امام رضایی هاش کلیک کنن

[کبوتر حرم]

سلام به همه ی اونایی که امام رضایی هستن...

دنبال چند تا عکس از حرم و بارگاه با صفای آقا می گشتم...
تقریباً هر عکسی که می خواست باز بشه از یه گنبد و گلدسته شروع می شد، یه آسمون ،یه کبوتر ...
اما این عکس وقتی می خواست باز بشه با این که نه گنبدی بود و نه آسمونی دلمو بد جوری هوایی کرد...
گوشه های عکس رو نگاه کنید... این فرشا رو می بینید... یاد چی می افتید؟؟؟
وای خدای من!! قالیچه های 6 متری قرمزی که فقط چند تاش بر پر کردن یه خونه کافیه... اما ... اما اینجا چند صد تاش هم بر پر کردن صحن های خشگل آقا کمه...
چه عظمتیییییییییییییی....

من عاشق این فرشام... به به ... از همین جا می تونم حس و حال اون آقایی رو که سر به سجده گذاشته رو درک کنم... خوش به حالش...
چه آدمایی ... با چه نیتایی...از سر تا سر دنیا روی این فرشا نشستن و مات و مبهوت گنبد طلا شدن...

یاد اون بچه هایی افتادم که از این سر تا اون سر صحن با یه دل خوش روی این فرشا می دوئن... هر از گاهی هم پاهاشون می خوره به مهر و وسط نماز می بینی که مهری در کار نیست...
و بعضی وقتا هم پیر مرد پیر زن ها مچشونو می گیرن و ازشون می خوان که براشون زیارت نامه بیارن...

وای خدای من !!! دلم حرم می خواااااااااااااااد........

شکسته بال تر از من * * * میان مرغان نیست

دلــــم خوش است كه * * * نامم کبوتر حرم است