او منافات داشته باشد و یا تجاوز به حقوق طبیعی او که خداوند برایش خلق کرده است محسوب میشود.اگر رعایت پاره ای مصالح اجتماعی,زن یا مرد را مقید سازد که در معاشرت روش خاصی را اتخاذ کنند و طوری راه بروند که آرامش دیگران را برهم زنند و تعادل اخلاقی را از بین نبرنر.چنین مطلبی را "زندانی کردن" یا "بردگی" نمی توان نامید و آن را منافی حیثیت انسانی و اصل "آزادی"فرد نمی تواند دانست.