مجموعه مقالات شهید سید مرتضی آوینی

[zeinab]

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام

ادامه مقاله دروازه قرآن:

چند بسیجی در حال برپا كردن دروازه قرآن هستند. مقوای بزرگی را بر دروازه می‌آویزند‌ ‌‌ ‌‌‌كه روی آن نوشته شده است «كربلا، ما می‌آییم».


«كربلا، ما می‌آییم». بچه‌های تبلیغات لشكر سیدالشهدا (ع) دروازه قرآن را بر می‌افرازند و همه چیز را برای ساعت اعزام سپاهیان رسول خدا آماده می‌سازند.

بچه‌ها در كنار رودخانه، در پناه صخره‌ها و لا به لای نی‌زارها، آخرین ساعات روز را به سوی شبِ انتظار طی می‌كنند. ماسك‌هایشان را امتحان می‌كنند، قرآن می‌خوانند، نان و پنیر می‌خورند و هر چه به شب نزدیك‌تر می‌شوند، تپش قلب‌های مشتاقشان بیش‌تر می‌شود و احساس انتظاری بسیار خوش و لذت‌بخش بر جانشان مستولی می‌گردد.

اگر نتوان در وصیت‌نامه نوشتن، عكس گرفتن و خوابیدنشان شدت اتصال آنان را با كانون نور ولایت تشخیص داد، وقتی كه در كمال صدق و خلوص از حب محمد و آل محمد و به یاد غربت اهل حق اشك می‌ریزند، این اتصال به طور كامل متجلی است. همین گریه‌هاست كه آنان را با محبوبشان می‌پیوندد و همین پیوند است كه آنان را آنچنان در صراط ولایت استوار می‌دارد كه هیچ نیرویی نمی‌تواند از طی طریق بازشان دارد.

راهیان طریق ولایت، اصحاب آخرالزمانی سیدالشهدا (ع) روز انتظار را به سوی شب تحقق وعده‌های خدا طی می‌كنند و از میان سنگلاخ‌های منطقه‌ی كوهستانی عملیات خود را به خط می‌رسانند تا انتقام خون سیدالشهدا را باز گیرند. آنان آغازگر عصر توبه‌ی بشریت هستند و طلیعه‌دار نهضتی كه به اقامه‌ی جهانی قسط و عدل و دولت كریمه‌ی آل محمد منتهی خواهد شد.

پایان این مقاله