روز دحو الارض ...

[ذوالقرنین]

سلام :
می دونم روز دحو الارض هم گذشت ، یه چند ساعتی دیر شد ؛ ببخشید ...
اما این مطلب به نظرم قشنگ اومد .

سلام بر دحوالارض، روزی که ابراهیم و عیسی(ع)، چشم به جهان گشودند تا نابخردان را با روشنایی آشنا کنند.
سلام بر دحوالارض، روزی که آسمان و زمین، برای آدمی آغوش می‌گشایند و نعمت‌هایشان را سوی او روانه می‌کنند.
سلام بر دحوالارض، روزی که برای نخستین بار خدا نعمت‌هایش را نازل کرد تا آدمی به مهرش پی ببرد.
سلام بر دحوالارض، روزی که عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد تا ما گم گشتگان کوی دوست، عشق را بجوییم و ببوییم ، بلکه در سرای فانی آرام گیریم و آرامش دیگران را بر هم نزنیم، و آرام‌گاه خلایق باشیم و دل آرام پس از چند صباحی زیستن، راهی سرای باقی شویم.
سلام بر دحوالارض، روزی که خدا آن را پدید آورد تا بهانه‌ای دیگر بر بهانه‌ها بیفزایید، بلکه آدمی را رها کند از زندان دنیا و برهاند از بند اهریمن.
سلام بر دحوالارض، روزی که لب بر هم می‌نهیم و از بدگویی دوری می‌کنیم، روزی که چشم می‌بندیم و نازیبایی‌هایی را که زیبایی به چشم می‌آیند، نمی‌نگریم، روزی که از افترا زنندگان دوری می‌کنیم، از واژه تهمت بیزاری می‌جوییم، روزی که تهی‌دستان را دوست خود می‌شماریم و مستکبران را به حال خود رها می‌کنیم،
روزی که شمع وجودمان را بار دیگر با شعله ایمان روشن می‌کنیم، بلکه از تاریکی ظلمتکده دنیا بکاهیم، روزی که آب می‌پاشیم و غبار از تنها راه هستی می‌زداییم و گام‌های نویی را به این راه دعوت می‌کنیم،
روزی که واژه واژه می‌نویسیم، بلکه واژه واژه بخوانند و آگاهی منتشر شود و بر شمار آگاهان افزوده شود، روزی که قامت راست می‌کنیم و به دور دست می‌نگریم تا سواری سبزپوش ببینیم که می‌آید تا ما را برهاند و همه روزمان را دحوالارض قرار دهد، روزی که عشق دوباره معنا می‌شود تا معنای الهی‌اش را حفظ کنیم و برای خود زمزمه کنیم تا آرام یابیم و به آرامشی جاودانه برسیم، روزی که جامه نوی خویش را می‌پوشیم و جانب صحرا می‌رویم و جانب کوه‌ساران می‌دویم و نشانی دوست را می‌گیریم، بلکه دوست اعظم را بیابیم و بر سر یک سفره بنشینیم و
روزی‌مان فراوان گردد. روزی که... .
سلام بر دحوالارض، روزی که خدا آن را پسندید برای انسان، تا انسان برای پسندیده گشتن خویش بکوشد.

" التماس دعا "