درد دل با امام زمان(عج)

[faezeh]

آقا جون سلام ، مولای مهربون من سلام :

امروز بیشتر از همیشه دلتنگ جمکرانتم ، امروز بیشتر از هر ساعت و بیشتر از

هر دقیقه ای به تو احتیاج دارم و تو مثل همیشه آروم و بی صدا به من گوش میدی

تا آروم شم ؛ اینو میدونم ف باور دارم ...

یاد آخرین باری که جمکران اومدم افتادم ، یاد دوستانی که حالا ازشون دورم

چقدر دلم تنگ شده ؛

آقا جون ! دیدی که برای دیدن تو ، حداقل هفته ای یکبار چقدر به آب و آتیش زدم اما ...

نه ، انگار ما لایق نبودیم ، خودمو میگم ؛ کاش این اتفاق می افتاد و تو منو دعوت نمی کردی

کاش راه دیدن هفتگیتو برامون هموار می کردی ، اما ...

نمی دونم آقا جون ؛ اما دلم گرفته ، از بودن خستم ؛ از بودن و نبودنم ؛ از دیدن و ندیدنم

از شنیدن و این سکوت ...

آقا جون ؛ آقای مهربونیا ! جمعه ها می یان و می رن ؛ مکه ، مدینه ، کوفه ، نجف ، کربلا

کاظمین ... همه جا دنبال تو بودم ؛ نیستس ؛ هستی اما ...

اما کاش به این ترس ما هم رحمی کنی . به خدا هممون می ترسیم تو بیایی

بالاخره جمعه موعود برسه ، تو بیایی اما ... اما من ، یاشاید ما دیگه نباشیم

آقا جون ! سطرای کاغذم به انتها رسید ، اما حرفای من ، اما بی قراری من ،

اما نگاه منتظر من ، حالا منتظر تر از هر ثانیه ای به این تقویم زل زده

آقا جون رحمی کن به دل های بی قرار ما ...