دل گفته هایمان با معبود
۱۲ مهر ۱۳۹۲, ۱۰:۱۱ عصر
ارسال: #52
|
|||
|
|||
RE: دل گفته هایمان با معبود
نیایش رابعه عدویه
زندگی بیدوست جان فرسودن است مرگ حاضر غایب از حق بودن است یا رب دلم حاضر کن یا نماز بیدل بپذیر ! الهی ما را از دنیا هر چه قسمت کردهای به دشمنان خود ده و هر چه از آخرت قسمت کردهای به دوستان خود ده که مرا تو بسی! بار خدایا اگر مرا فردای قیامت به دوزخ فرستی سریّ آشکار کنم که دوزخ از من به هــــــزار راه بگریزد! بار خدایا اگر مرا فردا در دوزخ کنی من فریاد بر آورم که وی را دوست داشتم، با دوستاین کنند؟! الهی کار من و آرزوی من در دنیا از جمله دنیا یاد توست و در آخرت از جمله آخرت لقایتوست. از من این است که گفتم تو هر چه خواهی میکن. و در راه مکه چنین نیایش کرده است: الهی دلم بگرفت. کجا روم؟! – من کلوخی، آن خانه سنگی – مرا تو میباید.
(یعنی هدف تویی و تو هر جا باشی حج همانجاست نه جای دیگر). نویسنده: خادمین حضرت خدیجه - خداوند می بیند می داند می تواند
|
|||
|
|
کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع:
3 مهمان
3 مهمان
بازگشت به بالابازگشت به محتوا