نکات زیبای تفسیری

[shahed]

سلام

الم نجعل الارض مهادا

"آیا ما زمین را مانند گهواره قرار ندادیم"

با این آیه شریفه همه دوستان آشنا هستید انشالله
اما در مورد این تشبیه زیبای قرآنی یک نکته یاد گرفتم دوست دارم بذارمش اینجا همه با هم استفاده کنیم و خواهش میکنم اگه اینجور نکته هایی یاد میگیرید ما رو بی نصیب نگذارید.

دوران گهوارگی هر انسانی تنها یک بخش بسیار کوچک از زندگی او را در بر میگیرد مثلا نسبت به یک عمر 60-70 ساله دوران گهوارگی حداکثر شش ماهه خیلی زیاد نیست و هدف از این دوره کسب آمادگی لازم برای شروع سایر مراحل زندگی است. نوزاد بدلیل ناتوانی،احتیاج به این مراقبت ویژه دارد.
این دنیا هم حکم گهواره را برای انسان دارد رحمت خدا همه را در بر گرفته تا انسان بتواند زاد و توشه ای برای زندگی جاوید خود فراهم کند. نباید زیاد به فکر جا خوش کردن باشیم!

[آشنای غریب]

﷽
إِنَّا أَنْزَلْنا إِلَيْكَ الْكِتابَ بِالْحَقِّ فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصاً لَهُ الدِّينَ (زمر-٢)
ترجمه:ما این کتاب را بحقّ بر تو نازل کردیم؛پس خدا را پرستش کن و دین خودرابرای او خالص گردان!
تفسير:
١-مراد از كلمه" دين"به طوری كه از سياق برمی‌آيد عبادت است.يعنی طريقه‌ای كه در زندگی اجتماعی انسانی پيموده میشود و مراد از" عبادت" همان اعمالی است كه خضوع قلبی و پرستش درونی را مجسم و ملموس میكند،وآن عبارت از همان طريقه‌ای است كه خداوند سبحان خود آن را تشريع كرده
٢-حال كه قرآن به حق نازل شده پس عبوديت قلبی خود را برای خدا در تمامی شؤون زندگيت با پيروی كردن از آنچه برای تو تشريع كرده اظهار كن در حالی كه دين خود را برای او خالص سازی، و غير از آنچه خدا برای توتشريع كرده پيروی مكن
٣-آنچه به تو وحی كرديم كه دين را برای خدا خالص كنی، مخصوص به شخص تو نيست، بلكه اين وظيفه‌ای است بر هر كس كه اين ندا را بشنود ‏و معنای خالص بودن دين برای خدا اين است كه: خدا عبادت آن كسی را كه فقط برای او عبادت نمی‌كند نمی‌پذيرد، حال چه اينكه هم خدا را بپرستد و هم غير خدا را و چه اينكه اصلا غير خدا را بپرستد.
والْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
‏
زندگی تکرار فرداهای ماست
میرسد روزی که فـردا نیستیم
آنچه میماند فقط نقش نکوست
نقش ها میماند و ما نیستیم
قدر روزهای زیبا و پراز نعمت
زندگی را بدانیم . خدایا شکرت
التماس دعا: يكشنبه ٢٦دي ١٤٠٠

[آشنای غریب]

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيم
إِنَّ اللَّهَ لَا يَظْلِمُ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ ۖ وَإِنْ تَكُ حَسَنَةً يُضَاعِفْهَاوَيُؤْتِ مِنْ لَدُنْهُ أَجْرًاعَظِيمًا (نساء-٤٠)
ترجمه:
خدا ذره‌اى هم ستم نمى‌كند اگرکار نیکی باشدآنرادو برابرمى‌كند وازجانب خود پاداش بزرگی مي‌دهد.
تفسير:
١-از‌ آنجا ‌که‌ ظلم‌ و ستم‌ معمولا یا ‌بر‌ اثر جهل‌ ‌است‌ و یا احتیاج‌ و یا ‌ کمبودهای‌ روانی‌، کسی‌ ‌که‌ نسبت‌ ‌به‌ همه‌ چیز و همه‌ کس‌ عالم‌ و ‌از‌ همه‌ بی‌نیاز و هیچ‌ کمبودی‌ ‌در‌ ذات‌ مقدس‌ ‌‌ایشان نیست‌، ظلم‌ کردن‌ ‌در‌ باره ‌او‌ ممکن‌ نیست‌ نه‌ ‌این‌ ‌که‌ نمی‌تواند ظلم‌ کند، بلکه‌ ‌در‌ عین‌ توانایی‌ ‌به‌ خاطر ‌این‌ ‌که‌ حکیم‌ و عالم‌ ‌است‌ ‌از‌ ظلم‌ کردن‌، خودداری‌ می‌نماید.
٢-این‌ ‌آیه‌ ‌به‌ افراد بی‌ایمان‌ و بخیل‌ ‌که‌ حال‌ ‌آنها‌ ‌در‌ آیات‌ قبل‌ آمده می‌گوید:خداوند ‌حتی‌ ‌به‌ اندازه سنگینی‌ ذره‌ای‌ ستم‌ نمی‌کند
«ذرّه‌» ‌در‌ اصل‌ ‌به‌ معنی‌ مورچه‌های‌ بسیار کوچکی‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌به‌ زحمت‌ دیده‌ می‌شود، ولی‌ تدریجا ‌به‌ ‌هر‌ چیز کوچکی‌ ذرّه‌ گفته‌ ‌شده‌ ‌است‌،و امروز ‌به‌ «اتم‌» ‌که‌ کوچکترین‌ جزء اجسام‌ ‌است‌ نیز ذرّه‌ گفته‌ می‌شود. و ‌از‌ آنجا ‌که‌ «مثقال‌» ‌به‌ معنی‌ «سنگینی‌» ‌است‌، تعبیر «مثقال‌ ذرّة» ‌به‌ معنی‌ سنگینی‌ یک‌ جسم‌ فوق‌ العاده‌ کوچک‌ می‌باشد. سپس‌ اضافه‌ می‌کند، خداوند نه تنها ستم‌ نمی‌کند، بلکه‌ «‌اگر‌ کار نیکی‌ انجام‌ شود ‌آن‌ ‌را‌ مضاعف‌ می‌نماید، و پاداش‌ عظیم‌ ‌از‌ طرف‌ ‌خود‌ ‌در‌ برابر ‌آن‌ می‌دهد»
٣--سياق آيه چنين می‌فهماند و تقدير كلام چنين است:چقدر مايه تاسف است كه ايمان به خدا نياوردند، و انفاق نكردند زيرا اگر ايمان آورده و انفاق كرده بودند، خدای تعالی به وضع آنها دانا بود، ابدا به آنان (حتی به سنگينی يك ذره) اگر انفاق كرده بودند، ظلم نمی‌كرد و پاداش آنرامهمل نمی‌گذاشت، بلكه اگر حسنه‌ای می‌بود پاداش آن را مضاعف می‌داد (و خدا داناتر است).
والْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ

سـلام صبحتون پر خیر و برکت الهي
التماس دعا: سه شنبه ٢٨ دي ١٤٠٠

[آشنای غریب]

﷽
وَلِلَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ فَادْعُوهُ بِهَا ۖ وَذَرُوا الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي أَسْمَائِهِ ۚ سَيُجْزَوْنَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (اعراف-١٨٠)
ترجمه:و برای خدا، نامهای نیک است؛خدا را به آن نامهابخوانید!و کسانی راکه دراسماء خدا تحریف مي‌کنندرها سازید!آنها بزودی جزای اعمالی را که انجام میدادند،مي‌بینند!
تفسير:
١-منظور از«اسماء حسنی»صفات مختلف است که همگی نیک و همگی «حسنی» است.و منظور از خواندن خدا به اسماء حسنی تنها این نیست که الفاظ را بر زبان جاری کنیم و مثلا بگوییم یا عالم، یا قادر، یا ارحم الرّاحمین، بلکه در واقع این است که این صفات را در وجود خودمان به مقدار امکان پیاده کنیم، و به تعبیر دیگر متصف به اوصاف او و متخلق به اخلاقش گردیم،
٢-اين آيه مردم را از این نکته برحذر می‌دارد که اسامی خدا را تحریف نکنند و می‌گوید: «آنها که اسماء خدا را تحریف کرده‌اند رها سازید، آنها به زودی به جزای اعمال خویش گرفتار خواهند شد»منظور از الحاد در اسماء خدا این است که الفاظ و مفاهیم آنرا تحریف کنیم، یا او را به اوصافی توصیف نماییم که شایسته آن نیست، همانند مسیحیان که قائل به تثلیث و خدایان سه گانه شده‌اند، و یا این که صفات او را بر مخلوقاتش تطبیق نماییم تا در پرتو اين علم و قدرت و اين عدالت و رحمت بتوانيم خويش و اجتماعی را كه درآن زندگی میكنيم ازصف دوزخيان خارج سازيم.
‏سپس مردم را از اين نكته بر حذر می‌دارد كه اسامی خدا را تحريف نكنندكه به زودی به جزای اعمال خويش گرفتار خواهند شد
٣-در روایتی که از امام صادق علیه السّلام در تفسیر این آیه نقل شده می‌خوانیم: به خدا سوگند ما اسماء حسنای خدا هستیم، اشاره به آن است که پرتو نیرومندی از آن صفات الهی در وجود ما منعکس شده و شناخت ما به شناخت ذات پاکش کمک میکند.
والْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ


. بار الها در این روز پنجشنبه تمامی عزیزانی را که دستشان از دنیا کوتاه و به دیار ابدی پیوستند ،قرین رحمت واسعه خود قرار ده .
التماس دعا: آخرين روز دي ١٤٠٠

[آشنای غریب]

﷽
أَلا إِنَّ أَوْلِياءَ اللَّهِ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ(یونس-٦٢)
ترجمه:
آگاه باشید (دوستان و) اولیای خدا، نه ترسی دارند و نه غمگین می‌شوند!
تفسيرقسمت اول:
١-قرآن کریم،درآیات فراوانی از اندوه،علل ایجاد کننده و راه های برطرف ساختن آن سخن گفته گاهی اندوه فراق را با دیدار و گاهی اندوه فقر را با بشارت و گاهی اندوه را رسول خدا (ص)به دلداری حضرت حق، درمان نموده است .
٢-اولياء خدا كسانی هستند كه ميان آنان وخدا حائل و فاصله‌ای نيست،حجابها از قلبشان كنار رفته، و در پرتو نور معرفت و ايمان و عمل پاك، خدارا با چشم دل چنان می‌بينند كه هيچگونه شك و ترديدی به دلهايشان راه نمی‌يابد، و به خاطر همين آشنايی با خدا كه وجود بی انتها و قدرت بی پايان و كمال مطلق است، ماسوای خدا در نظرشان كوچك و كم ارزش و ناپايدار و بی مقدار است.كسیكه با اقيانوس آشنا است، قطره در نظرش ارزشی ندارد و كسی كه خورشيد را می‌بيند نسبت به يك شمع بی فروغ بی اعتنا است.
٣-خوف و ترس معمولا از احتمال فقدان نعمتهايی كه انسان در اختيار دارد ناشی می‌شود،از آنجائيكه اولياء الله و دوستان راستين خدا از هر گونه وابستگی و اسارت جهان ماده‌ آزادند، و" زهد" به معنی حقيقيش بر وجود آنها حكومت می‌كند، نه با از دست دادن امكانات مادی جزع و فزع می‌كنند ونه ترس از آينده در اين گونه مسائل افكارشان رابه خود مشغول میدارد.
والْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
الهی !!
قلبی به من عنایت کن که اشتیاقش او را به تو نزدیک کند و زبانی که صدقش به جانب وجود مقدست بالا برده شود و نگاهی که حق بودن او را به تو نزدیک نماید....
التماس دعا:چهارشنبه ٦بهمن ١٤٠٠

[آشنای غریب]

﷽
أَلا إِنَّ أَوْلِياءَ اللَّهِ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ(یونس-٦٢)
ترجمه:
آگاه باشید (دوستان و) اولیای خدا، نه ترسی دارند و نه غمگین می‌شوند!
تفسيرقسمت دوم :
١-اوليای خدا آن چنان غرق صفات جمال و جلال او هستند و آن چنان محو مشاهده ذات پاك او می‌باشند كه غيراورا به دست فراموشی می سپرند، روشن است در غم و اندوه و ترس و وحشت حتما نياز به تصورفقدان واز دست دادن چيزی و يا مواجهه با دشمن و موجود خطرناكی دارد،
٢-كسیكه غيرخدا دردل او نمیگنجدو به غير او نمی‌انديشد و جز او را در روح خود پذيرا نمی‌شود، چگونه ممكن است غم و اندوه و ترس و وحشتی داشته باشد.
٣-اين حقيقت نيز آشكار شد كه منظور غمهای مادی و ترسهای دنيوی است، و گرنه دوستان خدا وجودشان از خوف او مالامال است، ترس از عدم انجام وظائف و مسئوليتها، و اندوه بر آنچه از موفقيتها از آنان فوت شده، كه اين ترس و اندوه جنبه معنوی دارد و مايه تكامل وجود انسان و ترقی او است، به عكس ترس و اندوههای مادی كه مايه انحطاط و تنزل است.
٤-‏امام علی (ع) در خطبه معروف همام كه حالات اوليای خدا در آن به عاليترين وجهی ترسيم شده ميفرمايد:‏دلهای آنها محزون و مردم از شر آنها درامانند"و اگر اجلی كه خداوند برای آنها مقرر كرده نبود حتی يك چشم بر هم زدن ارواح آنها در بدنهايشان آرام نمی‌گرفت، به خاطرعشق به پاداش الهی وترس و وحشت از مجازات و كيفر او"
والْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
پنج شنبه است روز رحمت و گذشت و بخشش خدایا به حرمت این روز معنوی تمام اسیران خاک راببخش وبیامرز
التماس دعا:هفتم دي ١٤٠٠

[آشنای غریب]

﷽
مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَيُضَاعِفَهُ لَهُ أَضْعَافًا كَثِيرَةً ۚ وَاللَّهُ يَقْبِضُ وَيَبْسُطُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (بقره-٢٤٥)
ترجمه:كيست كه به خدا قرض الحسنه دهد، تا خدا بر آن چند برابر بيفزايد؟ خدا تنگدستى دهد و توانگرى بخشد و شما به سوى او بازگردانده ميشويد.
تفسير:
١-خدای تعالی هزينه‌ای را كه مؤمنين در راه اوخرج میكنند،قرض گرفتن خودش ناميده، و اين به خاطرهمان استكه گفتيم میخواهد مؤمنين را بر اين كار تشويق كند، و هم برای اين است كه انفاقهای نامبرده برای خاطر او بوده، و نيز برای اين است كه خدای سبحان به زودی عوض آن را چند برابر به صاحبانش بر می‌گرداند.
٢-انفاق درراه خدا همچون بذر مستعدی است كه در زمين آماده‌ای افشانده شود، و به وسيله بارانهای پی در پی آبياری گردد،و ده‌ها و گاه صدها برابر، نتيجه دهد خداوند (روزی بندگان را) محدود و گسترده می‌كند و همه شما به سوی او باز می‌گرديدالبته نبايد تصوركنيدكه انفاق و بخشش، اموال شما راكم میكندزيرا گسترش و محدوديت، روزی شما به دست خدا است و او توانايی دارد در عوض اموال انفاق شده، به مراتب بيش از آن را در اختيار شما قرار دهد، بلكه با توجه به ارتباط و به هم پيوستگی افراد اجتماع با يكديگر، همان اموال انفاق شده در واقع به شما باز مي‌گردد اين ازنظر دنيا،وازنظر آخرت فراموش نكنيد كه همه به سوی او باز میگرديد و پاداشهای بزرگ شما آنجا است.
٣-چرا تعبير به قرض؟‏در چندين آيه از قرآن مجيددرمورد انفاق درراه خدا تعبيربه قرض و وام دادن به پروردگار آمده است، و اين نهايت لطف خداوند نسبت به بندگان را از يك سو و كمال اهميت مساله انفاق را از سوی ديگر می‌رساند، با اينكه مالك حقيقی سراسر هستی او است، و انسانها تنها به عنوان نمايندگی خداوند، در بخش كوچكی از آن، تصرف می‌كنند ولی با اين حال بر می‌گردد و از بنده خود استقراض میكند، آن هم استقراضی با چنين سود بسيار فراوان .
والْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
حضرت علي (ع)میفرمايد:
‏خداوند از شما در خواست قرض كرده در حالی كه گنجهای آسمان و زمين از آن او است و بی نياز و ستوده، بلكه میخواهد شما را بيازمايد كه كدام يك نيكوكارتريد
التماس دعا :چهارشنبه ۱۳ بهمن ١٤٠٠

[آشنای غریب]

﷽
..وَقُلْ رَبِّ زِدْنِي عِلْمًا(طه ١١٤)
ترجمه: بگوپروردگارا بر علم من بیفزا.
تفسير:
١-اين آيه كه مخاطب آن شخص پيامبراسلام (ص)است در جایی که پیامبر با آن علم سرشار و روح مملو از آگاهی مأمور باشد که تا پایان عمر، از خدا افزایش علم بطلبد، وظیفه دیگران کاملا روشن است، در حقیقت از نظر اسلام، علم هیچ حد و مرزی را نمی‌شناسد، افزون طلبی در بسیاری از امور مذموم است، ولی در علم ممدوح است، افراط بداست ولی افراط درعلم معنی ندارد واين نشان ميدهد كه انسان در هيچ مرحله از عمر «فارغ التحصيل» نمى‌شود، و مسير علم و دانش و معرفت نقطۀ پايانى ندارد.
٢-اوّلين معلّم، خداوند علّام و عليم است علم را از او بخواهيم در حديث آمده است كه رسول اكرم (ص) فرمودند: اگر روزى بر من بگذرد و در آن بر علم من افزوده نشود، آن روز براى من مبارك نيست
٣-علم مرز مكانی ندارد، تا چين و ثريا نيز بايد در طلبش دويد.‏مرز زمانی ندارد از گاهواره تا گور ادامه دارد.از نظر معلم مرز نمی‌شناسد چرا كه حكمت گمشده مؤمن است نزدهر كس بيابدآن را میگيرد و اگر گوهری ازدهان ناپاكی بيفتد آن را برمیدارد مرز از نظر ميزان تلاش و كوشش نيز ندارد به اعماق درياها فرو می‌رود و كسب دانش می‌كند و حتی در راه كسب آن جان عزيزش را می‌دهد.در منطق اسلام كلمه" فارغ التحصيل" يك كلمه بی‌معنی است، يك مسلمان راستين هرگز تحصيل علمش پايان نمی‌پذيرد، همواره دانشجو است و طالب علم، حتی اگر برترين استاد شود.
٤-پيامبر اكرم (ص ) : داناترين مردم كسی است كه دانش مردم را بر دانش خود بيفزايد، گرانبهاترين مردم كسی است كه از همه داناتر باشد و كم ‌بهاترين مردم كسی است كه دانشش از همه كمتر باشد
والْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
التماس دعا: پنج شنبه ١٤بهمن ١٤٠٠

[آشنای غریب]

﷽
…وَ بَشِّرِ الْمُخْبِتِينَ (۳۴)
الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَالصَّابِرِينَ عَلَىٰ مَا أَصَابَهُمْ وَالْمُقِيمِي الصَّلَاةِ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ ( ۳۵) سوره : حج
ترجمه:و بشارت ده متواضعان وتسليم شوندگان را
همانها كه وقتی نام خدا برده مي‌شود دلهايشان مملو از خوف پروردگار می‌گردد و آنها كه در برابر مصائبی كه به آنان می‌رسد شكيبا واستوارندوآنها كه نمازرا بر پا ميدارند و از آنچه روزيشان داده‌ايم انفاق می‌كنند.
تفسير:
١-تواضع كنندگان در برابر فرمانهای پروردگار را مخبتين گويند
٢-دراين آيه صفات مخبتين (تواضع كنندگان) را در چهار قسمت كه دو قسمت جنبه معنوی و روانی داردو دو قسمت جنبه جسمانی توضيح می‌دهد:
‏نخست می‌گويد:" آنها كسانی هستند كه وقتی نام خدا برده می‌شود دلهايشان مملو از خوف پروردگار مي‌گردد نه اينكه از غضب او بی جهت بترسند، و نه اينكه در رحمت او شك و ترديد داشته باشند، بلكه اين ترس به خاطر مسئوليتهايی است كه بر دوش داشتند و شايد در انجام آن كوتاهی كرده‌اند، اين ترس به خاطر درك مقام با عظمت خدا است كه انسان در مقابل عظمت خائف می‌گردد
‏دوم : ديگر اينكه" آنها در برابر حوادث دردناكی كه درزندگيشان رخ می‌دهد صبر و شكيبايی پيش میگيرندعظمت حادثه هر قدر زياد و ناراحتی آن هر قدر سنگين باشد در برابر آن زانو نمی‌زنند، خونسردی خود را از دست نمی‌دهند، از ميدان فرار نمی‌كنند، مايوس نمی‌شوند،لب به كفران نمی‌گشايند و خلاصه ايستادگی می‌كنند و پيش می‌روند و پيروز می‌شوند.
سوم : آنها نماز را بر پا می‌دارند
چهارم : واز آنچه به آنها روزی داده‌ايم انفاق می‌كنند
٣-ارتباطشان با خالق جهان محكم و از سوی ديگرپيوندشان باخلق خدامستحكم.
والْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
پروردگارا درهای رحمتت را دراين ماه مغفرت بر ما بگشا و از علم كتابت به ما هم ارزانی دار
التماس دعا : دوشنبه ۱۸ بهمن ١٤٠٠

[آشنای غریب]

بِسمِ اللهِ الرحمنِ الرحیٖم

مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَيْرٌ مِنْهَا وَهُمْ مِنْ فَزَعٍ يَوْمَئِذٍ آمِنُونَ(نمل-٨٩)
ترجمه:هر كس كه كار نيكى كند بهتر از آن را پاداش گيرد و نيكوكاران از وحشت آن روز در امان باشند.

تفسير:
١-كسی كه عمل نيك كند جزايی دارد بهتر از آن عمل نيك،چون عمل هرچه باشد مقدمه است برای مزد و جزاء، كسی با خود عمل كاری ندارد، هر عملی را انجام می‌دهد برای نتيجه و اثر آن است، پس غرض و غايت هر عملی از مقدمه بهتر است.
٢-يكى از بركات قرآن آن است كه راه را براى رشد و سعادت همگان باز كرده و فرموده است:هر كس كار نيكى انجام دهد، پاداشى بهتر از آن به او عطا مى‌شود؛ بدون اين كه سنّ و نژاد و جنسيّت در كار باشد. نيكى را نيز مطلق بيان كرده «الحسنة» تا تمام نيكى‌ها را شامل شود، قبول رهبرى حقّ، راه حقّ، كلام حقّ، شغل حقّ، انتخاب حقّ و ... كه در روايات به بعضى از اين نمونه‌ها اشاره شده است، لكن هر كار نيكى از هر كسى كه باشد،اگربا ريا،غرور،عجب و گناه از بين نرود وسالم به مقصدبرسد،پاداش مضاعف دارد
٣-البته كار خوب كردن مهم نيست آن قدر بايداين كار خوب را حفظ بكند كه در قيامت در دستش باشد معيار,در اين دنيا و قيامت حال فعلي است چه چيزي آوردي نه چه كار كردي ؟همه اعمال انسان بايد للله باشد و مواظب باشد شیطان بر سر راه مستقیم است با کسی که عمل خالص می آورد کار دارد نه کسی که عمل ناخالص دارد.اون نیازی به مساعدت شیطان ندارد.معمولا ما با نیت خالص جلو میاییم ولی بعد نیتمان عوض میشود.
والْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ

تو نيكويي كن و در دجله انداز
كه ايزد در بيابانت دهد باز
كه پيش از ما چو ما بسيار بودند كه نيك انديش و بدكردار بودند بدي كردند و نيكي با تن خويش تو نيكو كار باش و بد مينديش
التماس دعا: چهار شنبه ۲۰ بهمن ١٤٠٠

[آشنای غریب]

توانستن غیر از مجاز بودن است
بِسمِ اللهِ الرحمنِ الرحیمٖ
لَا إِکْرَاهَ فیِ الدِّینِ قَد تَّبَینَ‌َ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیّ‌ِ
(256- بقره)
در دین، هیچ اجباری نیست. همانا راه هدایت از گمراهی، کاملاً مشخص و آشکار شده است.
بسیاری با استناد به همین آیه، خود را مجاز به پذیرش و یا عدم پذیرش اصل دین و فروعات آن می‌دانند به این معنا که گمان می‌کنند اجازه دارند اصل دین را بپذیرند یا نپذیرند و یا هر کدام از فروعات دین که مایل به انجامش نبودند را به راحتی کنار گذاشته و از آن بگذرند و جالب‌تر اینکه خیال می‌کنند دیگران هم حق اعتراض به آن‌ها را ندارند؛ نه حق دارند آن‌ها را امر کنند و نه مجازند ایشان را نهی کنند.
به راستی اگر چنین تفسیر و برداشتی از آیه صحیح بود دیگر چه دلیلی داشت خداوند کسانی که دین را نپذیرفتند و یا به آن عمل نکردند را با آیات عذاب، تهدید کند؟
نکته‌ای که این عده از آن غفلت کرده‌اند این است که پیام آیه نفی جبر و اشاره به اصل اراده در خلقت انسان است. خداوند متعال انسان‌ها را به گونه‌ای خلق کرده است که در مقام عمل، توان انتخاب گزینه‌های مختلف و گاه مخالف را داراست. او هم می‌تواند عدالت بورزد و هم ظلم کند؛ هم عبادت کند و هم عصیان نماید؛ اما اینکه کدام گزینه برای او مجاز است و کدام برای او ممنوع، بحث دیگری است. یقیناً انسان اجازه ندارد گزینه‌ای را برگزیند که به ضرر دنیا و آخرت اوست.
اگر انسان مختار آفریده شده؛ نه برای آن است که هر کاری که دلش خواست بکند؛ بلکه او آزاد آفریده شد تا آزادانه بین درست و نادرست یکی را انتخاب کند؛درست و نادرستی را که خدا از طریق دین (عقل سالم و نقل معتبر) بیان کرده است. اگر درست را انتخاب کرد کمال است و بهشت و اگر نادرست را برگزید سقوط است و عذاب.