حضرت آیت الله امام خمینی ره

[safirashgh]

بسم الله الرحمن الرحیم



دهم فروردین 1340 آیه الله العظمی بروجردی رحلت كرد. در اسفند همین سال نیز روحانی مبارز آیه الله كاشانی دار فانی را وداع گفت. امام خمینی بعد از رحلت آیه الله بروجردی علی رقم استقبال حوزه علمیه و مردم، هم چون ادوار گذشته زندگی خویش كوچكترین قدمی برای مرجعیت خود برنداشت.

پس از رحلت آیه الله بروجردی و تجزیه مرجعیت عظمی، رژیم شاه شتاب بیشتر به اصلاحات مورد نظر آمریكا داد و همزمان كوشید تا امر مرجعیت را به خارج از ایران منتقل نماید.

لایحه انجمن‎های ایالتی و ولایتی كه به موجب آن شرط «مسلمان بودن، سوگند به قرآن كریم و مرد بودن انتخاب كنندگان و كاندیداها» تغییر می‎یافت در 16 مهر 1341 هـ.ش به تصویب كابینه اسدالله علم رسید. امام خمینی به همراه علمای بزرگ قم و تهران به محض انتشار خبر تصویب لایحه مزبور پس از تبادل نظر دست به اعتراضات همه جانبه زدند.


رژیم شاه ابتدا دست به تهدید و تبلیغات علیه روحانیت زد. با وجود این، دامنه قیام رو به فزونی نهاد. در تهران، قم و برخی شهرهای دیگر بازارها تعطیل و مردم در مساجد به همایت از حركت علما گرد آمدند. یك ماه و

نیم پس از آغاز ماجرا، دولت یك گام عقب نشست و با ارسال پاسخ مكتوب شاه و نخست وزیر درصدد دلجویی علما و توجیه آنها بر آمد. رژیم شاه با شناختی كه از شخصیت و انعطاف ناپذیری امام خمینی داشت از

ارسال پاسخ برای ایشان عمداً خودداری كرد. برخی از علمای حوزه علمیه موضع دولت را قانع كننده تشخیص داده و خواستار پایان دادن به قیام بودند. امام خمینی سر سختانه مخالفت كرد. حضرت امام معتقد بود كه

دولت می‎بایست رسماً‌ لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی را لغو كند و خبر آن را انتشار دهد