حکومت

[کبوتر حرم]

مخلوط شدن دوست و دشمن از عوارض چهار گانه ی فتنه است
حضرت امیرالمومنین (ع) می فرمایند:نگویید خدایا پناه بر تو از فتنه. چون همه ی شما بی استثنا دچار فتنه خواهید شد، چراکه باید امتحان پس دهید و باید مشخص شود که شما صادقید یا کاذب. حضرت امیرالمومنین (ع) در خطبه ی دوم نهج البلاغه در خصوص فتنه بحث می کند و می فرمایند: فتنه چون شتری مست مردم را پی در پی پایمال می کرد و ناخن در ایمان آنها می زد.

فتنه که می آید چند چیز به دنبال آن می آید:
اول:تردید ،یعنی اینکه همه به شک می افتند.
دوم: اختلاف
سوم: بی ثباتی و تزلزل در ایمان
چهارم: گم کردن دوست و دشمن و مخلوط شدن دوست و دشمن


شروع فتنه از هوای نفس و بدعت نظری در مفاهیم است
امام علی (ع) در خطبه 50 نهج البلاغه در خصوص اینکه فتنه چگونه شروع می شود صحبت می کنند و می فرمایند که شروع فتنه از دو جاست: یک بعد نفسانی دارد یعنی خودخواهی، افرادی پیدا می شوند که خود محورند، دیکتاتورند، منفعت طلبند و فقط دنبال قدرت و پیروزی خودشان هستند. دوم اینکه شروع فتنه از بدعت نظری در مفاهیم است؛ یعنی تغییر دادن اصول یا تحریف آن.
سپس گروهی از گروه دیگری کمک می خواهند؛ یعنی یک عده انحرافات فکری را تئوریزه می کنند و عده ای هم برای نفسانیت آنها هیزم می ریزند و آنها هم با نفسانیت خود روی مفاهیم تئوریک آنها نفت می ریزند.
امام علی(ع) می فرمایند که اگر باطل با حق در نیامیزد و مخلوط نشود، حق طلبان به راحتی آن را تشخیص می دهند و کار باطل پیش نمی رود؛ ولی در فتنه، فتنه گران اندکی از حق و باطل را می گیرند و آن را مخلوط می کنند. حضرت امیر (ع) می فرمایند: اینجاست که بازار شیطان گرم می شود و در جامعه یار گیری می کند. با این حال اینجا هم اگر کسی اهل حق باشد، حضرت امیر می فرمایند که خداوند رهایش نمی کنند.