از حســــین (ع) تا مهــــــدی (عج)

[کبوتر حرم]

سلام

من یه جمله زدم تنگ حرفام، اما فکر نمی کردم کسی پیگیری کنه...
اما حقیقتاً پست جناب مشکات عالی و به روز بود. منم تا حدودی می خواستم همین موارد رو متذکر بشم...
زیر بار ظلم نرفتن ...
اسیر رذیلت ها نشدن...
پایبندی به اصول ارزشمند و عدم از خود باختگی فرهنگی...

ببینید، انسان مومن و با فضیلت که چه عرض کنم، از نظر بنده پایبندی به اصول و داشتن یک ایده و مکتب خاص ولو از دیدگاه ارازل هم به نوبه ی خودش ارزشمند تر از به طور کل باری به هر جهت بودنه...
به طور مثال شما تصور کنید:

یک لات چاله میدونی سال 1349 : اربده کش، عیاش، راهزن اما مهمان نواز و با مرام و اهل پایبندی به عهد، جونشه و سیبیلاش و مردونگیش ...

یک سوسول و اِوا خواهر سال 1389 : اهل هر نوع خلافی، شرابخوار و رقاص درجه یک، صورت با تیغ موکت بری برق می ندازن و ابرو ها رو صفا می دن و 4 تا کرم و ماتیک ضمیمه اش می کنن و روزی چند ساعت وقت خرج یاد گرفتن با عشوه حرف زدن و راه رفتن می کنن... تازه اینا هم ایده ی خودشون نیست، اگه یه جونور اونور آبی پیدا بشه و از فواید ریش و سیبیل بگه به فردا صبح نمی کشه که مدل های مختلف پستیژ ریش و سیبیل رو تهیه می کنن....

اینجاست که باید داد زد:

بابا لامذهبا !! اگه دین و ایمون ندارید، حداقل آدم باشید ، مرد باشید !!!

از نظر من لات هم لاتای قدیم.... حداقل یه ارزش و مرام و مسلکی داشتن واسه خودشون...


امام حسین (ع) هم از قاتلین خودشون که به یقین از مفلوکین دهر بودند، توقع تسلیم و باور و ایمان ندارد...
از آن ها می خواهد آزاده باشند ... یعنی پایبندی به یک سری از اصول حداقلی...
همین!