درد دل با امام زمان(عج)
۱۳ اسفند ۱۳۹۲, ۰۲:۵۹ عصر
ارسال: #167
|
|||
|
|||
RE: درد دل با امام زمان(عج)
الي متي احار فيك يا مولاي
( اي مولاي من! تا كي سرگردان تو باشم) مولاي من !در ميان كوچه ها به راه افتاده ام ،در ميان جماعت احساس مي كنم كه تنهايم ونيازمند دستي مهربان ،سايه ترس، آرام آرام نزديك مي شود تا بر وجودم بنشيند .اما به ياد مي آورم كه در مسير هدايت از اندك بودن رهروان ،بيمي به خود راه ندهيد(نهج البلاغه) شوق ديدارت آرام وقرار از دلم مي برد به راه مي افتم وزمزمه مي كنم"اي فرزند پيامبر ! آيا راهي براي ديدار تو هست؟"موج جمعيت را مي بينم از ديدار چهره ها خسته مي شوم وبا خود گويم: برايم سخت است كه خلق را ببينم وتو از نظرم پنهان باشي اما به هر كجا باشي با مني وبه ياد من ،چرا كه كلام زيباي تو را زمزمه مي كنم "ما هيچگاه در رسيدگي به شما كوتاهي نمي كنيم وشما را از ياد نمي بريم "اين انتظار ظهورت داروي درد من است وچشم دوختن به راه تو، شفاي تن بيمار وروح خسته من. جمعه ها يكي پس از ديگري مي گذرد وسال ها در پي هم سپري مي شوند ومن همچنان منتظرم. در انتظار روزي كه بيايي وبا زلال زيبايي ظهورت ،گرد غم فراق را از چهره ام بشويي تا برق شادماني با تو بودن ،در چشم هايم بدرخشد ولبخند زيباي سرور بر لبانم بنشيند. |
|||
|
|
کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع:
1 مهمان
1 مهمان
بازگشت به بالابازگشت به محتوا