اولین روز دبستان

[کبوتر حرم]

سلام

اسم مدرسه رو آوردید یاد یکی از خاطراتم افتادم،دلم نیومد ننویسم:

سال چهارم دبستان بودم،یه دختر بچه ی شیطون که فقط سیاهی رنگ لواشک و آلوچه می تونست برای مدتی کوتاه اونو سر جاش میخکوب کنه و فکر و ذهنشو مشغول ...
ظهر ها که زنگ مدرسه به صدا در میومد با شتاب خودمو می رسوندم به چرخ دستی علی آقا که پر بود از انواع و اقسام خرت و پرت هایی که مادرم منو از خوردنشون منع می کرد و قصیده های طولانی من باب غیر بهداشتی بودنشون در گوش من که یکیش در بود و یکیش دروازه می سرود...
یه روز که از مدرسه بر می گشتم،بین راه احساس کردم به همه ی آرزوهام رسیدم...
وای خدای من، این همه لواشک!!!
یعنی انقدر مردم برای بچه هاشون لواشک می خرن؟؟؟
اینا عالین...
همشون هم سلفون دارن و هم مهر استاندارد...
خواستم برم داخل مغازه که احساس کردم،این لواشک ها،اونم با این شکل و شمایل داخل ویترین به این خوشگلی حتماً باید گرون باشه...
یه خرده دو دو تا چهار تا کردم و با حسرت تمام برگشتم خونه.
تصمیم گرفتم یه هفته پول تو جیبی هامو جمع کنم و دست پر برم خرید...
یه هفته ی تمام پا رو دلم گذاشتم و هیچی نخریدم...

حالا وقتش بود یه دلی از عزا دربیارم...
پول هامو شمردم و تو مشتم گرفتم و رفتم داخل مغازه...
صاحب مغازه یه خرده از دیدن من تعجب کرد...
ته دلم یه پوز خندی زدم و گفتم:حتماً فکر می کنه پول کافی ندارم...
با اعتماد به نفس تمام گفتم: آقا ببخشید این لواشکاتون چندن؟
انگار که یه بمبی ترکیده باشه صدای قه قه فروشنده تمام مغازه رو پر کرد...
بد جوری بهم بر خورد...
فروشنده به زور آرواره هاشو جمع کرد و گفت:
دخترم اینا ایزوگام اند نه لواشک !!!