راه وصال

[safirashgh]

تکلیف بیستم

دوستان من این تکلیف رو خیلی دوست دارم شماهم بادقت بخونید امیدوارم خوشتون بیاد و تلاش خودمون رو برای هر چه بهتر انجام دادن این تکالیف بکنیم

تکلیف دیگر مؤمن، دشمنی کردن با دشمنان ماضی و حال و آیندۀ آن حضرت است که یکی از مصادیق و معانی دشمنی با دشمنان خداست و در فروع دین از آن به تبّری یاد می شود و از علایم صدق و صحّت ایمان شخص به خدا است، یک محبّ واقعی می تواند، حقیقت و صدق محبّت خود را، تنها از راه دشمنی با دشمنان محبوب خویش نشان دهد.
دشمنان آن حضرت در انواع و اقسام مختلف و اصناف گوناگون هستند که شرح و تفصیل آن در این مختصر ممکن نیست، امّا به اجمال باید گفت: دشمنان او، کفّار، منافقان، ملحدان، معاندان، نظیر آنان هستند، البته تا هنگامی که بر اعتقاد خود اصرار دارند و از آن بر نمی گردند، و نیز تمام اصرار دارند و از آن بر نمی گردند و نیز تمام اشرار و همّۀ افراد فاسق و فاجری که در فسق و فجور خود اصرار دارند و آن بر نمی گردند.
همان گونه که دشمنان امام زمان علیه السّلام دردشمنی خود دارای درجات و مراتبی هستند، دشمنی با آنان نیز دارای درجات و مراتبی است که لازم است این درجات و مراتب مراعات شود. کمترین حدّ دشمنی با دشمنان امام علیه السّلام، همان اعراض قلبی و در مرحلۀ بعد اعراض عملی به همراه اعراض قلبی است؛ مانند: اعراض از سخن گفتن، معامله، مشارکت، هم نشینی، و ... .
همچنین لازم است در این دشمنی و اعمال آن، شرایط امر به معروف و نهی از منکر، با دقّت رعایت شده و کوچک ترین کوتاهی صورت نگیرد.
از جمله دشمنان امام علیه السّلام، ابلیس علیه اللعنة است که مؤمن باید نهایت دشمنی را با او داشته باشد و بهترین شکل دشمنی مؤمن با ابلیس و اعوان او همان مخالفت و عدم اطاعت از آن ها است؛ به عبارت دیگر، اطاعت از خدا ودین او و اطاعت از حجّت و سلو ک در راه او و تهذیب نفس،؛ بهترین نوع دشمنی با ابلیس و اعوان او است.
دشمنان دیگر امام علیه السّلام، آثار سوء و گمراه کننده و ضالّۀ دشمنان آن حضرت است که باید با قدرت با آن ها مبارزه کرد، این آثار می توانند فرهنگی یا غیر آن باشند؛ مانند: کتب ضالّه، مراکز فساد، تأسیس و ترویج روش های غلط اقتصادی(هم چون ربا) و دیگر آثار کفر و الحاد و عناد که مؤمن باید با حفظ شرایط و لوازم و توجّه به آن چه مرضی خداوند متعال است، با آنان مبارزه نماید.
امام صادق علیه السّلام در توصیف شیعه می فرمایند:
« لا یُحبُّ لَنا مُبغِضاً، و لا یُبغِضُ لَنا مُحِبَّاً.1»
(دشمنِ ما را دوست نمی دارد و دوست دار ما را دشمن نمی دارد.)
«قال الباقرُ علیه السّلام: وَ اَبغِض مُبغِضَ آلِ مُحمَّدٍ وَ اِن کانَ صَوّاماً قَوّاماً.2»
امام باقر علیه السّلام می فرمایند:
(با[color] دشمنِ آل محمّد دشمنی کن اگر چه روزه بسیار بگیرد و نماز بسیار بگذارد.)[/color]

«قال الصادقُ علیه السّلام: وَ الله ما جَعَلَ اللهُ لِاَحَدٍ خِیَرَةً فی اتِّباعِ غَیرِنا وَ اَنَّ مَن وافَقَنا خالَفَ عَدُوَّنا وَ مَن وافَقَ عَدُوَّنا فی قَولٍ اَو عَمَلٍ فَلَیسَ مِنّا وَ لا نَحنُ مِنهُم.3»
حضرت صادق علیه السّلام می فرمایند:
[color](به خدا سوگند! خداوند به احدی اجازه نداده است که از غیر ما پیروی نماید و همانا هر کس از ما پیروی نمود، با دشمنان ما مخالفت نموده است و هرکس در سخن یا فعلی با دشمن ما موافقت کند، از ما نیست و ما از او نیستیم .)
[/color]________________________________________
1- بحار ج68 ص165 باب19 ح16؛ بحار ج68 ص179باب 19 ح37.
2- وسائل الشیعه ج11 ص444 باب17 ح19.
3- وسائل الشیعه ح18 ص85 باب9 ح33.