تحریف قرآن

[narges]

سلام ؛

زمزمه تحريف قرآن مجيد بيشتر از طرف مسيحيها و يهوديها ساز شده است؛ چون به شهادت مسلم تاريخ، كتب آسمانى اين دو قوم با گذشت زمان، دستخوش تحريف و تغيير گشته و اعتبار و ارزش اصلى خود را از دست داده است. اينها كوشش می کنند كه قرآن كريم را نيز به شايعه تحريف آلوده سازند!
كسانى كه پايه تمام معارف و اصول مذهبى خود را، بر اساس كتابهايى گذشته‏اند كه اين چنين بى اعتبار و بى ارزش گشته است مايلند قرآن را نيز به همان سرنوشت مبتلا سازند و بگويند قرآن هم با گذشت زمان دستخوش تحريف شده است.
در حالى كه وضع جمع آورى و نگهدارى قرآن كريم در تمام ادوار تاريخ اسلامى اصلا با تاريخ تورات و انجيل در ادوار يهوديت و مسيحيت قابل مقايسه نيست.
تاريخ نشان مى‏دهد كه وضع قرآن كريم در هيچ كدام از ادوار اسلامى دچار ابهام و پيچيدگى نبوده است. در اين باب بايد به دو موضوع كه پاسخ بسيارى از سؤالات است توجه كنيم:
1- قرآن مجيد كتابى بود كه در همه شئون زندگى اجتماعى مسلمانان، انقلابى ايجاد كرد. قرآن زندگى سابق آنها را در هم كوبيد و به جاى آن يك زندگى نوين كه بر اساس ايمان و اصول انسانى استوار بود به وجود آورد. بنابراين، قرآن كتابى بود كه با شئون اصلى زندگى مسلمانان تماس داشت، و آنها سياست، اقتصاد، قوانين اخلاقى و حتى آداب و رسوم معاشرت خانوادگى خود را از اين كتاب آسمانى مى‏گرفتند. در شبانه روزى پنج بار در نمازها با آن سرو كار داشتند و بالاخره در همه حوادث روزمره اول به قرآن و سپس به سنت و روش پيامبر اكرم (ص) مراجعه مى‏كردند.
در اين صورت كتابى كه تا اين اندازه با زندگى مردم آميخته و تا اين حد مورد مراجعه و استفاده آنها بود، چگونه ممكن است در آن تحريفى واقع شود و افكار عوام يا خواص متوجه آن نگردد.
به شهادت تاريخ، در زمان پيامبر اكرم (ص) عده زيادى از مسلمانان دانشمند كه تعداد آنان را تا چهل و سه نفر نوشته‏اند به دستور آن حضرت هر آيه و يا سوره‏اى را به محض نزول مى‏نوشتند و اين نوشته‏ ها با اهتمام و كوشش هر چه تمامتر در ميان مسلمين نگهدارى می‏شد. معروفترين آنها كه اهتمامشان به نوشتن قرآن به مراتب بيش از ديگران بود حضرت على بن ابيطالب (ع) و زيد بن ثابت بودند و بدين ترتيب از قرآنهايى كه به وسيله اين افراد نوشته مى‏شد نسخه‏هاى متعددى در ميان مسلمانان وجود داشت كه در قرائت و استفاده از قرآن مرجع شبانه روزى همه مسلمانان بود
علاوه بر اين، عده زيادى از مسلمانان، آيات و سوره‏هاى قرآن را حفظ كرده بودند. اينها در كار حفظ قرآن بسيار دقيق بودند و سعى داشتند حتى كلمه‏اى از اين كتاب آسمانى را فرو گذار نكنند. اين عده كه به آنها «قاريان» گفته مى‏شد پيوسته مورد مراجعه و استفاده مردم در قرائت قرآن بودند.
موضوع اهتمام به نگهدارى و حفظ قرآن از تحريف، به اندازه‏اى در ميان مسلمين زياد بود كه در زمان خلافت ابوبكر وقتى در جنگ «يمامه» عده زيادى از قاريان قرآن كشته شدند، مسلمانان تصميم گرفتند توجه بيشترى در حفظ قرآن به خرج دهند و به اين منظور، همه نسخه‏ هاى قرآن را در يك جا جمع آورى كرده و از اين كه كم و زيادى در آنها واقع شود جلوگيرى نمودند؛ و حفظ اين نسخه‏ها بار ديگر بشدت مورد توجه قرار گرفت.
در زمان خلافت عثمان بن عفان نيز چهار نسخه قرآن از روى نسخه ‏هاى اوليه تدوين و تهيه گرديد و به همه ايالات اسلامى ابلاغ شد كه قرآنهاى خود را با اين چهار نسخه تطبيق دهند و هنگام قرآن خواندن از آن تبعيت نمايند.
توجه مسلمانان و قاريان به حفظ و نگهدارى قرآن به حدى بود كه روزى ميان «ابى بن كعب» و «عثمان» خليفه وقت درباره آيه «و الذين يكنزون الذهب و الفضة و لاينفقونها فى سبيل اللَّه» اختلافى رخ داد، عثمان مدعى بود كه وحى الى «الذين» است - بدون واو - و بايد اين كلمه (و) از نسخه ‏هاى قرآن حذف گردد، ولى «ابى بن كعب» مى‏گفت ما از رسول خدا اين آيه را همان طورى كه در قرآنها موجود است شنيده‏ايم. بگو مگو ميان هر دو نفر درگرفت. ناگهان، «ابى بن كعب» با شدت هر چه تمامتر گفت: «هر كس بخواهد اين حرف را از قرآن بردارد، شمشير بر شانه مى‏نهم و خون او را مى‏ريزم!» پافشارى «ابى بن كعب» سبب شد كه خليفه حرف خود را پس بگيرد.
هرگاه تغيير يك حرف از قرآن داراى يك چنين ماجرايى بود، آيا مى‏توان گفت كه قرآن دستخوش تحريف شده و آياتى از آن حذف گرديده است؟
علاوه بر دو مطلب اساسى فوق، بايد توجه داشت كه در آيات متعددى از قرآن كريم، مسئله عدم تحريف قرآن و اين كه اين كتاب آسمانى از دستخوش تغيير و تبديل مصون خواهد بود تصريح شده است؛ آنجا كه مى‏فرمايد: انا نحن نزلنا الذكر و انا له لحافظون؛ ما قرآن را نازل كرديم و بطور قطع نگهدار آنيم!»
علما و دانشمندان اسلامى نيز در كتابهاى تفسير و كلام تصريح نموده‏اند كه دانشمندان اسلامى اجماع دارند كه در قرآن تحريفى واقع نشده است.
و اگر احيانا در ميان دانشمندان كسى پيدا شده كه معتقد به موضوع تحريف بوده، بر اثر پاره‏اى از اخبار مجعوله بوده كه بعضى از مغرضين در كتب احاديث وارد كرده‏اند و الا هيچ گونه قرينه‏اى در خود قرآن بر مدعاى آن‏ها وجود ندارد.
بديهى است اين گونه اخبار از درجه اعتبار ساقط است و يا بر اثر اخبارى بوده كه معنى و مفهوم واقعى آن را كشف نكرده‏اند.
به هر حال، جمعى از بزرگان و محققان ما در اين باره كتابها نوشته ‏اند و عدم امكان تغيير در قرآن را به طرز روشنى اثبات نموده‏اند. كسانى كه نمى‏توانند از كتابهاى عربى كه در اين باره نوشته شده استفاده كنند، مى‏توانند مشروح اين بحث را در كتاب «برهان روشن» نوشته مرحوم حاج ميرزا مهدى بروجردى مطالعه فرمايند.
اخبارى كه بيان مى‏كند قرآنى نزد امير مؤمنان (ع) وجود داشت كه با ساير قرآنها فرق داشت، با مساله «عدم تحريف قرآن» منافات ندارد؛ زيرا همان طور كه دانشمندان گفته ‏اند: قرآنى كه امير مؤمنان (ع) جمع آورى فرموده بودند، مشتمل بر شرح نزول آيات و تفسيرها و توضيحاتى بود كه از پيغمبر اكرم (ص) شنيده بودند و فرق آن با ساير قرآنها فقط در اين قسمت بود نه در اصل متن قرآن...

امیدوارم تونسته باشم کمکی کرده باشم!