اردشیر سوم......

[nafas]

به گفته پرفسور گيريشمن در زمان اردشير سوم در سالهاي 359 تا 338 پيش از ميلاد بار ديگر شاهنشاه ايران قوتي دوباره بخشيد و ميتوانست از سقوط و نابودي خود جلوگيري کند . اردشير سوم مردي خشن - جدي ولي مصمم و با ارداه و داراي سياستي قوي بود . او پس از جلوس بر تخت همه ياغيان و سرکشان زمان را سرکوب کرد زيرا تنها راه براي جلوگيري از فروپاشي شاهنشاهي هخامنشي فقط و فقط فردي مصمم و قوي ميخواست تا بار ديگر کشور را از ياغيان و شورشيان رها سازد و بناي دولتي مقتدر را پايه ريزي نمايد . اردشير شهرها شورشي را آرام کرد و به يونان اعلاميه شديدي فرستاد . سپس روانه مصر شد تا آنجا را که شورش کرده بودند آرام کند ولي براي نخستين بار او شکست خورد ولي بار ديگر با ارتشي قوي راهي آنجا شد و فرعون مصر به حبشه فرار نمود و شهرهاي آنجا بر اثر مقاومت نابود و ويران شد . يونان از اين قدرت ايران که اردشير آنرا با خشنونت احيا کرده بود ترسان شد . يونانيان که که چندين دههه مشغول نبرد با ايرانيان و کشورهاي وحشي اطراف خود بودند رو به زوال رفته بودند و فرسوده بودند و ميدانستند که توانايي نبردي ديگر با شاهنشاهي ايران را ندارند . بنابراين قراردادهاي منعقد گرديد تا طرفين را مجبور به صلح کند . هنر هخامنشي روز به روز رو به گسترش بود و به قبرس - مصر و سواحل بحرا رسيده بود و علم و نجوم گسترش يافت . هخامنشيان وطن پرستي شديد را کنار گذاشتند و زبانهاي غربي و آرامي را در ايران گسترش دادند . در روزگار شاهنشاهي هخامنشي مردمان ايران و کشورهاي تابعه ايران هخامنشي در دين آزاد بودند و اجباري براي پذيرفتن آئين مزداپرستي و ميترايي و زرتشتي وجود نداشت و به خصوص يهوديان اکثر پيشرفت خود را مدوين ايران بودند زيرا مسيحيان تا حدودي زيادي تحت تاثير يهوديان قرارداشتند و همه آنها مديون ايران بودند که يهوديان ار گسترش داده بودند