قرآن حق و باطل را چگونه بیان می کند؟

[boshra]

بهترین تعریف و تصویرى که مى توان از حقّ و باطل ارائه کرد، در ضمن همان مثالى است که خداوند متعال در آیه شریفه 17 سوره رعد مطرح کرده است. مى فرماید:
«(أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَسَالَتْ أَوْدِیَةٌ بِقَدَرِهَا فَاحْتَمَلَ السَّیْلُ زَبَداً رَّابِیاً وَمِمَّا یُوقِدُونَ عَلَیْهِ فِى النَّارِ ابْتِغَاءَ حِلْیَة أَوْ مَتَاع زَبَدٌ مِّثْلُهُ کَذَلِکَ یَضْرِبُ اللهُ الْحَقَّ وَالْبَاطِلَ فَأَمَّا الزَّبَدُ فَیَذْهَبُ جُفَاءً وَأَمَّا مَا یَنفَعُ النَّاسَ فَیَمْکُثُ فِى الاَْرْضِ کَذَلِکَ یَضْرِبُ اللهُ الاَْمْثَالَ); (خداوند) از آسمان آبى فرستاد; و از هر درّه و رودخانه اى به اندازه آنها سیلابى جارى شد; سپس سیل بر روى خود کفى حمل کرد; (همچنین) و از آنچه (در کوره ها،) براى بدست آوردن زینت آلات یا وسایل زندگى، آتش بر آن مى افروزند کف هایى مانند آن به وجود مى آید ـ خداوند، حق و باطل را چنین مثالى مى زند. سرانجام کفها به بیرون پرتاب مى شوند، ولى آنچه به مردم سود مى رساند )= آب یا فلز خالص (در زمین مى ماند; خداوند این چنین مثال مى زند».طبق آنچه در آیه شریفه آمده، باطل توخالى، پر سر و صدا، آلوده، بى فایده و بى ثمر است، و عمرى کوتاه دارد; امّا حق مفید، پرثمر، پاک، تمیز، زیبا، مایه حیات و آبادى است، و عمرى طولانى و دراز دارد. بى شک تعریفى زیباتر و گویاتر از تعریف فوق براى حق و باطل نمى توان بیان کرد.قرآن مجید در آیه شریفه 62 سوره حج سخن از تدبیر جهان هستى به میان آورده، و در آیه بعد، حقِّ مطلق، را ذات پاک خداوند متعال بیان کرده، مى فرماید:
«(ذَلِکَ بِأَنَّ اللهَ هُوَ الْحَقُّ وَأَنَّ مَا یَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ هُوَ الْبَاطِلُ وَأَنَّ اللهَ هُوَ الْعَلِىُّ الْکَبِیرُ) ; این بخاطر آن است که خداوند حقّ است; و آنچه را غیر از او مى خوانند باطل است; و خداوند بلندمرتبه و بزرگ است».
آرى مهم ترین حق در جهان هستى ذات پاک خداوند متعال است و هر موجودى به هر اندازه با پروردگارش ارتباط برقرار کند و به او نزدیک شودَ کسب حقّانیّت مى کند. قرآن مجید حق است، چون کلام خداوند است. پیامبران حقّند، چون فرستادگان خداوند هستند. حکومت صحیح اسلامى حقّ است، چون سمت و سوى آن خدایى است. و در مقابل، ظالمان، ستمگران، دزدان و وابستگان به دنیا و مانند آن باطلند، چون از خداوند فاصله گرفته و غیر خداوند را خوانده اند. هنگامى که پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) مکّه را فتح کرد و وارد کعبه شد 360 بت در داخل خانه خدا وجود داشت که متعلّق به 360 قبیله از قبایل مکّه و اطراف آن بود. حضرت تک تک بت ها را با چوب دستى خود بر زمین انداخت و آیه شریفه (جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ کَانَ زَهُوقاً) (1) را تلاوت کرد. (2) آرى! توحید و یکتاپرستى که بهترین وصحیح ترین نوع ارتباط با پروردگار جهانیان است حق، و شرک و بت پرستى باطل است.
اینکه در ایّام دهه فجر انقلاب اسلامى ایران آیه فوق زیاد تکرار مى شود بدان جهت است که حکومت طاغوت که باطل و مروّج فساد، فحشا، وابستگَى، ویرانى و حیف و میل کردن بیت المال بود رفت، و حکومت اسلامى ـ که حق است ـ آمد و جایگزین آن شد. و هر چه حکومت اسلامى عادلانه تر و کاملتر باشد و بیشتر در مسیر دین گام بر دارد به همان اندازه کسب حقّانیّت مى کند. (3)



(1) . اسراء، آیه 81 ; ترجمه: «حق آمد و باطل نابود شد; زیرا باطل نابود شدنى است».
(2). . به تفسیر نمونه، ج 12، ص 235، ذیل آیه فوق مراجعه کنید.
(3) . اهداف قیام حسینی، ص 62.