دفتر سرخ

[safirashgh]

مقدمه :

کوه پرسید ز رود، زیر این سقف کبود راز ماندن در چیست؟ گفت: در رفتن من کوه

پرسید :و من؟ گفت:در ماندن تو بلبلی گفت: و من؟ خنده ای کرد و گفت: در غزل

خوانی تو آه از آن آبادی که در آن آبادی که در آن کوه رَوَد، رود ،مرداب شود، و در آن

بلبل سر گشته سرش را به گریبان ببرد، و نخواند دیگر،

من و تو ،بلبل و کوه و رودیم

راز ماندن جز، در خواندن من،ماندن تو،رفتن یاران سفر کرده یمان نیست

بدان!