دل گفته هایمان با معبود
۱۸ تير ۱۳۹۶, ۱۱:۲۹ عصر
ارسال: #193
|
|||
|
|||
RE: دل گفته هایمان با معبود
بسم الله الرحمن الرحیم
ای توان و تکیه گاه من به هنگام سختی و شدت، هیچ سختی نیست که با حضور تو آسان نشود و هیچ مشکلی نیست که با یاد تو سامان نگیرد. خودت را از ما مگیر، ای امید من به هنگام مصیبت. چه سخت بود اگر مصیبت بود و تو نبودی. چه دشوار بود اگر داغ بود و برودت زلال یاد تو نبود. چه دهشت انگیز بود اگر زخم بود و مرهم دستهای تو نبود. تکیه ی ما را از خودت نگیر، ای مونس من به هنگام وحشت. ماهی بدون آب و آدمی بدون هوا چگونه می تواند زیست؟ حضور تو این چنین در زمان و مکان جاری است. هیچ وحشتی در جهان با حضور تو وحشت نیست. آنچه وحشت انگیز است، نداشتن توست و احساس نکردن حضور توست. حیاتمان را هرگز از حضور مانوست خالی مکن. ای همراه و پناه من به هنگام غربت، غریب افتاده ایم در این جهان و دوریم از آن وطنی که تو برایمان تدارک دیده ای. در این گذرگاه های خوف انگیز تا رسیدن به آن موطن عزیز ، رهایمان نکن. ای ولی من در نعمت، روزی خوردن از دست تو با حلاوت است و نشستن بر خوان تو با عزت. ما را محتاج غیر خودت مگردان. آمین یا رب العالمین خداوند می بیند می داند می تواند
|
|||
|
|
کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع:
6 مهمان
6 مهمان
بازگشت به بالابازگشت به محتوا