كافران و منافقان در برابر پیروزى مؤمنان:
۵ دي ۱۳۸۹, ۰۳:۵۲ عصر
(آخرین ویرایش در این ارسال: ۵ دي ۱۳۸۹ ۰۳:۵۹ عصر، توسط boshra.)
ارسال: #1
|
|||
|
|||
كافران و منافقان در برابر پیروزى مؤمنان:
قرآن كریم در آیاتى به امید كافران براى پیروزى بر صالحان اشاره مىكند.(اعراف/7، 113؛ شعراء/26،41) كافران براى دستیابى به این پیروزى به غیرخدا دل بسته (شعراء/26،44) و به رفتارهایى غیر منطقى متوسل مىشوند.(فصّلت/41،26) كافران پیروزى خود بر صالحان را دلیلى بر پاىبندى به مذهب خویش و عدم پیروى از پیامبران الهى مىشمرند. (شعراء/26،40)[23] شیطان نیز در این میان به كافران وعده یارى و غلبه بر مؤمنان مىدهد؛ اگرچه بارسیدن نصرت و پیروزى الهى، كافران را تنها گذاشته و از عمل به وعده خودناتوان مىماند.[24] (انفال/8،48) قرآن كریم با اشاره به پرسش همراه باتمسخر كافران از زمانِ فرا رسیدن پیروزى مؤمنان، (سجده/32،28) آنان را به پیروزى نهایى صالحان توجه داده و غلبه كافران بر آنان را نفى كرده است.(انبیاء/21،44)[25]
قرآن كریم به واكنش منافقان در برابر پیروزى مسلمانان نیز توجه كرده است.منافقان در ابتدا سعى مىكنند با یارى دشمنان اسلام از پیروزى مسلمانان جلوگیرى كنند. (مائده/5،52) آنان با وارونه نشان دادن امور به پیامبر سعىدر جلوگیرى از غلبه حق دارند (توبه/9،48) و در این راه از ایجاد اختلاف درصفوف مسلمانان نیز دریغ ندارند. (توبه/9،48) آنان وعده الهى به پیروزىمؤمنان را دروغ و فریب مىانگارند (احزاب/33،12)[26]؛ اما باز هم بابرخوردى دوگانه خود را از سویى به مسلمانان و از سوى دیگر به كافران نزدیك مىكنند تا در صورت پیروزى هریك از دو طرف بىنصیب نمانند: «اَلَّذینَیَتَرَبَّصونَ بِكُم فَاِن كَانَ لَكُم فَتحٌ مِنَ اللّهِ قَالوا اَلَمنَكُن مَعَكُم و اِن كَانَلِلكـفِرینَ نَصیبٌ قالوا اَلَم نَستَحوِذعَلَیكُم و نَمنَعكُم مِنَالمُؤمِنین...».(نساء/4،141)[27] خداوند آنانرا از پشیمانى، هنگام پیروزى مسلمانان بیم مىدهد: «...فَعَسَى اللّهُاَن یَأتِىَ بِالفَتحِ اَو اَمر مِن عِندِهِ فَیُصبِحوا عَلىمااَسَرّوا فى اَنفُسِهِم نـدِمین».(مائده/5،52)[28] دائرة المعارف قرآن كریم، جلد 6، صفحه 556 پس از پیروزى اسلام،منافقان اگرچه از این مطلب ناراحت هستند: «... حَتّى جاءَ الحَقُّ وظَهَرَ اَمرُ اللّهِ و هُم كـرِهون»(توبه/9،48)[29]؛ اما براى بهرهگیرىاز غنیمت و امكانات مادى پیروزى، خود را به مسلمانان نزدیك كرده[30]،آرزوى همراهى با مسلمانان را دارند. (نساء/4،73)[31] ادامه دارد. پی نوشت : [23]. تفسیر بیضاوى، ج 4، ص 237؛ منهج الصادقین، ج 6، ص 443؛ الصافى، ج 4، ص 34. [24]. جامع البیان، مج 6، ج 10، ص 25 ـ 28؛ مجمع البیان، ج 4، ص 477. [25]. جامعالبیان، مج 10، ج 17، ص 42؛ تفسیر ابن كثیر، ج 3، ص 189؛ الدرالمنثور، ج 4، ص 68. [26]. تفسیر قرطبى، ج 15، ص 161 ـ 163؛ تفسیر بیضاوى، ج 4، ص 366؛ المیزان، ج 16، ص 286. [27]. تفسیر قرطبى، ج 5، ص 419؛ المیزان، ج 5، ص 116. [28]. تفسیر ابن كثیر، ج 2، ص 71. [29]. مجمع البیان، ج 5، ص 65؛ المیزان، ج 9، ص 290 ـ 291. [30]. جامعالبیان، مج 4، ج 5، ص 229؛ تفسیر ابن كثیر، ج 1، ص 468. [31]. تفسیر قرطبى، ج 5، ص 229؛ تفسیر ابن كثیر، ج 1، ص 537؛ تفسیر بیضاوى، ج 2، ص 217. پس از مطالعه مطلب ارسالی ما را از نظر خویش بهره مند بفرمایید. |
|||
|
|
کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع:
1 مهمان
1 مهمان
بازگشت به بالابازگشت به محتوا