راه وصال

[safirashgh]

تکلیف سیزدهم


یکی دیگر از تکالیف مردم،

اولاً : معرفت و شناسایی راویان حدیث و دانشمندان دین و آگاهان اخبار اهل بیت علیه السّلام، به ویژه عاملین آن ها یعنی همان سلسلۀ جلیلۀ فقهای عظام وعلمای ربّانی

ثانیاً : فرمان برداری از آنان است ، و این از اهمّ تکالیف عباد در عصر غیبت و بلکه حتی در عصر ظهور آن حضرت می باشد.


در عصر غیبت، ایمان آوردن و اقرار نمودن به نوع این علما واجب و

لازم است و پیروی تقلید از یک نفر از مجتهدان آنان، بر مقلّد، واجب و الزامی است [/

color]که شرح و تفصیل

آن در این مختصر نمی گنجد. امّا به طور مختصر باید بیان داشت که مؤمن باید در عصر

غیبت، یا خود مجتهد باشد ویا در همۀ اعمال، عمل به احتیاط کند و یا مقلّد باشد و در

فروع دین از یک مجتهد جامع الشرائط تقلید نماید1 و این، یک فرع و شاخه از تکلیفی

است که بیان شد.


در توضیح و شرح این شاخه از تکلیف، باید اظهار داشت ، همان گونه که به راویان

حدیث و دانشمندان دین دستور داده شده است تا با هدایت مردم، آنان را در امر دنیا

و آخرت شان یاری رسانند، یه مردم نیز دستور داده شده است که از دانشمندان دین

و علمای عاملین دستور بگیرند و به آن عمل کنند که این مختصر را جای اقامۀ براهین

و ادلّۀ آن نیست. آنچه تنها در این مختصر می توان اظهار داشت، این است که به

حکم عقل و شرع، رجوع به اهل خبره در هر امر و راهی نه تنها صحیح است، بلکه

تنها راه پیروزی و نیل به اهداف و مقاصد است و تمام عقلای علم نیز بر آن انفاق

دارند.

( فَاسئَلُوا اَهلَ الذِکرِ اِن کُنتُم لا تَعلَمُونَ.2)

[color](( از اهل ذکر بپرسید اگرشما نمی دانید ))


روشن است که در امر دین و دنیا و سعادت دو سرا، تنها راه نجات و رستگاری رجوع

به اهل خبره و صاحبان رأی، یعنی همان دانشمندان دین و علمای عاملین است که


در این میان، مجتهدان جامع الشرائط جایگاه خاص و ویژه ای دارند و اطاعت از ایشان

از اهمّ واجبات است و نباید حتّی لحظه ای در آن تسامح به خرج داد بلکه شاید بتوان

گفت در رأس همّۀ تکالیف، این تکلیف است که جایگاه مؤمن را نسبت به حجّت وقت

روشن نموده و امر او را در دنیا و آخرت قوام می بخشد و در سایۀ این فرمان برداری و

این تقلید است که اطاعت و فرمان برداری واقعی از آن حضرت تحقّق می یابد و

سعات دنیا و آخرت انسان تضمین می شود و اصلولاً اطاعت و فرمان برداری از آن

حضرت صورت نخواهد یافت و حقیقت و واقعیتی پیدا نخواهد کرد ومگر در سایۀ

اطاعت وفرمان برداری از مجتهد جامع الشرائط،3 که به تعبیر دیگران می توان از آن

به " ولیّ فقیه " یاد نمود.

آری اطاعت از حضرت مهدی – عجل الله تعالی فرجه الشریف- در سایۀ اطاعت از

نایب او که در عصر غیبت همان مجتهد جامع الشرائط و ولّی فقیه است، بدست می

آید که در رأس راویان حدیث و علما و داعیان دین قراردارد.

اصل ولایت فقیه، که یکی از اصول اساسی و اصیل دینداری و دین باوری در عصر

غیبت است، بر همین مبنا وضع شده است که در آن هیچ شک و شبهه ای نیست



اگر اطاعت و پیروی از راویان و دانشمندان دین واجب است و اگر در این میان،

مجتهدان جامع الشرائط، در مقام اوّل قرار دارند ولّی فقیه، در میان آنان، مقام اوّل را

داراست که باید بیش از همه و پیش از همه، از او که ولایت و زعامت کلّ مسلمین را

عهده دار است، اطاعت و فرمان برداری کرد، و اطاعت و فرمان برداری از حضرت حجّة

علیه السّلام تنها در سایۀ اطاعت و فرمان برداری از این ولّی فقیه که منصب ولایت

فقیه را عهده دار است، تحقّق می یابد و سرپیچی و نافرمانی از او در حقیت

سرپیچی و نافرمانی از حضرت حجّة علیه السّلام است .


(( قال الله تعالی لِعیسی عَلی نَبِیِّنا و آله و علیه السّلام: عَظِّم العُلَماءَ وَ اعرِف فَضلَهُم فَاِنّی فَضَّلتُهُم عَلی جَمیعِ خَلقی اِلَّا النَّبییّنَ وَ المُرسَلینَ کَفَضلِ الشَّمسِ عََلَی الکَواکِبِ وَ کَفَضلِ الآخِرَةِ عَلی الدُّنیا وَ کَفَضلی عَلی کلِّ شَی ءٍ.4.))

خداوند متعال به حضرت عیسی- علی نبیِّنا و آله و علیه السّلام – می فرمایند: ( علما را بزرگ بدار و برتری آنان را درک کن که همانا من آنان را بر جمیع آفریده های خویش، جز انبیا و مرسلین، برتری داده ام؛ مانند فضل و برتری خورشید بر ستارگان و هم چون برتری آخرت بر دنیا و مانند فضل و برتری خودم بر همه چیز .)

حضرت بقیه الله – عجّل الله تعالی فرجه الشریف- در نامۀ خود به اسحاق بن یعقوب می نویسند :

(( وَ اَمّا الحَوادِثُ الواقِعَةُ فَارجِعُوا فیها اِلی رُوّاةِ حَدیثِنا (اَحادیثنا) فَاِنَّهُم حُجَّتی عَلَیکُم وَ اَنَا حُجَّةُ اللهِ (عَلَیهِم) )).5

[color]( و امّا دربارۀ رویدادها و پیش آمدهایی که در آینده روی خواهد داد، به راویان حدیث ما رجوع نمایید؛ زیرا آنان حجّت من هستند بر شما و من جحّت خدا می باشم (برایشان). )[/color]

(( قالَ ابو محمّد العسکری علیه السّلام: فَأَمّا مَن کانَ مِنَ الفُقَهاءصائِناً لِنَفسِهِ حافِظاً لِدینِهِ مُخالّفَاً عَلی هَواهُ مُطیعاً لِأَمرِ مَولاهُ فَلِلعَوامِ اَن یُقَلِّدُوهُ وَ ذلِکَ لا یَکُونُ اِلّا بَعضَ فُقَهاءِ الشّیعَةِ لا جَمیعُهُم6.))

امام حسن عسکری علیه السّلام می فرمایند: ( و امّا، هر فقیه که نگهدار نفس خویش و حافظ دین خود و مخالف با هوا و خواهش خویش و مطیع امر مولای خود باشد، بر عوام لازم است تا از او تقلید کنند و این گونه نمی باشند مگر بعضی از فقهای شیعه، نه همۀ آنان.)


ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱- رساله های توضیح المسائل، احکام تقلید، مسألۀ۱.
۲- سورۀ نحل آیۀ ۴۳.
۳- مجتهدی را جامع الشرائط می دانند که مرد، بالغ، شیعۀ دوازده امامی، حلال زاده، زنده و عادل، صائن نفس، حافظ دین، مخالف هوای نفس و مطیع امر خداوند متعال باشد. (رساله های توضیح المسائل احکام تقلید، مسألۀ ۲ ).
۴- بحار ج۲ ص۲۵ باب۸ ح۹۱، منیة المرید ص ۱۲۱ فصل فی فضل العلم.
۵- وسائل الشیعه ج۱۸ ص۱۰۱ باب۱۱ ح۹، بحار ج۲ ص۹۰ باب۱۴ ح۱۳، بحار ج۷۸ ص۳۸۰ باب۳۰ ح۱.
۶- وسائل الشیعه ج۲۷ ص۱۳۱ باب۱۰ ح۳۳۴۰۱، بحار ج۲ ص۸۸ باب۱۴ ح۱۲ ، الاحتجاج(طبرسی) ج۲ ص۲۸۳.