ارسال پاسخ 
 
امتیاز موضوع:
  • 1 رأی - میانگین امیتازات: 5
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
دانشنامه عاشورا
۹ آذر ۱۳۹۰, ۰۸:۴۴ عصر
ارسال: #1
دانشنامه عاشورا

عبدالله بن يزيد بن نبيط (ثبيط) عبدي

او و برادرش عبيد الله، همراه پدرشان يزيد بن نبيط، پس از آنکه اهل بصره نامه کمک خواهي سيد الشهدا «ع» را دريافت کردند، از بصره به کمک امام حسين رفتند تا به رسالت «نصرت امام» قيام کنند.به نقلي در حمله اول در روز عاشورا شهيد شدند. نام او و برادرش عبيد الله در زيارت ناحيه مقدسه آمده است.

آيا به آيات قرآن نمى‏ انديشند يا [مگر] بر دل هايشان قفلهايى نهاده شده است؟
سوره محمد(ص)/ آیه 24
مشاهده وب‌سایت کاربر یافتن تمامی ارسال‌های این کاربر
نقل قول این ارسال در یک پاسخ
 سپاس شده توسط مریم گلی ، Entezar ، یافاطمه
صفحه 2 (پست بالا اولین پست این موضوع است.)
۵ آذر ۱۳۹۱, ۰۷:۱۷ عصر
ارسال: #11
RE: دانشنامه عاشورا
مالك بن بشير بدي

از جنايتکاران روز عاشوراست که تحت فرمان عمر سعد اقدام به قتل اصحاب سيدالشهداء عليه السلام مي نمود.

آيا به آيات قرآن نمى‏ انديشند يا [مگر] بر دل هايشان قفلهايى نهاده شده است؟
سوره محمد(ص)/ آیه 24
مشاهده وب‌سایت کاربر یافتن تمامی ارسال‌های این کاربر
نقل قول این ارسال در یک پاسخ
 سپاس شده توسط گمنام ، Entezar ، hamed ، یافاطمه
۲۱ آبان ۱۳۹۲, ۱۱:۳۰ عصر
ارسال: #12
RE: دانشنامه عاشورا
عبدالرحمن بن محمد

وي پسر «محمد بن اشعث» و از هواداران و فرماندهان تحت امر مصعب بن زبير بود. در آخرين نبرد ابن زبير عليه مختار بن ابوعبيد ثقفي، عبدالرحمن مأموريت يافت که عناصر مخالف مختار را در شهر کوفه شناسايي کند و آنان را به لشکر مصعب ملحق نمايد.

آيا به آيات قرآن نمى‏ انديشند يا [مگر] بر دل هايشان قفلهايى نهاده شده است؟
سوره محمد(ص)/ آیه 24
مشاهده وب‌سایت کاربر یافتن تمامی ارسال‌های این کاربر
نقل قول این ارسال در یک پاسخ
 سپاس شده توسط Entezar ، hamed ، یافاطمه
۲۲ آبان ۱۳۹۲, ۰۶:۰۴ عصر
ارسال: #13
سنت های عاشورایی که کمتر دیده اید...
سنت های عاشورایی که کمتر دیده اید...
کرب زن، بیل برداری، گل مالی و آئین دسته چوبی از جمله سنت های عزاداری قدیمی در ایران است که هنوز با شکوه خاصی برگزار می شود.

آئین های عزاداری عاشورایی در ایران قدمتی به درازای تاریخ دارد. آئین هایی که هنوز و با گذشت سالها و قرنها، همچنان زنده نگه داشته می شوند. هرچند دیگر برای کسی آشنا به نظر نیایند. این گزارش، شما را با بخشی از این سنت های عاشورایی در گوشه و کنار ایران آشنا می کند:

قزوین: از طبق کشی تا بیل برداری زنان

طبق ‌کشى، مراسم خاص شهر قزوين است که در آن طبقى از چوب به ارتفاع حدود يک و نيم متر و قطر يک متر که بيشتر قسمت‌هاى آن آينه ‌کارى شده تهيه مى‌کنند که اين طبق استوانه‌اى شکل را بر سر گذاشته و حمل مى‌کنند.

تشییع نمادین شهدای کربلا هم از جمله آئین های زنانه در این استان است. سیزدهم محرم هرسال، بانوان قزوینی به یاد امام حسین(ع) و یاران با وفایش به صورت نمادین شهدای دشت کربلا را تشییع می کنند.


[تصویر:  218348_946.jpg]
در این مراسم که از مسجد علی اکبر(ع) آغاز شده و با حرکت دسته های عزادارای به سمت امامزاده حسین(ع) قزوین برگزار می شود خیل باشکوه بانوان سوگوار قزوینی با عزادارای و سینه زنی در سوگ یاران با وفای سالار شهیدان امام حسین(ع) پیکرهای شهدای کربلا را به صورتی سمبلیک ونمادین تشییع می کنند.

در روز سيزدهم محرم، یک آئین دیگر هم برگزار می شود. در این آئین زنان قزوينى در مسجد على‌اکبر جمع مى‌شوند، عده‌اى با بيل و کلنگ و عده‌اى با دست گرفتن پيکرهاى پارچه‌اى بدون سر، به دور شهر مى‌چرخند و دوباره به مسجد برمى‌گردند و سينه‌ زنى و نوحه‌خوانى مى‌کنند. این آئین، اشاره ای به خاکسپاری اجساد مطهر شهدای کربلا توسط زنان قبیله بنی اسد دارد.

[تصویر:  218349_794.jpg]
در روز سيزده محرم بعد از واقعه کربلا که کسى جرأت نمى‌کرد جنازه‌هاى ياران امام حسين(ع) را دفن کند، زنان طايفه بنى‌اسد جمع شدند و به‌خاک کردن جنازه‌ها پرداختند.

مازندران: نخل گردانی 300 ساله و کرب زنی

روستای اورطشت یکی‌ از روستاهای سرسبز بخش سرخرود شهرستان محمود آباد بوده که دارای ۱۲۵ خانوار و ۳۶۰ نفر جمیعت بوده و آیین نخل گردانی از پرجاذبه ترین آیین های عاشورایی این منطقه به شمار می رود.

هر ساله آیین نخل گردانی اورطشت با قدمتی حدود 300 سال در دو روستای اورطشت و عبداله آباد در تاسوعا برگزار می شود. در این آیین دو نخل که یکی به نماد تابوت امام حسین (ع) و دیگری به نماد تابوت حضرت عباس(ع) به عنوان نخل های برادر براه می افتد و نخل اورطشت پس از سلام دادن به نخل عبدالله آباد به سمت تکیه افرا تخت و همچنین اماکن وقفی امام حسین (ع) در آن محل حرکت می کند.

[تصویر:  218350_578.jpg]
مراسم کرب زنی هم از جمله آئین های سنتی مازندران است که هنوز در شهر «لاهیجان» برگزار می شود.کرب تکه چوبی است تراشیده شده، به اندازه ای که در کف دست جا می گیرد و سطح بیرونی آن صاف است و در پشت آن بندی قرار دارد که به پشت دست می افتد.

[تصویر:  218351_631.jpg]
کرپ در کف دست قرار می گیرد و انگشتان بر گرد آن حفاظ می شوند، یک جفت کرپ را در دست می گیرند و به آهنگ نوحه ای که خوانده می شود آنها را بر هم می کوبند و کرپ زنان ضمن هماهنگی و همنوایی با هم نمادی از همدلی و اتحاد از خود نشان می دهند و ناله کرپ آنا بیانگر ناله جمادات و زمین و زمان بر حسین (ع) و یارانش است.

معمولا خراطان، چوب‌های کرب را تهیه می‌کنند که دسته‌های گرد آن باعث می‌شود تا هنگام استفاده افراد، دست حالت راحتی داشته باشد، همچنین دو لبه صاف دارد که همانند سنچ به هم زده می‌شود لذا دسته‌های گرد، به طور معمولی ۲۱ ضرب را می‌زدند اما نخبه‌هایی که هنرمندانه این ۲۱ ضرب را می‌زدند اندک بودند و کارهایشان بسیار زیبا بود.

نوحه‌ای که در مراسم کرب‌زنی خوانده می‌شود ۲۱ ضرب دارد که از تک ضرب شروع شد و همین طور دو، سه و پنچ ضرب به بالا، تا اینکه ۲۱ ضرب کامل شود، همچنین گروه نخبه، وسط دایره کرب‌زنی می‌ایستد وقتی مداح در مراسم کرب‌زنی شروع به خواندن کرده و به ضرب بیست‌ویکم می‌رسید، گروه نخبه که در مرکز دایره قرار دارند با حرکتی هماهنگ و رو به بالا به طوری که گویی از زمین به سوی آسمان پرواز می‌کنند و سپس از پشت سر و از زیر پاهای افردا، کرب را می‌‌زدند.

گلستان: دسته چوبی

شهر گرگان نیز در این ماه آیین های خاص خودش را دارد که از جمله آنها می توان به دسته چوبی اشاره کرد. در شب دوازدهم ماه محرم که شب سوم شهادت امام حسین(ع) است، از بعضی محلات قدیم گرگان مانند سبزه مشهد، سر پیر، دباغان و میخچه گران دسته چوبی عازم محلات دیگر می شوند.

در آئین دسته چوبی، عزاداران یک چوب یا نی به طول یک متر را به طور عمودی به دست می گرفتند و بر بالای سر می بردند و آن را به بالا و پایین حرکت می دادند و با دست دیگر سینه می زدند و نوحه های خاصی را در مسیر راه می خواندند.

[تصویر:  218352_732.jpg]
تشکیل دسته چوبی با روشن کردن چند مشعل و به دست گرفتن چوب انجام می شود، آن گاه با شعار «مدد یا علی» حرکت عزاداران به سمت محلات دیگر آغاز می شود.

بر سر هر چوب فلز یا قپه ای گرز مانند یا فلز برنجی شش پر (شش گوش) نصب میشد. افراد دسته چوبی غالبا در میدانگاهی محلات به عزاداری می پرداختند. تعدادی از آنها مشعل گیر بودند. آنها مشعل هایی را به دست می گرفتند تا فضای مراسم عزاداری را روشن نگه دارند."

شاه بیت مراسم دسته چوبی این است:«ما غلامان علی/ چوُ به دوران مِزَنیم/ تیر بر فرق یزید نامسلمان مِزَنیم.» سپس مشعل داران این مشعل ها را در محل می گردانند.

زنجان: بزرگترین دسته عزاداری جهان

حسینیه اعظم زنجان این روزها یکی از شناخته شده ترین محفل های عزاداری است. آن هم به خاطر تعداد بی شمار عزادارانش که این هیئت را به بزرگترین دسته عزاداری جهان تبدیل کرده است.

[تصویر:  218353_596.jpg]
شاه بیت امسال دسته حسینیه اعظم زنجان بر اساس نوحه معروف زینب، زینب، مرحوم موذن زاده، این اشعار انتخاب شده است:«عباس، عباس، عباس/ شاه شهدا عباس اعلام کرد و افزود: عباس، عباس، عباس/ ماه شهدا عباس»

در این راستا نوحه دومی هم برای این دسته انتخاب شده که این است.جماعت یادگار حیدرم من/ عزیزه مصطفیه یاورم من دبیر دفتر من/ وزیر لشکرم من

تبریز: تعطیلی هفت روزه بازار

بازاریان تبریز از هفتم محرم به مدت یک هفته حجره های خود را تعطیل می کنند، ادامه داد: با این حال حجره هایی که در مسیر عزدارای قرار دارند، حجره های خود را برای پذیرایی از دسته های عزاداری آماده کرده و با چای، خرما، نان، پنیر و شربت از آنان پذیرایی می کنند.

یکی از نکات جالب و قابل توجه عزاداری محلات در بازار، ترکیب منظم هئیت هاست؛ به طوری که هر محله، سه دسته عرب، عجم و زنجیززن دارد که با ورود محله به محل عزاداری در بازار به ترتیب وارد بازارچه و تیمچه ها شده و عزادارای می کنند که غالبا در بازار مظفریه (بازار فرش فروشان) به کار خود پایان می دهند.

نخست دسته عرب محله با لباس هایی سر تا پا مشکی به سبک اعراب وارد بازار شده و با نظم و سبک خاص دو دستان خود را بر سینه هایشان می کوبیند، سپس دسته عجم که کت و شلوار بر تن دارند به صورت آرام و منظم با یک دست بر سینه می کوبیند و در پایان زنجیرزنان آن محله، بر کار محله در روز عزاداری خاتمه داده و هئیت ها به محله خود باز می گردند تا در مساجد عزاداری کنند.

[تصویر:  218354_113.jpg]
لرستان: عزاداری با گِل

مردم خرم آباد و استان لرستان ماندن در خانه را در روز عاشورا ناثواب می دانند. آنها از ابتدای روز در اولین خیمه گاه گل بر سر و شانه می گذارند و پس از مراسم عزاداری در تکیه های محلات شهر در قالب دستجات سینه زنی و زنجیر زنی به سمت مرکز شهر حرکت می کنند.

آئین خاص گل مالی در لرستان دارای چند مرحله است که از روز هفتم محرم که به روز " تراش عباس" موسوم است، شروع می شود. در روز هفتم محرم همه عزاداران حسینی به حمام رفته و پس از اصلاح سرو صورت و نظافت کامل، لباسهای تمیز می پوشند که این روز را "تراش عباس" می نامند.

از این روز به بعد، عده ای برای افروختن آتش در صبح عاشورا به جمع کردن و گردآوری هیزم در سطح شهر می پردازند تا اگر در روز عاشورا برف و باران ببارد و احیانا هوا سرد باشد عزادارانی که درگِل می افتند (مراسم گِل افتادن) از سرما حفظ شوند.

[تصویر:  218355_659.jpg]
پس از گردآوری هیزم ها حوضچه های مخصوص خاک آماده می شود. این در حالیست که تلاش برای گردآوری خاک پاکیزه و مقدس بسیار حائز اهمیت است. در برخی مواقع در خاک تهیه شده برای روز عاشورا هیئات مذهبی از تربت کربلا نیز استفاده می کنند.

نزدیک های غروب روز تاسوعا برخی جوانان هیئتی مامور درست کردن حوضچه‌های مخصوص درست کردن گل روز عزای امام حسین(ع) می شوند. امروز این حوضچه ها در قالب یک مستطیل فلزی و یا آجری در کنار خیابان محل خیمه عزای هر محله درست می شود.

[تصویر:  218364_767.jpg]
در مجموع همزمان با روز تاسوعا عزاداران خاک نرم و مخصوصی بنام گل باغچاله (گل رس) را مهیا کرده و در میدانهای بزرگ و کوچک که معمولا با آجر چینی در جلوی خیمه ها و تکیه های شهر درست می شود می ریزند و در روز عاشورا این خاک را با گلاب مخلوط کرده و گل روز عاشورا را فراهم می کنند

Rose حالا که آمده ای چترت را ببند...
در سرای ما جز مهربانی نمیبارد...
یافتن تمامی ارسال‌های این کاربر
نقل قول این ارسال در یک پاسخ
 سپاس شده توسط هُدهُد صبا ، hamed ، آشنای غریب ، Bitanem ، یافاطمه
۱۱ دي ۱۳۹۲, ۰۴:۳۶ عصر
ارسال: #14
دانشنامه عاشورا
عکس‌العمل شیطان از شهادت سیدالشهدا (علیه السلام)

متوسل می‌نویسد: در روایت‌های خاندان وحی، برای گریستن در مصایب آمده است، هیچ چیز شیطان را مانند ندبه کردن و گریه کردن بر حضرت سیدالشهدا(ع) به خشم نمی‌اندازد. در آخرین وصیت حضرت اباعبدالله(علیه السلام) به فرزند بزرگوارشان امام زین العابدین (علیه السلام) این گونه آمده است: ای فرزندم؛ سلام مرا به شیعیانم برسان و به آنها بگو، پدرم غریبانه از دنیا رفت، پس بر او نوحه سرایی کنید و به شهادت رسید، پس به او گریه کنید.

همچنین در این زمینه به نقل از قدس آنلاین؛ در تذکرة الشهدا نقل شده است که پس از شهادت امام حسین(علیه السلام) ابلیس لعین از خوشحالی پرواز کرد و تمام زمین را گشت و شیاطین و عفاریت را به دور خود جمع کرد و گفت: ای شیاطین؛ ما امروز به آرزوی خود رسیدیم، و مردم را اهل جهنم کردیم، مگر کسی که در این مصیبت گریه کند و به دوستی و محبت آل محمد (ص) مصمم گردد. پس تا می توانید مردم را از این واقعه در شک اندازید و از آگاهی از این مصیبت باز دارید تا زحمت من به هدر نرود.

Rose حالا که آمده ای چترت را ببند...
در سرای ما جز مهربانی نمیبارد...
یافتن تمامی ارسال‌های این کاربر
نقل قول این ارسال در یک پاسخ
 سپاس شده توسط Bitanem ، آشنای غریب ، یافاطمه
۱۲ دي ۱۳۹۲, ۰۱:۲۲ صبح
ارسال: #15
دانشنامه عاشورا
امام رضا (ع):
کسی که مصائب مارا به یاد آورد، پس بگرید و بگریاند،
در روزی که چشم ها گریانند (روز حساب)، گریان نخواهد شد
امشب اشکت جاری شد، ما رو هم دعا کن

Rose حالا که آمده ای چترت را ببند...
در سرای ما جز مهربانی نمیبارد...
یافتن تمامی ارسال‌های این کاربر
نقل قول این ارسال در یک پاسخ
 سپاس شده توسط Bitanem ، هُدهُد صبا ، آشنای غریب ، یافاطمه
۷ آبان ۱۳۹۳, ۱۰:۴۱ صبح
ارسال: #16
RE: دانشنامه عاشورا
در کتاب (ابصارالعین فی انصارالحسین) ، بیست نکته در مورد عاشورا و پیرامون آن آمده است که به دلیل اهمیت آن موارد ، به طور مفصل آنها را بیان میکنیم .


خصوصیت بیست نکته ی مذکور (که بسیار در روشنگری جریان عاشورا ، مفید است) ، عبارت است از این که جریانات مربوط به آن واقعه بزرگ ،‏که از چشمها به دور مانده است را روشن میسازد .


1_ مردان قبیله بنی اسد ، بدن های مطهر شهدای کربلا را به خاک سپردند :


زمانی که ابن سعد ، مردگان خود را به خاک سپرد و دستور حمل سرهای مطهر و اسیران را به کوفه صادر کرد ، گروهی از قبیله ی بنی اسد ، به نزد شهدای بی سر و به خاک و خون افتاده آمدند و امام حسین «ع» را به خاک سپردند و فرزندش علی اکبر را نیز در پایین پای شریف آن حضرت ، دفن نمودند و دیگر شهدا را دسته جمعی به خاک سپردند و حضرت ابوالفضل «ع» را مقداری دورتر ، در همان جایی که به شهادت رسید ، مدفون کردند .


ولی باید گفت : امور دنیایی نمی تواند مانع از این باشد که ائمه معصومین «ع» نتوانند به وظایف خود برسند ، به همین دلیل ، آن گروه از قبیله ی بنی اسد می گویند ، وقتی مشغول به نماز و کفن و دفن شهداء شدیم ، سواری با روی پوشیده ، به نزد ما آمد و کارهای مربوط به دفن را انجام داد و به جز دفن سیدالشهداء و ابوالفضل عباس ، در دفن دیگر شهداء از ما کمک خواست و آن شخص به طور قطع امام سجاد «ع» بوده است .


2_ سرهایی که بعد از شهادت ، از بدن جدا شدند .


تمام شهدایی که در رکاب امام حسین «ع» به شهادت رسیدند ، به دستور ابن سعد ، سرهایشان از بدنشان جدا شد مگر سر دو شهید : یکی نوزاد شیر خوار ، حضرت علی اصغر که بعد از شهادتش ، توسط امام حسین «ع» با قبری که به وسیله ی شمشیر حفر کرده بود ، دفن شد و دوم : سر حر بن یزید ریاحی که قبیله بنی تمیم مانع از قطع شدن سر او شدند و بدن او را بعد از شهادت ، از آن منطقه دور کردند ، همان طوری که الان می بینیم ، قبر حربن یزید ریاحی چندین کیلومتر از حرم مطهر امام حسین «ع» فاصله دارد .


البته دشمنان خونخوار ، سر مسلم بن عقیل و هانی بن عروه را هم که قبل از عاشورا به شهادت رسیده بودند ، به شام نزد یزید فرستادند .


3_ کسانی که داوطلبانه به سپاه امام پیوستند .


تعدادی از یاران امام حسین «ع» از ابتدا قصد پیوستن به آن حضرت را نداشتند و در بین راه یا در همان کربلا به ایشان پیوستند که عده ای از آنها ، از سپاه دشمن به لشکر امام ملحق شدند و بدون خانواده هم بودند به جز سه نفر که با همسر و فرزندان خود به لشکر امام حسین و اهل بیت او پیوستند :


اول : جنادةبن حارث سلمانی ، دوم : عبدالله بن عمیر کلبی و سوم : مسلم بن عوسجه .


4_ اصحاب پیامبر که در رکاب امام حسین «ع» به شهادت رسیدند .


در روز عاشورا پنج نفر از صحابه رسول خدا نیز در رکاب سیدالشهداء بودند و به فیض شهادت نایل آمدند .


اول : انس بن حارث کاهلی ، دوم : حبیب بن مظاهر اسدی ، سوم : مسلم بن عوسجه ی اسدی ، چهارم : هانی بن عروه مرادی (که قبل از عاشورا و در راه دفاع از امام حسین به شهادت رسید) و پنجم : عبدالله بن بقطر حمیری .


5_ غلامانی که در روز عاشورا شهید شدند .


در واقعه ی عاشورا ، پانزده غلام نیز حضور داشتند که همگی در رکاب امام حسین «ع» شهید شدند که ، آنها عبارتند از : نصر و سعد که دو غلام امام علی «ع» بودند ، منجح ، غلام امام حسن «ع» ، اسلم و قارب ، غلامان امام حسین «ع»‏ حارث غلام حمزه ، جون غلام ابوذر ، رافع غلام مسلم ازدی ، سعد غلام عمر صیداوی ،‏ سالم غلامی بنی مدینه ،‏ سالم غلام عامر عبدی ، شوذب غلام شاکر ، شبیب غلام حارث جابری ، واضح غلام حارث سلمانی و سلیمان که غلام امام حسین «ع» بود و همان طور که گفتیم در بصره به شهادت رسید .


6_ کسانی که روز عاشورا بعد از امام حسین «ع» به شهادت رسیدند .


چهار نفر از شهدای کربلا ، بعد از آن حضرت به شهادت رسیدند :


الف) سوید بن ابی مطلاع که به واسطه ی ضربه ای که بر او وارد شده بود ، بیهوش افتاد و زمانی که به هوش آمد ، متوجه شد که امام ، به شهادت رسیده است و به طرف دشمن حمله کرد و شهید شد .


ب و ج) سعد بن حارث و برادرش ابوالحتوف بن حارث : این دو برادر نیز در کنار امام بودند تا این که آن حضرت به شهادت رسید و زمانی که صدای ناله زنان و کودکان را شنیدند ، به جنگ رفتند و به شهادت رسیدند .


د) محمد بن ابی سعید بن عقیل که در کربلا هفت سال داشت و پس از شهادت امام حسین در حالی که گوشواره به گوش داشت و از ترس ، به این سو و آن سو نگاه میکرد ، چوبه ی خیمه را بدست گرفت و در پیش مادرش به سوی دشمن شتافت و توسط هانی بن ثبیت به شهادت رسید .


7_ کسانی که بر اثر جراحات وارده در جنگ عاشورا ، پس از آن واقعه شهید شدند .


دو نفر از یاران امام حسین «ع» بودند که در جنگ عاشورا زخم بسیار زیادی برداشتند به طوری که بر اثر همان جراحات وارده ، از دنیا رفتند .


یکی ، سوار بن منعم نهمی که اسیر شد و بعد از شش ماه بر اثر همان زخم ها ، به شهادت رسید .


دوم : موقٌع بن ثمامه صیداوی که اسیر شد و به منطقه ای به نام (زاره) تبعید شد و یک سال بعد ، از دنیا رفت .


8_ کسانی که در عاشورا ، به همراه پدرشان شهید شدند .


هفت نفر در کربلا به شهادت رسیدند ، در حالی که پدرانشان نیز در آن جا حاضر بوده و به فیض شهادت نائل آمدند .


آن هفت نفر عبارتند از علی بن الحسین (علی اکبر) ، علی اصغر ، عمر بن جناده ، عبدالله بن یزید ، عبیدالله بن یزید ، عائذبن مجمٌع و عبدالرحمن بن مسعود .


اما دو نفر در کربلا شهید شدند ، و پدرشان در کوفه به شهادت رسید و آن دو نفر ، عبدالله و محمد ، فرزندان مسلم بن عقیل بودند که حضرت مسلم در کوفه شهید شد .


یک نفر هم در کربلا در رکاب امام حسین «ع» به شهادت رسید ، در حالی که پدرش در جنگ صفین در رکاب امام علی «ع» به درجه ی رفیع شهادت نائل آمد و آن یک نفر ، عمار بن حسان طائی بود .


9_ برادرانی که در روز عاشورا شهید شدند .


حضرت ابوالفضل ، عثمان ، جعفر ، ابوبکر و عبدالله به همراه حضرت امام حسین «ع» شش برادر از بنی هاشم بودند .


البته از برادران بنی هاشم ، غیر از آنها نیز بودند : ابوبکر ، قاسم و عبدالله از فرزندان امام حسن مجتبی «ع» مسلم ، عبدالرحمن و جعفر از فرزندان عقیل بن ابی طالب ، (علی اکبر و علی اصغر نیز از فرزندانامام حسین «ع» بودند) از غیر بنی هاشم هم برادرانی وجود داشتند که عبارتند از : قاسط ، کردوس و مقسط که از فرزندان زهیر تغلبی به شمار می رفتند .


ابراهیم و محمد نیز دو برادر بودند که فرزندان مسلم بن عقیل نامیده میشدند و به این افراد عون و محمد را نیز می توان اضافه کرد که دو فرزند عبدالله بن جعفر طیار بودند .


عبدالله و عبیدالله که فرزندان یزید عبدی بودند نیز ، با هم برادری داشتند .


عبدالله و عبدالرحمن نیز دو برادر و فرزند عروه غفاری بودند .


نعمان و حلٌاس نیز دو برادر بوده و فرزندان عمرو راسبی هستند .


سعد و ابوالحتوف هم دو برادر از حارث انصاری بودند .


البته دو برادر هم بودند که از طرف مادر با یکدیگر برادری داشتند به نامهای مالک و سیف جابری .


10_ کسانی که در کربلا شهید شدند و مادرشان در خیمه بود .


نه نفر در کربلا به شهادت رسیدند به طوری که مادرشان در خیمه ها حضور داشتند .


اول :علی اصغر ، که مادرش رباب ، همسر امام حسین «ع» بود .


دوم : عون بن عبدالله بن جعفر طیار که مادرش زینب کبری «س» بود .


سوم : قاسم بن حسن «ع» که مادرش رمله در خیمه بود .


چهارم : عبدالله بن حسن «ع» که مادرش دختر شلیل بجلیٌه بود .


پنجم : عبدالله بن مسلم که مادرش رقیه دختر امام علی «ع» بود و در خیمه حضور داشت .


ششم : محمد بن ابی سعید بن عقیل که خردسالی هفت ساله بود و مادرش هم در کربلا حضور داشت .


هفتم : عمر بن جناده که مادرش به او دستور داد ، برای یاری امام حسین «ع» بجنگد .


هشتم : مادر عبدالله کلبی که در آن واقعه حضور داشت .


نهم : علی بن الحسین «ع» (علی اکبر) که مادرش لیلا در خیمه حاضر بود .


11_ خردسالانی که در کربلا شهید شدند .


در کربلا ، پنج نفر خردسال به شهادت رسیدند :


اول : علی اصغر ، دوم : محمد بن ابی سعید ، سوم : قاسم بن حسن «ع» ، چهارم : عبدالله بن الحسن «ع» و پنجم : عمر بن جناده انصاری .


12_ شهدایی که امام حسین «ع» بعد از شهادتشان ، به ستایش از انها پرداختند .


ده نفر از شهدای کربلا ، کسانی بودند که وقتی به شهادت رسیدند ، امام حسین «ع» بالای سر و بدن مطهرشان آمد و از آنها تجلیل کرد :


اول : علی بن حسین «ع» (علی اکبر) ، دوم : حضرت ابوالفضل «ع» ، سوم : قاسم بن حسن «ع» ، چهارم : عبدالله بن حسن «ع» ، پنجم : علی اصغر «ع» ، ششم : مسلم بن عوسجه ، هفتم : حبیب بن مظاهر ، هشتم : حر بن یزید ریاحی ، نهم : زهیر بن قین و دهم : جون ، غلام ابوذر .


13_ شهدایی که امام حسین «ع» بعد از شهادتشان به طرف محل شهادتشان رفتند .


هفت نفر از شهدای کربلا ، کسانی بودند که وقتی به شهادت رسیدند ، امام حسین «ع» خود را بالای بدن بی جان آنها رساندند .


اول : مسلم بن عوسجه ، دوم : حبیب بن مظاهر ، سوم : حربن یزید ریاحی ، چهارم واضح رومی یا به قولی اسلم ترکی ، پنجم : حضرت ابوالفضل العباس «ع» ، ششم : علی بن الحسین «ع» علی اکبر و هفتم : قاسم بن حسن «ع» .


14_ کسانی که در حال نبرد ، اعضای بدنشان قطعه قطعه شد .


سه نفر در روز عاشورا در هنگام جنگ ، آنچنان متحمل ضربات سنگین شدند که در موقع جنگ ، اعضای بدنشان از پیکرشان جدا شد .


اول : حضرت ابوالفضل العباس «ع» که دست راست و سپس دست چپ ایشان از بدن جدا شد .


دوم : علی بن حسین (علی اکبر) «ع» که ضربه ی شدیدی به سر مبارکشان خورد و شکافته شد و بدنشان با شمشیر دشمنان که ایشان را محاصره کرده بودند ، قطعه قطعه شد .


سوم : عبدالرحمن بن عمیر که دست او و ساق پایش قطع شد و سرش نیز از بدن جدا کردند و به طرف امام «ع» انداختند .


15_ شهدایی که سر مبارکشان بعد از قطع کردن به طرف امام «ع» انداختند .


در روز عاشورا سه سر را ، از بدن سه شهید جدا کردند و به طرف امام «ع» پرتاب نمودند :


اول : سر عبدالله بن عمیر کلبی ( مادرش سر فرزندش را به طرف دشمن پرتاب نمود) .


دوم : سر عمر بن جناده .


سوم : سر عابس بن شبیب شاکری .


16_ تنها زنی که در روز عاشورا شهید شد .


در روز عاشورا ، یک زن در کاروان امام حسین «ع» به شهادت رسید و آن زن ، ام وهب همسر عبدالله بن عمیر کلبی بود .


17_ در روز عاشورا ، دو زن با سپاه دشمن مبارزه کردند .


در روز عاشورا ، دو زن به نامهای ام عبدالله بن عمیر و ام عمر بن جناده ، از خیمه ها خارج شدند و با سپاه دشمن جنگیدند و به دستور امام به خیمه ها باز گشتند .


18_ زنانی که به هنگام شنیدن خبر شهادت عزیزانشان ، از خیمه خارج شدند .


در روز عاشورا پنج زن از خیمه ، بیرون آمدند که یا به طرف دشمن هجوم آوردند و یا اینکه بعد از شنیدن خبر شهادت عزیزانشان ، فریاد و ناله سر دادند :


اول : کنیز مسلم بن عوسجه که با شنیدن خبر شهادت مسلم بن عوسجه ، فریاد میزد و می گفت : ای آقای من !


دوم : ام وهب همسر عبدالله کلبی که تنها زن شهیده روز عاشورا است .


سوم : ام عبدالله که برای در گیری با افراد سپاه دشمن ، از خیمه خارج شد .


چهارم : ام عمر بن جناده .


پنجم : حضرت زینب کبری «س» که بعد از شهادت حضرت علی اکبر «ع» با صدای بلند و گریه فرمود : ای پسر برادرم ! وخود را روی بدن مطهر علی اکبر انداخت و امام حسین «ع» ، آن بانوی بزرگ را به سوی خیمه ها برد .


19_ خانواده هایی که شوهرانشان داوطلبانه به یاری امام حسین «ع» نرفته بودند .


آنها در کوفه باقی ماندند و با دیگر اسرا به شام نرفتند ، زیرا خویشاوندان آنها که در کوفه زندگی میکردند ، نزد ابن زیاد از آنها شفاعت کردند و در همان کوفه ماندگار شدند .


20_ خردسالانی که بعد از شهادت امام حسین «ع» به شهادت رسیدند .


دو خردسال در روز عاشورا ، بعد از شهادت امام حسین «ع» شهید شدند :


یکی ابراهیم بن مسلم و دیگری محمد بن مسلم که هر دو از فرزندان مسلم بن عقیل بودند .


گفته می شود که ابن سعد برای آوردن سر آن دو نوجوان ، جایزه ی هزار درهمی ، تعیین کرده بود و آنها به خانه ی همسر عبدالله بن قطبه ی طائی پناه آوردند .


زن به شوهر خود ، ماجرا را تعریف کرد تا آن دو پسر را به مدینه بفرستد ، واز جاسوسان ابن سعد در امان بمانند ، ولی عبدالله بن قطبه طائی به جای این که آن دو را به مدینه بفرستد ، گردن زد و به نزد ابن زیاد برد تا جایزه بگیرد ولی ابن زیاد گفت : اگر آنها را سالم می آوردی ، به تو جایزه می دادم .


منبع : کتاب : مقتل نمونه ، مؤلف : علی اکبر میرزایی
[font=tahoma][/font]

خداوند می بیند می داند می تواند
یافتن تمامی ارسال‌های این کاربر
نقل قول این ارسال در یک پاسخ
 سپاس شده توسط hamed ، Afkhami ، یافاطمه
ارسال پاسخ 


پرش به انجمن:


کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع:
1 مهمان

بازگشت به بالابازگشت به محتوا