آخرين آيه قراني كه شما را به تفكر واداشت؟ (با ترجمه)

[mohammadsadegh1]

إِنَّ الَّذِينَ فَرَّقُواْ دِينَهُمْ وَكَانُواْ شِيَعًا لَّسْتَ مِنْهُمْ فِي شَيْءٍ إِنَّمَا أَمْرُهُمْ إِلَى اللّهِ ثُمَّ يُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُواْ يَفْعَلُونَ

كسانى كه دين خود را پراكنده ساختند و فرقه فرقه شدند تو هيچ گونه مسؤول ايشان نيستى كارشان فقط با خداست آنگاه به آنچه انجام مى‏دادند آگاهشان خواهد كرد

[نسرین]

وَسَلَامٌ عَلَيْهِ يَوْمَ وُلِدَ وَيَوْمَ يَمُوتُ وَيَوْمَ يُبْعَثُ حَيًّا ﴿۱۵﴾

امام رضا می فرمایند :وحشتناکترین مراحل زندگی انسان سه مرحله است ؛ آن روز که متولد می شود آن
روزی که می میرد و روزی که براگیخته می شود . خداوند سلامت را در این سه مرحله شامل حال یحیی
کرد و او را در برابر وحشت ها امنیت و آرامش داد و فرمود :
و درود بر او روزى كه زاده شد و روزى كه مى‏ميرد و روزى كه زنده برانگيخته مى‏شود (۱۵)

[بنده پروردگار مهربان]

... رَبَّنَا لاَ تَجْعَلْنَا مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ

پروردگارا، ما را با گروه ستمكاران قرار مده

﴿۴۷ اعراف﴾

[نسرین]

آیات 70 و 71 سوره مریم
قابل توجه اونایی که می خوان راست برن بهشت " اول باید بریم جهنم "
وَإِن مِّنكُمْ إِلَّا وَارِدُهَا كَانَ عَلَى رَبِّكَ حَتْمًا مَّقْضِيًّا ﴿۷۱﴾ و هيچ كس از شما نيست مگر [اينكه] در آن وارد مى‏گردد اين [امر] همواره بر پروردگارت حكمى قطعى است (۷۱) ثُمَّ نُنَجِّي الَّذِينَ اتَّقَوا وَّنَذَرُ الظَّالِمِينَ فِيهَا جِثِيًّا ﴿۷۲﴾ آنگاه كسانى را كه پرهيزگار بوده‏اند مى‏رهانيم و ستمگران را به زانو درافتاده در [دوزخ] رها مى‏كنيم(۷۲)

خدایا خودت رحم کن

[آشنای غریب]

ترجمه :


71 - و هـمـه شـمـا (بـدون اسـتـثـنـا) وارد جهنم میشوید، این امرى است حتمى و فرمانى است قطعى از پروردگارتان !!


72 - سـپـس آنـهـا را که تقوا پیشه کردند از آن رهائى میبخشیم ، و ظالمان را در حالى که (از ضعف و ذلت ) به زانو در آمده اند در آن رها میکنیم .


تفسیر:


همه وارد جهنم میشوند؟!


آیات فوق نیز ادامه بحث در ویژگیهاى رستاخیز و پاداش و کیفر است . نخست به مطلبى کـه شـایـد شـنـیـدنش براى غالب مردم شگفت انگیز باشد اشاره کرده مى گوید: همه شما بدون استثنا وارد جهنم میشوید (و ان منکم الا واردها).
(ایـن امـرى اسـت حـتـمى و فرمانى است قطعى از پروردگارتان ) (کان على ربک حتما مقضیا).
(سـپـس آنـهـا را کـه تـقـوى پـیشه کردند از آن نجات میدهیم ، و ظالمان و ستمگران را در حالى که از ضعف و ذلت به زانو در آمده اند در آن رها میکنیم )
(ثم ننجى الذین اتقوا و نذر الظالمین فیها جثیا).
در تـفـسـیـر ایـن دو آیه در میان مفسران گفتگوى دامنه دارى است ، بر اساس اینکه منظور از (ورود) در جمله (ان منکم الا واردها) چیست ؟
بـعـضـى از مـفـسـران مـعتقدند که (ورود) در اینجا به معنى نزدیک شدن و اشراف پیدا کـردن اسـت ، یـعـنـى همه مردم ، خوبان و بدان ، بدون استثنا براى حسابرسى یا براى مـشـاهـده سـرنوشت نهائى بدکاران ، به کنار جهنم مى آیند، سپس خداوند پرهیزگاران را رهائى میبخشد و ستمگران را در آن رها مى کند.
آنـهـا بـراى ایـن تـفـسـیـر بـه آیـه 23 سـوره قـصـص اسـتـدلال مـیـکنند و لما ورد ماء مدین ... هنگامى که موسى کنار آب مدین رسید... که در اینجا نیز ورود به همان معنى است .


تـفـسـیـر دومـى کـه اکثر مفسران آن را انتخاب کرده اند این است که ورود در اینجا به معنى دخـول اسـت و به این ترتیب همه انسانها بدون استثناء، نیک و بد، وارد جهنم میشوند، منتها دوزخ بـر نـیـکـان سـرد و سـالم خواهد بود همانگونه که آتش نمرود بر ابراهیم (یا نار کـونـى بردا و سلاما على ابراهیم ) چرا که آتش با آنها سنخیت ندارد گوئى از آنان دور مـى شـود و فـرار مـى کـند، و هر جا آنها قرار میگیرند خاموش مى گردد، ولى دوزخیان که تـنـاسب با آتش دوزخ دارند همچون ماده قابل اشتعالى که به آتش برسد فورا شعله ور میشوند.
قـطـع نـظـر از اینکه فلسفه این کار چیست که بعدا به خواست خدا شرح خواهیم داد بدون شـک ظـاهـر آیـه فـوق بـا تـفـسـیـر دوم هـمـاهـنـگ اسـت ، زیـرا مـعـنـى اصـلى ورود، دخـول اسـت و غـیـر آن نـیاز به قرینه دارد، علاوه بر این جمله (ثم ننجى الذین اتقوا) (سـپس پرهیزگاران را نجات میدهیم ) همچون جمله نذر الظالمین فیها (ستمگران را در آن وا میگذاریم ) همه شاهد براى این معنى است .
بعلاوه روایات متعددى در تفسیر آیه رسیده است که این معنى را کاملا تقویت مى کند:
از جـمـله از (جـابـر بـن عـبـد الله انـصـارى ) چـنـیـن نقل شده که شخصى از او درباره
ایـن آیه پرسید، جابر با هر دو انگشت به دو گوشش اشاره کرد و گفت : مطلبى با این دو گـوش خـود از پـیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) شنیدم که اگر دروغ بگویم هر دو کر باد! میفرمود: الورود الدخول ، لا یبقى بر و لا فاجر لا یدخلها فیکون على المؤ منین بـردا و سـلامـا کـمـا کـانـت عـلى ابـراهـیـم حـتـى ان للنـار - او قـال لجهنم - ضجیجا من بردها، ثم ننجى الله الذین اتقوا و نذر الظالمین فیها جثیا: ورود در ایـنـجـا بـه مـعـنـى دخـول اسـت هـیـچ نـیـکـوکـار و بـدکـارى نـیـسـت مـگـر ایـنـکـه داخـل جـهـنـم مـى شـود، آتـش در برابر مؤ منان سرد و سالم خواهد بود، همانگونه که بر ابـراهیم بود، تا آنجا که آتش - یا جهنم - (تردید از جابر است ) از شدت سردى فریاد میکشد، سپس خداوند پرهیزگاران را رهائى میبخشد و ظالمان را در آن ذلیلانه رها مى کند.
در حـدیـث دیـگـرى از پـیـامـبـر (صـلى اللّه عـلیـه و آله و سـلّم ) مـیـخـوانـیـم : تقول النار للمؤ من یوم القیامه جز، یا مؤ من ! فقد اطفا نورک لهبى : (آتش به فرد با ایمان روز قیامت مى گوید زودتر از من بگذر که نورت ، شعله مرا خاموش کرد)!
این معنى از بعضى دیگر از روایات نیز استفاده مى شود.
تـعبیر پر معنائى که درباره پل صراط در روایات آمده که آن بر روى جهنم کشیده شده ، از مو باریکتر و از شمشیر تیزتر است نیز شاهد و گواه دیگرى بر این تفسیر است .
اما اینکه بعضى میگویند: آیه 101 سوره انبیاء اولئک عنها مبعدون : آنها (مؤ منان ) از آتش دور خـواهـنـد بـود دلیـل بـر تـفـسـیـر اول اسـت صـحیح به نظر نمى رسد، زیرا این آیه مربوط به جایگاه دائمى و قرارگاه همیشگى مؤ منان است ، حتى در آیه بعد از آن میخوانیم لا یسمعون حسیسها: (مؤ منان حتى صداى شعله هاى
آتش را نمى شنوند.)
(اگـر ورود در آیـه مـورد بـحـث بـه مـعـنى نزدیک شدن باشد نه با کلمه (مبعدون ) سازگار است و نه با جمله (لا یسمعون حسیسها.)
پاسخ به یک سؤ ال
تـنـهـا سـؤ الى کـه در ایـنـجـا بـاقـى مـیـمـانـد ایـن است که فلسفه این کار از نظر حکمت پروردگار چیست ؟ بعلاوه آیا مؤ منان از این کار آزار و عذابى نمى بینند؟
پاسخ این سؤ ال که از هر دو جنبه در روایات اسلامى وارد شده است ، با کمى دقت روشن مى شود:
در حـقـیقت مشاهده دوزخ و عذابهاى آن ، مقدمه اى خواهد بود که مؤ منان از نعمتهاى خداداد بهشت حـداکـثـر لذت را بـبرند، چرا که قدر عافیت را کسى داند که به مصیبتى گرفتار آید (و بالاضداد تعرف الاشیاء) در اینجا مؤ منان گرفتار مصیبت نمى شوند، بلکه تنها صحنه مصیبت را مشاهده میکنند و همانگونه که در روایات فوق خواندیم آتش بر آنها سرد و سالم مى شود و نور آنها شعله آتش را تحت الشعاع قرار مى دهد.
بـعـلاوه آنـهـا چـنـان سریع و قاطع از آتش میگذرند که کمترین اثرى در آنها نمى تواند داشـتـه بـاشـد، هـمـانـگـونـه کـه در حـدیـثـى از پـیـامـبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) نقل شده است که فرمود: یرد الناس النار ثم یصدرون باعمالهم فاولهم کلمع البرق ، ثـم کـمـر الریـح ، ثـم کـحـضـر الفـرس ، ثـم کـالراکـب ، ثـم کـشـد الرجـل ، ثـم کـمـشـیـه : مردم همگى وارد آتش (دوزخ ) میشوند سپس بر حسب اعمالشان از آن بـیـرون مـى آیـند، بعضى همچون برق ، سپس کمتر از آن همچون گذشتن تندباد، بعضى هـمچون دویدن شدید اسب ، بعضى همچون سوار معمولى ، بعضى همچون پیاده اى که تند مى رود، و بعضى همچون کسى که معمولى راه مى رود).
و از این گذشته دوزخیان نیز از مشاهده این صحنه که بهشتیان با چنان سرعتى میگذرند و آنـهـا مـیـمـانـنـد، مـجـازات بـیـشـتـرى مـى بـیـنـنـد، و بـه ایـن تـرتـیـب پـاسـخ هـر دو سؤ ال روشن مى شود.

[بنده پروردگار مهربان]

(۵ تير ۱۳۹۳ ۱۰:۳۸ عصر)webhirad نوشته:  من فکر میکنم این آیاتی از سوره شریفه توبه و یا یس میباشد میشود لطف کنید بفرمایید از کدام سوره هست؟

آیات قبلی 71 و 72 سوره مبارکه مریم است

---

---

---

---

در آستانه ماه مبارک رمضان ضمن التماس دعا به همه و برای همه

قرآن کریم:

◄◄ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ ﴿۱۸۳:بقره﴾ ►►
اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد، روزه بر شما نوشته‏ شده است؛ همانسان كه بر كسانى كه پيش از شما [بودند،] نوشته شده بود؛ باشد كه‏ پروا پيشه سازيد.

---------------------------------------------------------------
* تقوی از مایه «وقی» به معنی نگهداری است
1- آیه با خطاب محبت آمیز پروردگار به ایمان آورندگان شروع شده است (یا ایها الذین آمنوا...)
2- قرآن وجوب روزه بر امتهای پیشین را بیان می دارد تا ایمان آورندگان از دستور روزه گرفتن احساس سختی نکنند
3- هدف روزه در این آیه به صراحت تقوی بیان شده است یعنی باید نتیجه روزه نگهداری نفس از گناهان باشد

والله العالم

[آشنای غریب]

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

لَّيْسَ الْبِرَّ أَن تُوَلُّواْ وُجُوهَكُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَلَكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَالْمَلآئِكَةِ وَالْكِتَابِ وَالنَّبِيِّينَ وَآتَى الْمَالَ عَلَى حُبِّهِ ذَوِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ وَالسَّآئِلِينَ وَفِي الرِّقَابِ وَأَقَامَ الصَّلاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَالْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذَا عَاهَدُواْ وَالصَّابِرِينَ فِي الْبَأْسَاء والضَّرَّاء وَحِينَ الْبَأْسِ أُولَئِكَ الَّذِينَ صَدَقُوا وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ ﴿۱۷۷﴾ سوره : بقره




نيكي (تنها) اين نيست (كه به هنگام نماز) صورت خود را به سوي مشرق و مغرب كنيد (و تمام گفتگوي شما از مساءله قبله و تغيير قبله باشد و همه وقت خود را مصروف آن سازيد) بلكه نيكي (و نيكوكار) كساني هستند كه به خدا و روز رستاخيز و فرشتگان و كتاب آسماني و پيامبران ايمان آورده ‏اند، و مال (خود) را با علاقه اي كه به آن دارند به خويشاوندان و يتيمان و مسكينان و واماندگان در راه و سائلان و بردگان انفاق مي‏كنند، نماز را بر پا ميدارند، و زكات را مي‏پردازند و به عهد خود به هنگامي كه عهد بستند وفا مي‏كنند، در برابر محروميتها و بيماريها، و در ميدان جنگ استقامت به خرج مي‏دهند، اينها كساني هستند كه راست مي‏گويند (و گفتار و رفتار و اعتقادشان هماهنگ است و اينها هستند پرهيزگاران.

[نسرین]

در سوره بقره آیات 30 تا 37 داستان خلقت انسان تا ورود آدم به زمین را بیان میکند دو نکته مهم این داستان عبارتند از :
1 - مقام عالم بسیار والا و قابل احترام است
2 - یکی از مهمترین مهارتهایی که باید داشته باشیم طلب بخشش در هنگام ارتکاب خطا
زمانی خداوند به فرشتگان دستور سجده بر آدم را داد که تمام اسما و حقایق آن را به آدم آموخت
و زمانی که انسان خطا کرد کلماتی را به انسان آموخت که بیان آن موجب پذیرفته شدن توبه شد [/font][font=tahoma]وَعَلَّمَ آدَمَ الأَسْمَاء كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلاَئِكَةِ فَقَالَ أَنبِئُونِي بِأَسْمَاء هَؤُلاء إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿۳۱﴾ و [خدا] همه [معانى] نامها را به آدم آموخت‏سپس آنها را بر فرشتگان عرضه نمود و فرمود اگر راست مى‏گوييد از اسامى اينها به من خبر دهيد (۳۱)

وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلاَئِكَةِ اسْجُدُواْ لآدَمَ فَسَجَدُواْ إِلاَّ إِبْلِيسَ أَبَى وَاسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنَ الْكَافِرِينَ ﴿۳۴﴾
و چون فرشتگان را فرموديم براى آدم سجده كنيد پس بجز ابليس كه سر باز زد و كبر ورزيد و از كافران شد [همه] به سجده درافتادند (۳۴)
فَتَلَقَّى آدَمُ مِن رَّبِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ ﴿۳۷﴾
سپس آدم از پروردگارش كلماتى را دريافت نمود و [خدا] بر او ببخشود آرى او[ست كه] توبه‏پذير مهربان است (۳۷)

[بنده پروردگار مهربان]

با سلام خدمت دوستان عزیز

ضمن تشکر از علاقه دوستان به آیات قرآن و نقل آن آیات عزیز در این محفل نورانی،

خصوصا تشکر از توجه به معنی و تاویل قرآن عظیم،

ممنون می شوم اگر در نقل آیات یا ترجمه آنها دقت بیشتری داشته باشیم

[آشنای غریب]

[/font]

[font=tahoma]بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ


هذا خَلْقُ اللَّهِ فَأَرُونی‏ ما ذا خَلَقَ الَّذینَ مِنْ دُونِهِ بَلِ الظَّالِمُونَ فی‏ ضَلالٍ مُبینٍ :


این، خلق خداست. [اینك‏] به من نشان دهید كسانى كه غیر از اویند چه آفریده‏ اند؟ [هیچ!] بلكه ستمگران در گمراهى آشكارند.


( لقمان : 11)

[آشنای غریب]

لطیف ترین آیه قرآن :

خداوند در سوره بقره آیه 186 میفرماید:


وَ إِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُواْ لِي وَ لْيُؤْمِنُواْ بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ



و چون بندگان من از تو در باره‌ى من بپرسند، همانا من [به آنها] نزديكم و دعاى دعا كننده را وقتى كه مرا بخواند پاسخ مى‌دهم، پس آنها نيز دعوت مرا اجابت كنند و به من ايمان بياورند، باشد كه راه يابند



معمولا هر جا از پیامبر(ص) در قرآن سوال میشه "و اذا سالک" بلافاصله بعدش می آید " قُل "اما این آیه یکی از آیاتیست که خداوند مهربان خودش سریعا جواب بنده را میدهد و به پیامبر نمیفرماید تو بگو !

این یکی از بدیهیات است چرا که خدا جای دوری نیست در دل آدمها همین نزدیکی "حتی از دل هم نزدیک تر"که فقط برای تصور ما که محدود به مکان و زمان و ماده هستیم اینگونه مثال زده میشود که :"نحن اقرب من حبل الورید "

بهتره روی این آیه تامل کنیم و تفکر ؛ قطعا خداوند بزرگ چشمه های حکمت را ذره ذره میجوشاند در دلهامان.

تهیه کننده سند : دیده بان