دل گفته هایمان با معبود

[آشنای غریب]

با سپاس و حمد به درگاه خداوند متعال ، خداوندی که در کل جهان هستی مالک و صاحب اختیار است و اوست که هر خلقتی را که اراده فرمایند خلق میکنند بدون مشاوره و بدون کمک گرفتن از دیگران.سلام علیکم.از شما سپاسگزارم که مطالب ارسالی مرا مورد توجه قرار داده و شرمنده ام نمودید.سوال سختی را مطرح کردید.چرا که در مقابل استاد گرامیم و شما استاد ارجمند زبانم قاصر است.افراد مومن و خدا شناس، آنان که زندگیشان را وقف خدا نموده اندو همیشه و همه جا و اول وآخر سخنانشان فقط نام مبارک پروردگار بر زبانشان جاری است،آنان که عاشقش میشوند و به هیچ چیز دل نبسته و هرگز چیزی را جز او دوست نمیدارند و همه زیباییها رادر نام الله و یاد الله و به امید دیدار رب خود میبینند، همه عشق خود را و همه صفای باطن خویش را در یاد معشوق و معبود خود میبینند، چگونه میتوان از ایشان تعریف و تمجید به عمل آورد.عزیزی که به شخصه چون پدری مهربان و دلسوز و فداکار و ... برایم بوده و از دعاهای معنویشان بهره زیادی برده ام و چشم مرا ودیگر کسانیکه ایشان را میشناسند به حقیقتهایی در مورد خدا شناسی، نماز و .... باز نموده اند و سخنانشان بر گرفته از قرآن کریم میباشد و چه زیبا آنرا تفسیر میکنند . ایشان به ما آموخته اند که هنگام نماز با چه شناختی در مقابل پروردگارمان بایستیم و سخن بگوییم . هنگام رکوع سر خم فرود آورده به درگاه یگانه معبودی که همه صداها و فریادها و نواها را میشنودو به دردهای درون و راز های نهفته آگاه است . آیا در برابر چنین خدایی اینگونه خم شدن سزاوار نیست؟به هنگام سجود بدانیم در برابر پروردگاری که لحظه ای از مخلوقات خود غافل نیست، او را خواب نمیگیرد و او را حواس پرتی نشاید، به خاک افتاده ایم و سر به پیشگاه عزیزی می ساییم که هیچ قدرتی در برابر قدرتش یارای مقاومت و خود نمایی ندارد . به یاد اولین مثال ایشان در مورد قدرت خداوند افتادم. تخم مرغ به عنوان یک وعده غذایی که میخوریم اگر به آن کمی فکر کنیم عظمت خلقت را در آن مشاهده میکنیم که چگونه طی مراحل خاصی به جوجه تبدیل میشود. چگونه زرده و سفیده دارای نوک ،چشم ، زبان ، پر و بال و .... میشود و مثالهای زیبای دیگر . حال که فقط به آفرینش یک تخم مرغ اینگونه نگاه کردیم و آفرینشهای دیگر ایشان را به عینه میبینیم ،آفریده های دیگرشان که قادر به دیدن و درک آنها نیستیم ، آیا چنین پروردگازی سزاوار آن نیست که هنگام گفتن الله اکبردر نمازمان با شناخت کامل این کلمه زیبا را با تمام وجودبه زبان بیاوریم و اینجاست که پی به بزرگیشان برده و در مقابلش خاضعانه و خا شعانه میایستیم و از با او بودن لذت میبریم. حال در مقابل چنین فرد بزرگوار و استاد گرانقدری من کمترین و رو سیاه ترین بر آن شدم که سخنان آموزنده و اخلاقی و عرفانی ایشان را که از وبلاگ ایشان بر گرفته است را در سایت قرآن قرار دهم نه به عنوان تبلیغ بلکه خوانندگان آن تحت تاثیر سخنان خدایی ایشان قرار گرفته و بیشتر به دنبال خدا شناسی رفته و ولی نعمت خود را از سر ذوق و شوق عبادت نمایند که نه حق مطلب بل شاگردی نموده در مقابل ایشان و بزرگوارانی چون شما و شرمنده ام در مقابل پروردگارم و ایشان و حق بزرگی که به گردن من دارند را نتوانستم ادا نمایم. میبخشید وقت شریف شما را گرفتم . من که باشم که بر ان خاطر عاطر گذرم***لطفها میکنی ای خاک درت تاج سرم
همتم بدرقه راه کن ای طایر قدس***که دراز است ره مقصد و من ،نو سفرم
فی امان الله.