کربلا یعنی :

[boshra]

کربلا يک خاک بود و يک زمين
تشنه ي باران عطر اهل دين
چون حسين آمد در آن دشت بلا
فخر عالم شد زمين کربلا
کربلا قبل از حسين بر فرش بود
بعد عاشورش ، نگين عرش بود
کربلا يک خاک بود ، فرهنگ شد
ذره ذره دانه اش خونرنگ شد
مهر شد خاک خدايي رنگ آن
سجده گاه عاشق بي رنگ آن
کربلا زان پس درون دل نوشت
کربلا و يک حسين و يک بهشت