ارسال پاسخ 
 
امتیاز موضوع:
  • 1 رأی - میانگین امیتازات: 1
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
شفاعت در قرآن و سنت
۱۲ دي ۱۳۸۹, ۰۳:۳۲ عصر
ارسال: #1
شفاعت در قرآن و سنت
شفاعت در قرآن و سنت
یكى از عقاید مسلم اسلامى، شفاعت‏شافعان در روز قیامت است كه به اذن الهى انجام مى‏یابد. شفاعت در مورد افرادى صورت مى‏گیرد كه پیوند خود را بكلى با دین خداى متعال قطع نكرده و قابلیت آن را دارند كه، با وجود آلودگى به برخى گناهان، به بركت‏شفاعت‏شافعان بار دیگر مشمول رحمت‏حق شوند. عقیده به شفاعت از قرآن و سنت گرفته شده كه ذیلا به آنها اشاره مى‏كنیم:

الف - شفاعت در قرآن:
آیات قرآن حاكى از وجود اصل شفاعت در روز رستاخیز بوده و این كتاب شریف به اصل شفاعت، و منوط بودن آن به اذن و رضاى خداوند، تصریح دارد: (و لا یشفعون الا لمن ارتضى) (انبیاء / 28): شافعین جز در حق كسانى كه خدا مى‏پسندد، شفاعت نمى كنند. در آیه دیگر مى‏فرماید: (ما من شفید الا من بعد اذنه) (یونس / 2). بنابر این اصل شفاعت (البته با اذن و رضاى خداوند) از نظر قرآن، امرى قطعى و واقعیتى مسلم است.

حال ببینیم شفاعت كنندگان چه كسانى هستند؟
از برخى آیات استفاده مى‏شود كه فرشتگان از شافعانند چنانكه مى‏فرماید: (و كم من ملك فی السموات لا تغنی شعاعتهم شیئا الا من بعد ان یاذن الله لمن یشاء و یرضى) (نجم / 26): چه بسیار فرشتگانى در آسمانها هستند كه شفاعت آنان جز پس از اذن خداوند، در مورد آن كس كه مشیت و رضایت الهى به (رستگارى وى) تعلق گیرد، سود نمى‏بخشد.

مفسران در تفسیر آیه (عسى ان یبعثك ربك مقاما محمودا) (اسراء / 79): امید است كه پروردگارت تو را به مقام پسندیده‏اى برساند، مى‏گویند مقصود از مقام محمود، همان مقام شفاعت براى پیامبر اسلام است.

ب - شفاعت در روایات:
گذشته از قرآن، در كتب حدیث نیز روایات بسیارى درباره شفاعت پیامبر اكرم صلى الله علیه و اله و سلم نقل شده است كه به برخى از آنها اشاره مى‏كنیم:

1 . پیامبر مى‏فرماید: «انما شفاعتی لاهل الكبائر من امتى‏»: شفاعت من مخصوص مرتكبان كبایر از امتم مى‏باشد. ظاهرا علت اینكه شفاعت را مخصوص مرتكبان كبایر دانسته این است كه خداوند صراحتا در قرآن وعده داده كه هر گاه انسانها از گناهان كبیره اجتناب ورزند، آنها را خواهد بخشید(نساء / 31) و دیگر نیازى به شفاعت و امثال آن نیست.

2 . نیز مى‏فرماید:«اعطیت‏خمساو اعطیت الشفاعة، فادخرتها لامتی فهی لمن لا یشرك بالله‏». از جانب خداوند پنج موهبت به من اعطا شده، و (از آن جمله) به من شفاعت داده شده، كه آن را براى امتم ذخیره كرده‏ام.شفاعت من در حق كسانى خواهد بود كه به خداوند شرك نمى ورزند.

طالبان آگاهى از هویت‏شافعان روز محشر غیر از پیامبر (مانند ائمه معصومین و دانشمندان و شهداء) و نیز فاعت‏شوندگان آنها بایستى به كتابهاى عقاید و كلام و حدیث رجوع كنند.

ضمنا، باید توجه داشت كه اعتقاد به شفاعت - همچون اعتقاد به قبولى توبه - نباید مایه تجرى افراد بر گناه شود، بلكه باید آن را روزنه امیدى شمرده و اصطلاح ، آب را از سرگذشته مى‏پندارند و در نتیجه هیچگاه به فكر بازگشت به طریق صحیح نمى‏افتند.

از بیان گدشته همچنین روشن مى‏شود كه اثر بارز شفاعت، بخشودگى برخى از گنهكاران است، و بنابر این تاثیر آن منحصر به ترفیع درجه شفاعت‏شوندگان، كه برخى از فرق اسلامى (مانند معتزله) گفته‏اند، نیست.

منشور عقاید امامیه صفحه 200 استاد جعفر سبحانى

پس از مطالعه مطلب ارسالی ما را از نظر خویش بهره مند بفرمایید.
یافتن تمامی ارسال‌های این کاربر
نقل قول این ارسال در یک پاسخ
 سپاس شده توسط yagobian ، يگانه
ارسال پاسخ 


پرش به انجمن:


کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع:
1 مهمان

بازگشت به بالابازگشت به محتوا