کربلا یعنی :

[مریم گلی]

كربلا خاكت دهد بوى بهشت

كربلا هستى تو چون كوى بهشت


كربلا خاكت معطّر از چه شد

بين گلها امتيازت از كه شد


كربلا گو بوى عطرت از كجاست

عنبر و بوى عنبرت از كجاست


كربلا بوى خدائى ميدهى

كى ز او بوى جدائى ميدهى


كربلا جانم فداى بوى تو

كى شود رو آورم بر سوى تو


كربلا گشتى معلّى بعد از آن

برتر از عرش خدائى بعد از آن


كربلا من زنده از بوى تواءم

كربلا من عاشق روى تواءم


كربلا هر كس كه يادت مى كند

زائرت حق را زيارت ميكند