ارسال پاسخ 
 
امتیاز موضوع:
  • 1 رأی - میانگین امیتازات: 5
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
صدای زن در اسلام
۲۹ آذر ۱۳۸۹, ۰۶:۲۷ عصر
ارسال: #1
صدای زن در اسلام
صدای زن در اسلام
از آنجایی که هر نحو ارتباط با نامحرم مجوز شرعی می‌خواهد و ارتباطات اعم از کلام‌اند، یعنی صدا وسیله انتقال پیام‌هاست و بکارگیری صدا، از دیدگاه شریعت مقدس اسلام حکم خاصی دارد لذا بد نیست تا نگاهی هر چند کوتاه به این حکم مذکور در اسلام بیاندازیم.
صدای زن در آیات کریمه: "یا نساء النبی لستن کأحد من النساء إن اتقیتن فلا تخضعن بالقول فیطمع الذی فی قلبه مرض و قلن قولا معروفا" ترجمه: ای همسران پیامبر! شما همچون یکی از زنان معمولی نیستید اگر تقوا پیشه کنید، پس بگو نه ای هوس انگیز سخن نگویید که بیماردلان در شما طمع کنند و سخن شایسته بگویید./سوره احزاب /آیه32

قبل ازنقل تفاسیر اشاره می‌شود (آنگونه که از مجموع تفاسیر بر میآید این است) که اگر چه مخاطب این آیه شریفه زنان پیامبر اکرم (ص) هستند لکن در این حکم سایر زنان مسلمان نیز مشترکند و اختصاص به زنان حضرت ندارد و همه‌ی زنان مؤمنه باید رعایت عفت و پاکدامنی نموده و در رفتار، گفتار و اخلاق خود رعایت موازین شرعی را بنمایند و هنگامی که ناچار شدند با نامحرم صحبت کنند حد و مرز شرعی را رعایت نموده و بصورت تحریک آمیز صحبت نکنند.

البته اشتراک سایر زنان در حکم "فلا تخضعن بالقول" یا از باب این است که خود آیه شریفه قرآن کریم دلالت دارد زیرا ثابت و محقق است که آیه شریفه قرآن کریم انذار و عبرت و وعظ و تبشیر آن عام است لذا اگرچه این آیه خصوص زنان پیامبر اکرم (ص) است را انذار می‌دهد اما حکم آن نسبت به تمام زنان امت پیامبر عام است کما اینکه بعضی از مفسرین به آن اشاره دارند و یا مشترک بودن سایر زنان در این حکم از جهت تأسی به پیامبر اکرم و اهل بیت عصمت و طهارت است.
خطاب " یا نساء النبی" حضرت فاطمه را در برمی‌گیرد و چون ایشان اسوه همه‌ی مردم و واجب الطاعه هستند، لذا این خطاب همه‌ی زنان مسلمین را شامل می‌شود.
تخضعن در "فلا تخضعن": خضوع در لغت به معنای اطاعت و فروتنی و تسلیم است و در اینجا اشاره به کیفیت سخن دارد یعنی با آهنگ صدا را فریبنده و نازک و لطیف نسازید.
مرض در"فی قلبه مرض": یعنی بیماری و در اینجا دل‎هایی است که دچار ریبه و خیال‌های شیطانی دارد منظور از بیماری دل نداشتن نیروی ایمان است.
معروف در"قولامعروفا": در لغت به معنای نیکویی و شناخته خلاف منکر است و در اینجا اشاره به محتوای سخن دارد یعنی هرگونه گفتار باطل و بیهوده و باطل و گناه آلود و مخالف حق را نفی می‌کند یعنی حرف‌های زشت و پلید از دهان شما خارج نشود در اینجا چون اشاره به عدم خضوع و عدم نرمی شده منظور از این عدم خضوع، گفتار زشت و پلید نیست بلکه حرف‌های حق و صحیح را هم بدون خضوع و نرمی در برابر نا محرمان باز گویید به نحوی که تحریک آمیز نباشد چون نهی از حرف زشت مخصوص خانم‌ها نیست.
در نتیجه می‌توانیم چنین بگوییم: چنانجه ضرورت ایجاب کرد که زنان با مردان سخن بگویند کلامشان نباید لطیف و نرم و نازک و با کرشمه و ناز باشد تا دلهایی که نیروی ایمان ندارند به آنان میل کنند بلکه سخن باید محکم و کلفت بوده و الفاظ طبق عرف اسلامی (نه هر عرفی) انتخاب شوند.
در اینجا اشاره کوتاه به آراء برخی از مفسرین در رابطه با این آیه شریفه می‌کنیم:
صاحب تفسیر اثنی عشری: "فلا تخضعن بالقول فیطمع الذی فی قلبه مرض..." این مقدمه محقق شده که آیات قرانی عبرت (آنچه معتبر است) به عموم لفظ است نه خصوص سبب بنابراین گرچه آیه شریفه درباره زنان پیامبر نازل شده لکن حکم آن عام است نسبت به تمام زنان امت پیامبر خاتم تا قیامت بدین تقریر: ای زنان مسلمان! نیستید شما مثل یکی از زنان دیگر خارج از دایره اسلام مانند یهود و نصاری و کفار، زیرا شما معتقد به اسلام و پایبند به احکام قرآن می‌باشید و البته باید رفتار و گفتار شما با سایرین تفاوت داشته باشد و آثار نجابت و اصالت و عفت و عصمت، شما را از سایرین ممتاز گرداند.
صاحب تفسیر روح الجنان: "فلا تخضعن بالقول فیطمع الذی فی قلبه مرض...- ای زنان پیغامبر شما نیستید چون یکی از زنان، اگر از خدا بترسید... باید تا خضوع نکنید در سخن گفتن با مردان که پس طمع کند آنکس که در دل او ریبتی و تهمتی باشد و ضعیف اعتقاد و بی بصیرت باشد در دین.
در خبر است که بعضی زنان صحابه – چون این آیه آمد- هنگامی که مردی به در سرای ایشان آواز دادی و در سرای مردی نبودی تا جواب دهد آن زن انگشت در دهن نهادی و آواز منکر کردی برای این آیت.. صاحب تفسیر کشاف: "... فلا تخضعن بالقول..." مثل هرزه ها و تبهکاران، کلامتان کلام گناه آفرین نباشد تا قلب مریض در شما طمع کند بلکه با نا محرمان خشن سخن بگویید.
صاحب تفسیر اطیب البیان: "... فلاتخضعن بالقول..." ای زنان پیامبر نیستید شما مثل احدی از زن‌ها اگر تقوا و پرهیزکار هستید پس نازک نکنید صحبت‌های خود را تا طمع کند کسی که در قلب او مرض باشد "و قلن قولا معروفا" معروف مقابل منکر است یعنی در مقامی که واجب یا مندوب یا ممدوح است صحبت کنید (در غیر این موارد) حتی در مباحات هم خودداری کنید و بگویید قول خوب و معروف، حرف‌های زشت و پلید و بد از دهان شما بیرون نیاید.
خطاب در آیه متوجه زن‌های پیامبر است ولی تکلیف تمام زن‌هاست غایه الامر از آنها توقع بیشتری است چون حجت بر آنها تمام تر است زیرا شما را زن‌های پیغمبر گویند وام المؤمنین می‌شمارند باید زن‌های دیگر از شما فرا گیرند چنانچه امروز اگر زن یک نفر از علماء مثل بعضی از زن‌های عادی بیرون آید چه اندازه توهین به آن عالم است...
صاحب تفسیر المیزان: "فلا تخضعن بالقول ..." در این جمله ایشان را از خضوع در کلام نهی می‌کند و خضوع در کلام به معنی این است که در برابر مرد آهنگ سخن را نازک و لطیف کنند تا دل او را دچار ریبه و خیال‌های شیطانی نموده، شهوتش را بر انگیزانند و در نتیجه آن مردی که در دل بیمار است به طمع بیافتد و منظور از بیماری دل، نداشتن نیروی ایمان است آن نیرویی که آدمی را از میل به شهوت باز می‌دارد.
یعنی سخن معمول و مستقیم بگویید، سخنی که شرع و عرف اسلامی (نه هر عرفی) آن را پسندیده دارد و آن سخنی است که تنها مدلول خود را برساند (نه اینکه کرشمه و ناز را بر آن اضافه کنی تا شنونده علاوه بر درک مدلول آن، دچار ریبه هم بشود.)
صاحب تفسیر تقریب القران: (پس بگونه ای هوس انگیز سحن نگویید) یعنی اگر خواستید در محضر شخص اجنبی و نامحرم کلامی بگویید آن کلام را نازک اداء نکنید و نرم سخن نگویید و خضوع عبارت از کیفیت تکلم (نحوه گفتار نه حود گفتار مثل وقتی که با ناز و کرشمه سخن بگوید اعم از اینکه الفاظ، خاضع یا غیر حاضع باشد، این منطوق کلام است) هر چند مفهوم آیه شامل ماده ای کلام نیز می‌شود یعنی الفاظ نباید هیجان انگیز باشد (مثل وقتی جوانی به نامحرم بگوید "قربان شما" که در اینجا ماده کلام آن هیجان انگیز است و اگر همین کلام را کشیده و غیر منقطع و ناز اداء کند علاوه بر ماده کلام لحن آن نیز هیجان برانگیز است).
نتیجه گیری: منطوق آیه، لحن خاضعانه را نهی نموده اند لذا مفهوم آیه بطریق اولی، الفاظی که خاضع اند را خارج می‌کند لذا آنچه باقی مانده الفاظ منکر و معروفند حال باید قید دیگری آورده شود تا الفاظ منکرخارج شوند و خدای متعال با قید "قلن قولا مفروفا" سخن منکر را خارج کرده و سخن گفتن زنان در مواقع ضروری با نامحرم محدود به کیفیت خشن و محتوای معروف یعنی مطابق با عرف شرع می‌شود.
صدای زن در روایات: رسول اکرم به هنگام بیعت کردن زنان ازآنها پیمان گرفت که با مردان سخن نگویید مگر با کسی که محرم باشد/ دعايم الاسلام، ج2، ص214
رسول خدا (ص) از سخن گفتن با زنان نامحرم نهی کرد و فرمود: نباید مرد با زن (غیر محرم) خلوت کند و هیچ مردی نیست که با زن (نا محرم) به خلوت نشیند جز آنکه شیطان سومین آنها باشد.
امام باقر (ع): سخن گفتن با زنان نا محرم از دام‌های شیطان است / مستدرک الوسایل / ج2 / ص555
رسول اکرم (ص): هر عضوی از آدمیزاد بهره ای از زنا دارد پس زنای چشم نظر کردن و زنای زبان گفتار و زنای گوش ها شنیدن (حرام) و زنای دست‌ها ستمگری و زنای پاها راه رفتن (به مکان حرام) است و دامن این زناها را تکذیب یا تصدیق می‌کند/ بحارالانوار ج101/ ص38
أبی بصیر گفت: به زنی قرآن می‌آموختم و روزی با او مزاح و شوخی نمودم به مدینه سفر کردم و خدمت امام باقر (ع) رسیدم به من فرمود: ای أبا بصیر به آن زن (در تلاوت قرآن) چه می‌گفتی؟ گفت دو دستم را به صورتم گذاشتم و صورتم را پوشاندم امام فرمودند: دیگر چنین کاری نکن!
فتاوای برخی از مراجع در مورد صدای زن:
حضرت امام خمینی (ره) و حضرت آیةالله گلپایگانی (ره): صحبت کردن با هر کسی درباره هر چیزی از روی شهوت و لذت جایز نیست (مگر با همسر)
* صحبت کردن با نا محرم به غیر ضرورت مکروه است خصوصا اگر مخاطب جوان باشد.
* اگر مردی بداند چنانچه با نا محرمی صحبت کند به گناه می‌افتد نباید با او صحبت کند خواه زن بگونه ای صحبت کند که مرد را به گناه بیاندازد یا درباره مطلبی صحبت کند که مرد به گناه بیافتد.
* اگر مردی خوف آن را داشته باشد که چنانچه با نا محرمی صحبت کند آن زن او را به گناه آلوده خواهد کرد، نباید با او صحبت کند.
* صحبت کردن خانم‌ها با نا محرم به غیر ضرورت مکروه است.
حضرت آیة الله شیخ لطف الله صافی گلپایگانی: سؤال: گاهی اوقات مشاهده می‌شود زنان شاعره به حضور در برنامه‌های شب شعر به قرات سرودهای خود که معمولا با احساسات شاعرانه و تغییر صداها و حرکات موزون دست‌ها که مستلزم جلب توجه به متن شعر است همراه می‌باشد می‌پردازند... و برخی موارد در کنفرانس‌ها و سمینارها از سخنرانی زن استفاده می‌شود که هیچ اجباری به حضور آن سخنران خاص جلسه نیست و می‌توان از خطبای مرد دیگر استفاده نمود. نظر حضرت عالی در این خصوص چیست؟
جواب: قال الله تعالی "فلا تخضعنن بالقول..." برنامه های مرقوم چون ساده و بی پیرایه انجام نمی‌شود و از تهییج و تحریک افرادی که به فرمایش قرآن در دل بیماری دارند مصون نیست و متضمن اختلاط زن و مرد و مفاسد بسیاری است، مجاز نیست و گرایش به تشکیل این مجالس از وسوسه‌های شیطانی و تسویلات نفس اماره است.
سؤال: استماع صدای زن در موارد ذیل چه حکمی دارد؟
الف) قرآن، ب)سرود، ج) هم خوانی
جواب: در هر موردی که معرضیت برای انگیزش شهوت و تحریک اجنبی داشته باشد، جایز نیست و غالبا معرضیت دارد.
سؤال: آواز دسته جمعی چه حکمی دارد؟
جواب: برای خودشان ومحارمشان اگرغنا نباشد اشکال ندارد.
سؤال: خوانندگی زن برا ی زنان چه حکمی دارد؟
جواب: اگر غنا نباشد و همراه با استفاده از آلات لهو نباشد اشکال ندارد.
مسأله: بانوان و دختران نزد نا محرم قرآن را با صدا نخوانند و هم چنین با صدا خواندن مرد چنانچه موجب تزلزل بانوان باشد اشکال دارد.
امام خمینی (ره):
سؤال: گفتگوی زن با مرد نا محرم چه حکمی دارد؟
جواب: سخن گفتن اگر مهیج باشد حرام است و اگر مهیج نباشد و خوف فتنه هم در کار نباشد احتیاط مستحب آن است که ترک نماید (مگر ضرورتی باشد) بخصوص اگر طرف سخن او جوان باشد.
سؤال: گفتگو با نا محرم بطور کلی جایز است یا نه؟
جواب: اگر بدون قصد تزلزل و ریبه باشد و خوف فتنه در بین نباشد اشکال ندارد اگر چه احوط، ترک در غیر مقام ضرورت مخصوصا با زن جوان است.
سؤال: چت در اینترتت با جنس مخالف با این شرط که از حدود شرعی خارج نشویم (مثلا برای تبادل نظر) چه حکمی دارد؟
آیات عظام: بهجت، مکارم شیرازی، تبریزی، صافی گلپایگانی، نوری همدانی، فاضل لنکرانی، خامنه ای و دفتر وحید خراسانی: اگر بدون قصد لذت و ترس افتادن به حرام باشد اشکال ندارد. البته اگر جنس مخالف زن جوان باشد بهتراست گفتگو با او (هر چند بدون قصد لذت هم باشد) ترک شود.
نتیجه گیری: آری ارتباط با نا محرمان در حد ضرورت است و در گفتار علاوه بر اینکه نباید با ناز و کرشمه سخن گفت و یا محتوای سخن باید طبق عرف شرع باشد نمی‌توان با نا محرمان شوخی هم نمود.
اسلام سخن گفتن با نامحرم را بکلی نفی نکرده بلکه آن را مقید به شرایطی کرده تا جامعه اسلامی سالم و پویا باشد و هر دو نیروی زن و مرد در کنار یکدیگر با حفظ حریم الهی به فعالیت بپردازند

پس از مطالعه مطلب ارسالی ما را از نظر خویش بهره مند بفرمایید.
یافتن تمامی ارسال‌های این کاربر
نقل قول این ارسال در یک پاسخ
 سپاس شده توسط Tehrani ، هُدهُد صبا ، safirashgh ، ضحی ، غریب ومنتظر(غریبه منتظر) ، Montazer Almahdi ، solaleh ، مشکات
۱۱ بهمن ۱۳۸۹, ۱۱:۴۳ عصر
ارسال: #2
RE: صدای زن در اسلام
بسيار مفيد و جامع بود.
همه را خواندم.
اما متاسف شدم براي جامعه ي كنوني كه رعايت اين نكات زيبا و ظريف در آن كمرنگ و ناپديد شده.
الهي زودتر همه به خودمون بيايم و رفتارمون رو تصحيح كنيم.

آيا به آيات قرآن نمى‏ انديشند يا [مگر] بر دل هايشان قفلهايى نهاده شده است؟
سوره محمد(ص)/ آیه 24
مشاهده وب‌سایت کاربر یافتن تمامی ارسال‌های این کاربر
نقل قول این ارسال در یک پاسخ
 سپاس شده توسط Montazer Almahdi
۵ آبان ۱۳۹۰, ۰۲:۳۴ صبح
ارسال: #3
RE: صدای زن در اسلام
متن پرباری بود.
امیدوارم تمام زنان و دختزان جامعه ما به احکام جامع عمل بپوشانند.
آمین
یا حق

دلمان به مستحبی خوش است که جوابش واجب است. (( السلام علیک یا اباصالح المهدی(عج) ))
یافتن تمامی ارسال‌های این کاربر
نقل قول این ارسال در یک پاسخ
 سپاس شده توسط هُدهُد صبا
ارسال پاسخ 


پرش به انجمن:


کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع:
1 مهمان

بازگشت به بالابازگشت به محتوا