دل گفته هایمان با معبود
۱۳ بهمن ۱۴۰۰, ۱۰:۲۷ صبح
(آخرین ویرایش در این ارسال: ۱۳ بهمن ۱۴۰۰ ۱۰:۳۰ صبح، توسط آشنای غریب.)
ارسال: #201
|
|||
|
|||
RE: دل گفته هایمان با معبود
خدایا مرا ببخش....
به خاطر تمام لحظه هایی که با من بودی و من فکر می کردم تنها هستم به خاطر تمام ثانیه هایی که منتظرم می ماندی و من نمی آمدم ؛ مرا ببخش به خاطر تمام روزهایی که برای من بهترین ها را خواستی و من برای رسیدن به بدترین ها ناامیدت کردم پروردگارا..... به خاطر تمام درهایی که کوبیدم و هیچ کدام در خانه ی شما نبود ؛ ? مهربانا مرا ببخش به خاطر تمام لحظه هایی که ماهی قلب من خلاف جریان مسیرت حرکت می کرد و پرنده ی روح من پرواز نمی کرد و در آسمان رسیدن به شما گم نمی شد خدایا.... مرا ببخش ؛ به خاطر تمام گله هایم مهربان من!...... شرمسارم از تو می خواهم اى بخشنده گناهان بزرگ و اى پیوند دهنده ی هر استخوان شکسته که گناهان مهلک خطرناکم را ببخشى مهربان من! می دانم اگر دستم را نگیری،هیچ کس دستم را نخواهد گرفت... مهربان من!...... خطاها و گناهان، لباس خوارى و ذلت بر من پوشانیده... پس بر من ببخشای ای مهربانترین مهربانان عالم خداوند می بیند می داند می تواند
|
|||
|
کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع:
2 مهمان
2 مهمان
بازگشت به بالابازگشت به محتوا