راه وصال

[safirashgh]

تکلیف بیست و هفتم، قسمت دوم (تابع تکلیف بیست و ششم)

یک توسل : می توان به آن حضرت با این توسّل جلیل القدر متوسّل شد:

(( وَ اسْئَلُکَ اللّهُمَّ بِحقِّ وَلِیِّکَ وَ حُجَّتِکَ عَلی عِبادِکَ وَ بَقِیَّتِکَ فی اَرْضِکَ المُنَتَّقِمِ لَکَ مِن اَعدائِکَ وَ اَعداءِ رَسُولِکَ بَقِیَّةِ آبائِهِ الطاهِرینَ وَ وارثِ اَسْلافِهِ الصّالِحینَ صاحِبِ الزَّمانِ صَلَّی اللهُ عَلیهِ وَ عَلی آبائِهِ الکِرامِ المُتَقَدِّمینَ الاَخیارِ اِلّا تَدارَکْتَنی بِهِ وَ نَجَّیْتَنی مِن کُلِّ کَرْبٍ وَ هَمٍ وَ حَفِظْتَ عَلَیَّ قَدیمَ اِحسانِکَ اِلَیَّ وَ حَدیثَهُ وَ اَدْرَرْتَ عَلَیَّ جَمیلَ عوائِدِکَ عِندی یا رَبِّ اَعِنِّی بِهِ وَنَجِّنی مِنَ المَخافَةِ وَ مِن کُلِّ شِدَّةٍ وَ عَظیمَةٍ وَ هَولٍ وَ نازِلَةٍ وَ غَمٍّ وَدَیْنٍ وَ مَرَضٍ وَ سَقَمٍ وَ آفَةٍ وَ ظُلْمٍ وَ جَوْرٍ وَ فِتْنَةٍ فی دینی وَ دُنیایَ وَ آخِرَتی بِمَنِّکَ وَ رَأْفَتِکَ وَ رَحمَتِکَ وَ کَرَمِکَ وَ تَفَضُّلِکَ وَ تَعَطُّفِکَ یا کافِیَ مُوسی فِرْعَونَ وَ یا کافِیَ مُحمَّدٍ صَلَواتُ اللهِ عَلیهِ وَ آلِهِ ما اَهَمَّهُ وَ یا کافِیَ عَلِیٍّ ما اَهَمَّهُ یَومَ صِفّینَ وَ یا کافِیَ عَلیِّ بْنِ الحُسَینِ یَومَ الحَرَّةِ وَ یا کافِیَ جَعفَربنِ مُحمَّدٍ اَبَا الدَوانیق صَلِّ عَلی مُحمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اکْفِنی ما اَهَمَّنی فی دارِ الدُّنْیا وَ کُلَّ هَوْنٍ دُونَ الْجَنَّةِ بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ، یا قاضِیَ الحَوائِجِ یا وَهّابَ الرَغائِبِ یا مُعْطِیَ الْجَزیل یا فَکّاکَ العُناةِ، اللّهُمَّ اِنَّکَ تَعْلَمُ اَنّی اَعْلَمُ اَنَّکَ قادِرٌ عَلی قَضاءِ حَوائِجی فَصَلِّ عَلی مُحمَّدٍ وَ آلِهِ وَ عَجِّل یا رَبَّ فَرَجَ وَلِیِّکَ وَ ابْنِ بِنتِ نَبِیِّکَ وَاقْضِ یا اللهُ حوائِجَ اَهْلِ بَیْتِ مُحَمَّدٍ وَ اقْضِ لی یا رَبِّ بِمُحَمَّدٍ وَ اَهْلِ بَیْتِهِ حَوائِجَ الدِّنْیا وَ الْآخِرَةِ صَغیرَها وَ کَبیرَها فی یُسْرٍ مِنْك و عافِیَةٍ وَ تَمِّمْ نِعْمَتَکَ عَلَیَّ وَ هَنِّئْنی بِهِمْ کَرامَتَکَ وَ الْبِسْنی بِهِمْ عافِیَتَکَ وَ تَفَضَّلْ عَلَیَّ بِعَفْوِکَ وَ کُنْ لی بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ اَهلِ بَیتِهِ فی جَمیعِ اُمُوری وَلِیّاً وَ حافِظاً وَ ناصِراً وَ کالِئاً وَ راعِیاً و ساتِراً وَ رازِقاً ما شاءَ اللهُ کانَ وَ ما لَمْ یَشاءْ لَمْ یَکُنْ لا یُعْجِزُ اللهَ شَیْءٌ طَلِبَهُ فِی الاَرْضِ وَ لا فِی السَّماءِ هُوَ کائِنٌ هُوَ کائِنٌ اِن شاءَ اللهُ .1 ))

ترجمه: و پروردگار! به حق ولیّت و حجّتت بر بندگانت و به جای ماندۀ تو بر روی زمین که برای تو از دشمنانت و دشمنان رسولت انتقام می گیرد، باقی ماندۀ پدران طاهرش و وارث پیشینیان صالحش، صاحب زمان- که درود خدا بر او و بر پدران بزرگوار و نیکو کار گذشته اش باد- از تو می خواهم به وسیلۀ او برای من تحصیل و اثبات مافات کنی و و مرا از هر اندوه و همّی نجات دهی و احسان قدیمت را به من و احسان جدیدت را برایم نگاه داری و بر من عطایای زیبایت را که نزد من است، بیافزایی. پروردگارا! مرا به وسیلۀ او کمک و یای کن و مرا از بیم و از هر گرفتاری و سختی و دشواری در کار و بلا و حزن و قرض و مرض و بیماری و آسیب و ظلم و ستم و فتنه در دین و دنیا و آخرتم، به منّت و مهربانی و بخشش و بخشندگی و تفضّل و مهربانی خویش نجات ده. ای کسی که موسی را از فرعون کفایت کردی، و محمّد را – که درود های خدا بر او و خاندان او باد- از آن چه او را نگران و پریشان حال ساخته بود، کفایت کردی و ای کسی که علی علیه السّلام را از آن چه او را در جنگ صفّین اندوهگین ساخته بود، کفایت کردی و ای کسی که علی بن الحسین حضرت سجاد علیه السّلام را در روز حرّة کفایت کردی، و ای کسی که جعفر بن محمّد را از اَبا دوانیق کفایت کردی، درود فرست بر محمّد و خاندان او، و از آن چه مرا در این دنیا نگران و پریشان حال ساخته است و از هر آرامش و وقاری بدون بهشت، کفایت فرما، به رحمتت ای مهربان ترین مهربانان! ای بر آوردندۀ حاجات! ای بسیار بخشندۀ عطایای کثیر ومرغوب! ای عطا کنندۀ بسیار! ای آزاد کنندۀ اسیران!
پروردگارا! همانا تو می دانی که من می دانم تو قادری در برآوردن حوائجم؛ پس بر محمّد و خاندان او درود فرست، و پروردگارا! در فرج و ظهور ولیّت و پسر دختر پیامبرت عجله کن، و ای خدا! حوائج اهل بیت محمّد را برآور، و پروردگارا! به حق محمّد و اهل بیتش، کوچک و بزرگ حوائج دنیا و آخرت را برایم، در راحتی و آسانی از طرف خود و در عافیت برآور، و بر من نعمتت را کامل کن و بر من به حق ایشان کرامت خود را بسیار کن، و به حق ایشان بر من لباس عافیت را بپوشان و بر من احسان خود را تفضّل کن و به حق محمّد و اهل بیتش در جمیع امور من، برایم مدد کار وحافظ و یاور و نگهبان و سرپرست و پوشاننده و روزی رسان باش . آن چه خدا خواست، شد و آن چه نخواست، نشد. در روی زمین و آسمان هیچ چیزی نیست که خدا آن را بخواهد و او، خدا را ناتوان کند. او خواهد شد، او خواهد شد ، ان شاء الله.))

البته، ممکن است بعضی از دوست داران آن حضرت، راه دیگری برای توسّل و تمسّک و عرض حوائج خود داشته باشند که مربوط به خود آنان است ، به عنوان مثال، ممکن است فردی حاجت خود را در خواب یا بیداری و به صورت مشافهه، از آن حضرت طلب کند یا دهان خود را به آن حاجت تکان دهد، پس جواب امام علیه السّلام به او برسد، یا سؤال خود را بنویسد و زیر جا نماز خود بگذارد، سپس جواب آن حضرت را در آن نامه و کاغذ ببیند.
(( قال علی بن محمّد علیهما السّلام: اِذا اَرَدْتَ اَنْ تَسْألَ مَسْألةً فَاکْتُبْها وَ ضَعِ الْکِتابَ تَحْتَ مُصَلّاکَ وَ دَعْهُ ساعَةً ثُمَّ اَخْرِجْهُ وَانْظُرْ فِیهِ. قال الراوی: فَفَعَلْتُ فَوَجَدْتَُ جَوابَ ما سَألْتُ عَنْهُ مُوَقَّعاً فِیهِ.2))
امام علی بن محمّد علیهما السّلام می فرمایند: هنگامی که خواستی حاجت خود را بخواهی، پس آن را بنویس و زیر جا نماز خود بگذار و برای ساعتی به آن حال رها کن؛ سپس آن را بیرون بیاور و در آن نگاه کن.
راوی می گوید: این کار را کردم و جواب آن چه را از او پرسیده بودم، یافتم، در حالی که امضای آن حضرت در نامه بود.

________________________________________
1- بحار ج102 ص252 باب10 ح10.
2- الخرائج ص419؛ بحار ح50 ص155 باب 3 ح41.