راه وصال

[safirashgh]

تکلیف چهاردهم

تکلیف دیگر، پیروی و تبعیّت از اولیاء الله و عارفین الهی است؛ یعنی لزوم سلوک الی الله و تبعیّت

و پیروی از کسانی که به مقام وصل و فنا رسیده و مؤدب به آداب الهی شده اند و درجات و منازل

و مقامات معرفت سلوک را به نهایت رسانیده و از غیر او منقطع شده اند.


در میان علما و دانشمندان دین و راویان حدیث اهل بیت عصمت و طهارت علیه السّلام و در میان آنانی

که اهل عمل و اخلاص اند، جمعی هستند که احراز مقام مخلصین نموده و به مقام شامخ کاملین بالله

رسیده اند. آنان که عارفان بالله بوده و به منزل گاه وصل رسیده اند و در آن ذات مقدّس فانی شده اند .


بر مؤمنان لازم است که به دنبال معرفت و شناخت ایشان باشند تا با هدایت آنان هدایت شده و با راهنمایی آنان

به سرچشمۀ همۀ خوبی ها نایل آیند و به آن مقصد اعلا برسند.

به حکم عقل و نقل اطاعت و پیروی از این گونه از علما که در رأس همۀ علما می باشند و پیش از همه بیش از همه،

به آن چه قایلند عمل می کنند، واجب و لازم است و از آن گریزی نمی باشد.

باید این گونه از علما را در اطراف زمین جستجو کرد و آنان را شناخت و معرفت پیدا کرد؛ سپس کمر همّت را محکم بست

و تبعیّت و پیروی از آنان را شعار خود قرار داد و ظاهراً و باطناً به ایشان معتقد بود و ذرّه ای از شاهراه هدایت آن ها خارج نشد و از

آن ها اطاعت کامل نمود. تنها در سایۀ هدایت و پیروی از این مردان الهی است که مؤمن به مقدصد می رسد و می تواند

درجات، مراتب، منازل و مقامات سلوک و تهذیب نفس را طی نموده و از مصادیق راستین (قَد اَفلَحَ1) گردد.


در هر عصر و زمانی، برخی از این شجرۀ طیّبه وجود دارند که دسترسی به آنان برطالبان واقعی حقیقت

(( اَیسَرُ مِن کُلِّ یَسیر 2 )) است.


اینان باید همان کسانی باشند که امام صادق علیه السّلام در حق آن ها می فرمایند:


( سوگند به آن که جانم در دست اوست ، همانا در زمین و اطراف آن مؤمنانی هستند که تمام دنیا در نزد آنان

به اندازۀ بال پشه ای قدر و ارزش ندارد. اگر تمام دنیا، با تمام آن چه در آن و آن چه روی آن است، به مثابۀ طلای سرخی باشد

که بر گردن یکی از آن ها است ، سپس از گردن او بیافتد، احساس نخواهد کرد چه چیزی بر گردنش بوده و چه چیزی از او افتاده است )


آن حضرت پس از بیان پاره ای از صفات و ویژگی های اولیاء الله می فرمایند:

(( وه! که چه قدر شوق دارم به هم نشینی و هم صحبتی با آنان و چه قدر از فقدان شان غصّه دارم

و از مجالست با آنان غصّه هایم بر طرف می شود. آنان را طلب و جستجو نمایید، پس چنان چه آن ها را یافتید

و از نورشان برگرفتید، هدایت خواهید شد و به وسیلۀ آنان در دنیا و آخرت پیروز خواهید گشت. آنان در میان مردم کمیاب

ترند از گوگرد سرخ.3،

زیورشان، سکوت طولانی، کتمان اسرار، اقامۀ نماز و زکات و حج و روزه، دلداری، تسلّی و کمک به برادران دینی

در حال توانگری و تنگ دستی است. این ها زیور ایشان و محبّت ایشان است. خوشا به حال آن ها و چه بازگشت

خوبی دارند. آنان وارثان بهشت فردوس هستند که در آن جاودان خواهند بود4.))

پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در روایتی می فرمایند:

( ای اُسامه! این جماعت را بقعه ها و گوشه های زمین می شناسند و هرگاه محراب ها، آن ها را نیابند،

برای ایشان می گریند؛ پس آنان را برای خود گنجی و ذخیره ای بگیر، شاید به سبب ایشان از سختی های دنیا

و هول ها و ترس های روز قیامت نجات یابی و ازاین که طریقی را که ایشان در آنند و بر آن ثابت هستند،

واگذاری، بپرهیز، که قدمت خواهد لغزید وسرنگون در آتش خواهی افتاد5

(( قال الصادق علیه السّلام: حُبُّ اللهِ اِذا اَضاءَ عَلی سِرِّ عَبدٍ اَخلاهُ عَن کُلِّ شاغِلٍ وَ کّلِّ ذِکرٍ سَوَی اللهِ عِندَ ظُلمَةٍ

وَالمُحِبُّ اَخلَصُ النَّاسِ سِرّاً لِلهِ، وَ أَصدَقُهُم قَولاَ، وَ أَوفاهُم عَهداً وَ أَزکاهُم عَمَلاً، وَ أَصفاهُم ذِکراً، وَ أَعبَدُهُم نَفساَ

تَتَباهَی المَلائِکَةُ عِندَ مُناجاتِهِ وَ تَفتَخِرُ بِرُؤیَتِهِ وَ بِهِ یَعمُرُ اللهُ تَعالی بِلادَهُ، یُعطیهِم اِذا سَأَلُوا بِحَقِّهِ، وَ یَدفَعُ عَنهُمُ البَلایا


بِرَحمَتِهِ، فَلَوعَلِمَ الخلقُ ما مَحَلُّهُ عِندَاللهِ وَ مَنزِلَتُهُ لَدَیهِ ما تَقَرَّبُوا اِلَی اللهِ اِلّا بِتُرابِ قَدَمَیهِ6.


امام صادق علیه السّلام می فرمایند: دوستی و محبّت به خدا، هرگاه بر جان و باطن بنده ای تابید، آن را در سختی

و دشواری از هر آن چیزی که انسان را به خود مشغول می دارد و از هر آن ذکر و یادی که غیر یاد خدا باشد،

خالی کرد. محبّ خدا یش از مردم دیگر، جان خود را برای خدا خالص نموده است، و در عهد و پیمان،

صدق ترین مردم و باوفاترین آن ها است، و در عمل، نیکو کارترین مردم است و در ذکر خدا،

برگزیده ترین و خالص ترین آنان، و در حقیقت و جان خود، عابدترین ایشان است.

ملائکه هنگام مناجاتش به او مباهات، و به دیدار و مشاهدۀ او افتخار می کنند و به خود می بالند که خداوند متعال

به خاطر او، بلاد خود را آباد می دارد و به خاطر بزرگداشت او، به بندگان خود کرم می نماید. هنگامی که مردم،

خدا را به حق او قسم دهند و چیزی بخواهند، به آن ها عطا خواهد نمود و به خاطر رحمت و مهری که به او دارد،

بلایا را از مردم دور می دارد، اگر مردم بدانند که او چه جایگاهی نزد خدا دارد و منزلت و مقام او نزد حق کدام است،

جز به وسیلۀ خاک پای او و تبرک به آن، به سوی خدا تقرّب نمی جویند.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ



1- سورۀ مؤمنون آیۀ1؛ سورۀ اعلی آیۀ 14؛ سورۀ شمس آیۀ 9.
2- آسانتر از هر آسانی
3- کنایه از نادر بودن این گونه افراد است. گویند کبریت احمر به سختی یافت می شود و کمیاب است، بنابر این در عرب هرگاه چیزی

بسیار کمیاب و نادر باشد، می گویند کبریت احمر (گوگرد سرخ) است. مشهور این است که کبریت احمر، اکسیر وجوهری است

که کیمیاگران در طلب آن هستند که شاید وجود خارجی هم نداشته باشد.

4- بحارج67 ص351 باب14 ح 54

5- پیوند معنوی با ساُحت قدس مهدوی ص264؛ التحصین (ابن فهد رحمة الله)، القطب الثالث ص 22.


6- بحار ج70 باب حبّالله تعالی ص23 ح ۳۲